Wyrok NSA z dnia 12 października 2023 r., sygn. III OSK 2569/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz sędzia del. WSA Mariusz Kotulski Protokolant asystent sędziego Przemysław Iżycki po rozpoznaniu w dniu 12 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1019/19 w sprawie ze skargi P. W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 19 marca 2019 r. nr 465/kadr/19 w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz P. W. kwotę 737 (siedemset trzydzieści siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 29 października 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1019/19, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a." oddalił skargę P. W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 19 marca 2019 r. nr 465/kadr/19 w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wnioskiem z 18 lipca 2017 r. skarżący zwrócił się do organu o zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy z 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2018 r., poz. 132 ze zm.) dalej zwanej "ustawą o zaopatrzeniu emerytalnym".
Decyzją z 22 stycznia 2018 r., nr 94/kadr/18, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji odmówił wyłączenia stosowania wobec skarżącego przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym.
Po rozpoznaniu wniosku skarżącego o ponowne rozpoznanie sprawy, decyzją z 19 marca 2019 r., nr 465/kadr/19, Minister utrzymał w mocy decyzję wydaną w I instancji. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że skarżący pełnił służbę na rzecz totalitarnego państwa przez okres 3 lat, 4 miesięcy i 23 dni, podczas gdy całkowity okres służby skarżącego wynosił 15 lat, 1 miesiąc i 2 dni. W ocenie organu okres służby na rzecz totalitarnego państwa dłuższy niż liczony w tygodniach, a ostatecznie w miesiącach, nie może być uznany za krótkotrwały. Nie kwestionując rzetelnego wykonywania zadań i obowiązków przez skarżącego w trakcie pełnienia służby po dniu 12 września 1989 r., organ uznał, że brak jest jakichkolwiek dowodów, aby uznać, że służba skarżącego pełniona była z narażeniem zdrowia i życia. W konsekwencji zdaniem Ministra postawa i osiągnięcia skarżącego w służbie nie dowodzą, aby przedmiotowa sprawa stanowiła szczególnie uzasadniony przypadek, pozwalający na skorzystanie z uprawnień wynikających z powyżej wskazanego przepisu art. 8a ust. 1 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
