Odprawa pieniężna z tytułu rozwiązania umowy o pracę mająca swe źródło w stosunku pracy /art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych - Dz.U. 1991 nr 18 poz. 80/ nie stanowi odszkodowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Jeżeli poniesiony wydatek nie został należycie udokumentowany, to jeszcze nie oznacza, że nie ma on wpływu na ustalenie wysokości uzyskanego dochodu.

Oszacowanie, o którym mowa w art. 30 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ musi być zgodne z regułami ustalania podstawy obliczenia podatku w drodze szacunkowej, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Jeżeli z treści uzasadnienia decyzji organu podatkowego nie wynika oczywistość nierzetelności księgi przychodów i rozchodów prowadzonej przez podatnika, to nie można uznać, że owa księga była nierzetelna w rozumieniu przepisów art. 169 par. 1 Kpa. Skoro organ podatkowy zarzuca podatnikowi prowadzenie księgi podatkowej w sposób nierzetelny, to nierzetelność musi wynikać wprost z treści uzasadnienia

Zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./, okresowe zwolnienia od podatku dochodowego, do których podatnicy nabyli uprawnienia przed 1 stycznia 1992 r., pozostają w mocy do czasu ich wygaśnięcia. Przepis ten dotyczy m.in.. ulg inwestycyjnych w podatku dochodowym

1. Udzielona i umorzona w 1992 r. do wysokości 50 procent pożyczka ze środków Funduszu Pracy była nieodpłatnym świadczeniem skutkującym przysporzenie. Był to zatem przychód w rozumieniu art. 11 oraz 10 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. 2. Wniesienie wkładu przez wspólnika spółki cywilnej w postaci całości lub części uzyskanego

1. Ponieważ w niektórych sytuacjach otrzymanie rachunku, który mógłby być podstawą wpisu do księgi, może być utrudnione, ustawodawca wyjątkowo dopuszcza dokumentowanie poniesionych wydatków przy ustalaniu podstaw opodatkowania podatkiem dochodowym za pomocą dowodów wewnętrznych. Jednak i w tych sytuacjach zawsze należy pamiętać o tym, że taki sposób dokumentowania poniesionych wydatków jest wyjątkiem

1. Termin z art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ jest terminem prawa materialnego i jego niedotrzymanie wywiera skutki prawne niezależnie od tego, w jakim zakresie mu uchybiono. 2. Jeżeli nawet przepis rozporządzenia z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości /Dz.U. nr 10 poz. 35 ze zm./ przewidywał

1. Powoływanie się na zdarzenia przyszłe i niepewne, np. na chęć wydatkowania określonej kwoty na pewne cele, o ile zrezygnuje się z pobierania od podatnika zaliczek, nie stanowi wystarczającej podstawy do ograniczenia wysokości zaliczek na podstawie art. 44 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Ograniczenia wysokości zaliczek

1. Wybór formy opłacania podatku: na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ bądź w postaci ryczałtu /rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych - Dz.U. nr 132 poz. 635 ze zm./, nie należy od woli konkretnego podatnika

Organ podatkowy nie może uzasadniać swego rozstrzygnięcia brakiem stosownych argumentów w pismach podatnika. Organ podatkowy obowiązany jest z urzędu, zgodnie z art. 7 Kpa, do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, zaś w myśl art. 8 Kpa - do prowadzenia postępowania w sposób pogłębiający zaufanie obywateli do organów Państwa.

Przedmiotem referendum gminnego może być każda sprawa ważna dla gminy, której załatwienie leży w kompetencjach jej organów.

Na Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa nie ciąży /do dnia 31 grudnia 1996 r. - przyp. red./ obowiązek podatkowy w podatku rolnym /art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym - Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431/ od gruntów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, a nie zagospodarowanych przez Agencję na rzecz innych podmiotów w trybie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia

Sprzedaż nieruchomości lub jej części, zwróconej w trybie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, nie stanowi źródła przychodu w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ także wówczas, gdy sprzedaż ta

1. Treść, a nie forma, przesądza o tym, czy dany akt jest decyzją administracyjną. 2. W oczywistej sprzeczności z zasadą lex retro non agit i zasadą ochrony praw nabytych pozostaje stanowisko organów podatkowych, którego istota sprowadza się do tego, że do umów leasingowych, zawartych przed dniem 16 kwietnia 1993 r., stosuje się przepis ograniczający do określonej wysokości wynikającej z przemnożenia

Wniosek do organu administracji o rozstrzygnięcie sprawy, w której właściwy jest sąd nie wszczyna postępowania administracyjnego, zaś organ, do którego wniosek ten wpłynął, stosownie do art. 66 par. 3 Kpa obowiązany jest zwrócić podanie wnoszącemu z odpowiednim pouczeniem.

Rada gminy nie może wydawać na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ przepisów porządkowych o zakazie spożywania napojów alkoholowych w miejscach publicznych.

Wojewoda może w trybie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ stwierdzić nieważność uchwały zarządu gminy o odwołaniu dyrektora szkoły podstawowej z powodu sprzeczności tej uchwały z przepisami art. 38 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329/.

Okoliczność, że nieruchomość obejmująca grunty, które podlegały przepisom dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/, znajduje się w użytkowaniu wieczystym osoby trzeciej, sama przez się nie oznacza, że decyzja administracyjna wydana na podstawie przepisów tego dekretu, odmawiająca byłemu właścicielowi tych gruntów przyznania

Gmina nie może w ramach określenia zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej /art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ ustanawiać opłat za korzystanie z gminnych dróg wewnętrznych.

Organem odwoławczym od decyzji wojewody odmawiającej wznowienia postępowania komunalizacyjnego /art. 149 par. 3 Kpa/ jest Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa.

W art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ zawarty był warunek materialnoprawny zwolnienia od podatku, a więc nie mógł być on zmieniony na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

1. Obligatoryjna forma zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej pozostaje w sprzeczności z istotą ryczałtu w prawie podatkowym, który dotychczas był traktowany jako swoisty przywilej podatkowy dla - przede wszystkim drobnych podatników, oparty na zasadzie dobrowolności i wyboru przez samego podatnika tej formy uproszczonego opodatkowania

Nie można traktować trybu z art. 155 Kpa jako kolejnej instancji wymiarowej.