Przedmiotem referendum gminnego może być każda sprawa ważna dla gminy, której załatwienie leży w kompetencjach jej organów.

Na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Skutki decyzji ostatecznej unormowane są przepisami o zobowiązaniach podatkowych i przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego. W przepisach o zobowiązaniach podatkowych używa się terminów "ustala" i "określa" w różnych przypadkach i w związku z zobowiązaniem podatkowym lub podatkiem. Natomiast w przepisach Kpa zawartych w dziale III i zawierających przepisy szczególne w sprawach zobowiązań podatkowych

Oświadczenie woli gminy jako podmiotu prawa cywilnego, wyrażone również w formie uchwały organu kolegialnego gminy, skierowanego do oznaczonego podmiotu i w konkretnej sprawie nie podlega kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wprowadził wprawdzie zasadę rozpoznawania przez sąd administracyjny skargi na postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym lub zażaleniowym, jeżeli w tych postępowaniach stronie służyło zażalenie, jednakże nie zawiera żadnej normy prawnej, która uchylałaby przepis 40 par

Przepis art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym nie ma zastosowania w sprawach ze skargi na postanowienie organu administracji, właściwego do wznowienia postępowania, wydane w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji w trybie art. 152 par. 1 Kpa.

Według art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ zobowiązanie wygasa przez zapłatę podatku. Nie zawsze musi to jednak oznaczać, że postępowanie w sprawie przyznania ulgi /umorzenie należności/ staje się bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 105 par. 1 Kpa. Strona, która nie występuje o umorzenie postępowania i nie cofa wniesionego odwołania

Organ gminy, któremu z mocy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie służą żadne środki odwoławcze od rozstrzygnięć organu nadzoru, powinien zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wnieść do organu nadzoru wezwanie do usunięcia naruszenia prawa ze wszystkimi przewidzianymi

W przepisach postępowania administracyjnego nie ma podstaw do uznania, że w aktach sprawy można pozostawić oryginał wydanej decyzji, a stronie /stronom/ doręczyć li tylko wypis, bądź odpis decyzji. Doręczenie odpisu decyzji, której oryginał pozostawiony w aktach sprawy odpowiada wymogom art. 107 par. 1 Kpa, nie spełnia wyrażonego w art. 109 par. 1 tego kodeksu obowiązku doręczenia decyzji przez organ

Stosownie do art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ każdy, czyj interes prawny lub uprawnienia został naruszony uchwałą podjętą przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

W przypadku skorzystania przez stronę z możliwości przewidzianej w art. 127 par. 3 i par. 4 Kpa, otwiera się dla strony droga do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego już bez obowiązku wzywania organu do usunięcia naruszenia prawa, o którym mowa w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Ustalony w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym /Dz.U. 1996 nr 84 poz. 386/ 60-dniowy termin na zebranie podpisów mieszkańców gminy popierających inicjatywę przeprowadzenia referendum nie może być przedłużony w trybie art. 12 ust. 4 tej ustawy, a wniosek o przeprowadzenie referendum nie poparty przez co najmniej 1/10 mieszkańców uprawnionych do głosowania podlega

Skarga, wniesiona w imieniu organu, który nie posiadał umocowania prawnego do działania i nie mógł reprezentować spółki, gdyż na skutek rozstrzygnięcia organu odwoławczego zarząd, powołany spoza członków spółki tzw. "komisaryczny" nie przejął uprawnień dotychczasowego zarządu powołanego przez Ogólne Zebranie Członków Spółki, nie może być wniesiona do sądu administracyjnego. Zarząd komisaryczny nie

W wypadku skargi na bezczynność organu /art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, przez "wyczerpanie środków odwoławczych" o jakich mowa w art. 34 ust. 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć wyczerpanie środka prawnego służącego na drodze administracyjnoprawnej, przewidzianego w art. 37 par. 1 Kpa.

Wydawanie zaświadczeń nie należy do ogólnego postępowania administracyjnego, wobec czego trudno uznać, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ może mieć zastosowanie szersze od wyrażonego werbalnie w ustawie i obejmować takie postanowienia, o których mowa w art. 219 Kpa.

1. Dopłata do wypoczynku przysługująca strażakom jest świadczeniem socjalnym nie wchodzącym w skład uposażenia /art. 86 i 87 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej Dz.U. nr 88 poz. 400 ze zm./. 2. Przepisy wymienionej ustawy oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 października 1992 r. w sprawie świadczeń socjalnych w zakresie korzystania z wczasów i rekreacji

1. Faktura wystawiona przez Państwową Agencję Radiokomunikacyjną za wykorzystywanie częstotliwości - nie jest decyzją administracyjną. 2. "Faktura" nie jest pojęciem prawnym lecz ekonomicznym i w związku z tym nie mieści się w żadnej kategorii orzeczeń, które podlegają kognicji sądu administracyjnego; nie jest to też element rodzący skutki prawne przewidziane w zarządzeniu Ministra Finansów z dnia

Skierowanie bądź odmowa skierowania do sanatorium, jak również ustalenie terminu pobytu w sanatorium nie następuje w drodze decyzji administracyjnej. Orzekające w tych sprawach komisje lekarskie nie są organami administracji w rozumieniu art. 1 par. 1 Kpa. Orzeczenia te nie mieszczą się w art. 16 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Z treści przepisu art. 160 par. 5 Kpa, wynika, iż strona niezadowolona z przyznanego jej odszkodowania może w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia decyzji wnieść powództwo do sądu powszechnego. Ten sam tryb postępowania obowiązuje także wówczas, gdy stronie w ogóle odmówiono odszkodowania.

Kwestie dotyczące legalności dokumentacji lekarskiej, sporządzonej przez placówki służby zdrowia, jak również diagnozowanie schorzeń nie następuje w drodze decyzji administracyjnych w rozumieniu art. 104 Kpa ani w innych formach aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej. Przepisy ustaw szczególnych nie przewidują też w tych sprawach możliwości wnoszenia skarg do sądu administracyjnego.

Postanowienie o zastosowaniu środka egzekucyjnego w postaci opróżnienia budynku, wydane przed dniem 1 października 1995 r., nie może być zaskarżone do sądu administracyjnego na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Udzielenie rekomendacji, o której mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./, następuje w ramach funkcji administracji publicznej zleconych właściwym stowarzyszeniom; rekomendacja jest przejawem współuczestnictwa w wydawaniu decyzji /art. 106 par. 1 Kpa/, a więc

Uchwała rady gminy w sprawie ustalenia stawek czynszu regulowanego nie jest aktem generalnym z zakresu administracji publicznej, wydawanym na podstawie upoważnienia ustawowego, ma cechy działania jawnego, skierowanego także do nieokreślonej liczby podmiotów usytuowanych na zewnątrz gminy /zarządzających lokalami, w których obowiązują stawki czynszu regulowanego/ W zakresie ustalania stawek czynszu