Sprostowaniem fałszywych zeznań, w rozumieniu art. 247 § 4 pkt 2 k.k., są też zgodne z prawdą wyjaśnienia oskarżonego, które złożył on, gdy zostało wszczęte przeciwko niemu postępowanie karne o fałszywe zeznania.

Nie narusza określonego w art. 408 k.p.k. zakazu reformationis in peius orzeczenie wobec oskarżonego surowszej kary dodatkowej zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych przy równoczesnym wymierzeniu niższej od poprzednio orzeczonej kary pozbawienia wolności, jeśli w ten sposób globalny wymiar kary będzie dla oskarżonego oczywiście łagodniejszy, a w każdym razie z pewnością nie będzie dla niego bardziej

Pobieranie świadczenia rehabilitacyjnego nie stoi na przeszkodzie przywróceniu pracownika do pracy.

Pracownik przywrócony do pracy na poprzednich warunkach ma prawo domagać się zatrudnienia na tym samym stanowisku pracy, jakie zajmował uprzednio, nie wystarcza zaś zapewnienie mu pracy na stanowisku równorzędnym.

1. Ukaranie za sprawstwo pochłania odpowiedzialność za czynności tzw. uprzednie i następcze. 2. Ustalenie, że sprawca przechowuje przyrządy służące do wyrobu spirytusu, wyrabia spirytus i wytworzony spirytus przechowuje, nie daje podstaw do uznania, że w opisanej sytuacji występuje rzeczywisty zbieg przepisów uzasadniający stosowanie kumulatywnej kwalifikacji prawnej.

Fundamentalną zasadą prawa podatkowego w demokratycznym państwie prawnym jest to, że zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja jej przepisów nie może być rozszerzająca. W razie wątpliwości co do czasu obowiązywania ustawy należy przyjąć, że każdy przepis normuje przyszłość, a nie przeszłość.

Za sprzeczne z zakazem reformationis in peius należy uznać orzeczenie kary przy ponownym rozpoznaniu sprawy w sytuacji, gdy poprzedni wyrok, zaskarżony wyłącznie na korzyść oskarżonego i uchylony w postępowaniu odwoławczym, w ogóle orzeczenia o karze nie zawierał.

Oświadczenie złożone przez żołnierza wobec przełożonego, że nie przyjmie broni, będące manifestacją woli powstrzymywania się od posługiwania się nią, jest odmową wykonywania obowiązku wynikającego ze służby wojskowej (art. 305 k.k.), nie zaś niewykonaniem rozkazu (art. 309 k.k.).

Regulację art. 125 § 3 prawa spółdzielczego należy uznać za szczególną i mającą pierwszeństwo przed unormowaniem z art. 26 § 1 prawa spółdzielczego, co oznacza, że jeżeli została otwarta likwidacja spółdzielni, to nie można skutecznie dochodzić zwrotu udziałów członkowskich na podstawie tego ostatniego przepisu, jeszcze przed spłaceniem wszystkich należności spółdzielni i przed złożeniem do depozytu

Wprowadzone przez władze okresu stanu wojennego zakazy prawnokarne, które godziły w uznawane powszechnie prawa i wolności obywatelskie, nie były przez społeczeństwo polskie akceptowane, a zabronione przez nie zachowania, polegające na przeciwstawianiu się metodami pokojowymi następstwom wprowadzenia stanu wojennego, były zgodne z żywotnymi interesami społeczeństwa, w związku z czym zachowania te nie

Brak jest podstawy do tego, aby przepisy nacjonanalizacyjne, które wprowadziły rewolucyjne ograniczenia prawa własności, wyjaśniać jeszcze głębiej w kierunku ograniczenia prawa, i to w drodze wykładni rozszerzającej, wbrew brzmieniu przepisu.

W zakresie odpowiedzialności za udział w strajku nielegalnym należy odróżnić odpowiedzialność organizatorów strajku od odpowiedzialności zwykłych jego uczestników. Ci pierwsi ponoszą odpowiedzialność zaostrzoną. Udział biernych uczestników nabiera cech ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych jedynie w tym wypadku, gdy mieli oni pełną świadomość bezprawności swego postępowania i pomimo

Wystąpienie przez małżonka z roszczeniem windykacyjnym w związku z nieważnością czynności prawnej dokonanej przez drugiego małżonka jest wykonaniem uprawnienia w zakresie zwykłego zarządu majątkiem wspólnym i tym samym, mimo sprzeciwu współmałżonka, nie ma potrzeby uzyskiwania przez niego zezwolenia sądu wydawanego na podstawie art. 39 k.r.o.

Z racji szczególnego unormowania legitymacji do zaskarżania orzeczeń w trybie rewizji nadzwyczajnej (art. 464 i art. 591 § 1 k.p.k.) należy przyjąć, że art. 380 § 2 k.p.k., przewidujący możliwość cofnięcia przez oskarżonego wniesionego na jego korzyść środka odwoławczego, nie ma odpowiedniego zastosowania do postępowania toczącego się w trybie tej rewizji (por. art. 462 k.p.k.).

Protest obywateli przeciwko pozwoleniu na budowę nie uzasadniony przepisami ustawy z dnia 24 października 1974 r. – Prawo budowlane (Dz.U. nr 38, poz. 229) ani przepisami o ochronie środowiska i nie realizowany prawnymi środkami wyrażania woli przez społeczność lokalną, jak np. referendum lub innymi ustanowionymi w przepisach ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. nr 16, poz