1. Umorzenie postępowania egzekucyjnego w administracji następuje w drodze postanowienia na podstawie art. 57 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. nr 24 poz. 151 ze zm./. 2. Wydany w sprawie akt o umorzeniu postępowania, nazwany przez organ administracji decyzją, jest w istocie postanowieniem wydanym w trybie tego postępowania i powołującym się na nie.

1. Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy w rozstrzyganiu skarg na decyzje dotyczące praw i obowiązków pracowników mianowanych. Rozstrzygnięcia w sprawach indywidualnych dotyczące nawiązania, zmiany lub rozwiązania stosunku pracy z pracownikami mianowanymi oraz roszczeń wynikających z tego stosunku są decyzjami w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 oraz art. 104 Kpa i podlegają kontroli Naczelnego Sądu

1. Nie jest dopuszczalna skarga do NSA na postanowienie organu administracji państwowej o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia wykonania obowiązku określonego w orzeczeniu sądowym zaopatrzonym klauzulą wykonalności albo w rozstrzygnięciu organu administracji państwowej bądź też wynikającego bezpośrednio z przepisu prawa, albowiem postanowienie takie nie ma charakteru decyzji administracyjnej w rozumieniu