do dnia 19 października 2001 r. tj. do dnia wejścia w życie art. 139 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./, dodanym przez art. 1 pkt 39 lit. "b" ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. /Dz.U. nr 100 poz. 1084/ orzeczenia dyscyplinarne nie podlegały kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego. Nie oznacza to jednak, iż w stosunku do postępowania o stwierdzenie nieważności

1. Umowa o częściowe zniesienie współwłasności nieruchomości posiada skutek prawnorzeczowy i skarżący stał się współwłaścicielem nieruchomości już w dacie zawarcia tej umowy przed notariuszem. 2. Fakt wpisania w dziale III Księgi Wieczystej ostrzeżenia o zakazie zbywania i obciążania udziału innych współwłaścicieli nie ma żadnego znaczenia dla oceny prawa skarżącego do dysponowania nieruchomością na

Skoro decyzja nakazująca rozbiórkę budynku mieszkalnego jest ostateczna i funkcjonuje w obrocie prawnym, słusznie organy orzekające w sprawie negatywnie rozpatrzyły wniosek o wydanie pozwolenia na wykonanie w tym budynku przyłącza gazowego i wewnętrznej instalacji gazowej.

Stosownie do art. 10 ustawy z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (...) od 23 lutego 2000 r. art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów /Dz.U. 1989 nr 58 poz. 349/ otrzymał następujące brzmienie: "Postępowanie scaleniowe lub wymienne przeprowadza na koszt Skarbu Państwa z zastosowaniem art. 4

Wydanie inwestorowi decyzji o pozwoleniu na budowę w sytuacji, gdy decyzja o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu była wydana na rzecz inwestora zastępczego, nie uzasadnia orzeczenia o stwierdzeniu nieważności pozwolenia na budowę. Nie w każdym też wypadku zasadne jest stwierdzenie nieważności pozwolenia na budowę inwestycji realizowanej etapami. Nie występuje zwłaszcza przesłanka

Zasada trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych /art. 16 par. 1 zd. 1 Kpa/ wymaga ścisłego przestrzegania granic rozpoznania sprawy przeznaczonych dla konkretnego, przewidzianego przez kodeks postępowania administracyjnego trybu eliminacji z obrotu prawnego ostatecznej decyzji administracyjnej. Przesłanki stosowania każdego z tych trybów nie mogą być stosowane zamiennie, bądź łącznie w ramach

Organ odwoławczy mimo cofnięcia odwołania winien decyzję organu pierwszej instancji poddać kontroli w aspekcie naruszenia prawa, stosownie do treści art. 137 Kpa. W przypadku cofnięcia odwołania przed rozpoznaniem sprawy przez organ odwoławczy powstaje sytuacja prawna, w której wydana została decyzja przez organ I instancji, a ustawodawca uznał za konieczne, by organ odwoławczy sprawdził, po cofnięciu

O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.

Przepis art. 156 Kpa daje podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji nieostatecznych. W orzecznictwie NSA dość wcześnie ukształtowało się stanowisko, co do stosunku postępowania odwoławczego do postępowania w trybie nadzoru. W przypadku gdy zostało wniesione odwołanie, w trakcie postępowania odwoławczego organ odwoławczy nie może orzekać na podstawie art. 156 Kpa, z uwagi na inny zakres i charakter

1. Podmioty, które otrzymały pozwolenia na posiadanie broni na podstawie dotychczasowych przepisów /ustawa z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych - Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./ mają prawo do legalnego posługiwania się tą bronią, którą nabyły zgodnie z obowiązującymi do czasu wejścia w życie nowej ustawy przepisami. Brak jest natomiast podstaw do przekształcenia tych pozwoleń

Jakkolwiek odszkodowanie z art. 7a ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładów pracy /Dz.U. 1990 nr 4 poz. 19 ze zm./ nie stanowi "odprawy" w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, a zatem nie jest

1. Trzydziestodniowy termin z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ w przypadku skargi z art. 93 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ rozpoczyna bieg po upływie ostatniego dnia terminu do stwierdzenia nieważności uchwały przez organ nadzoru. 2. Uchwała

Wydanie decyzji określonej w art. 51 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w terminie wskazanym w art. 50 ust. 4 tej ustawy nie powoduje bezprzedmiotowości rozpoznania zażalenia na postanowienie, o jakim mowa w jej art. 50 ust. 1.

1. Sprawa z wniosku o zbadanie, czy roboty budowlane są prowadzone zgodnie z ustaleniami i warunkami określonymi w pozwoleniu na budowę, powinna być rozpatrzona przed wnioskiem o zmianę tego pozwolenia na budowę, bowiem taka kolejność rozpatrywania spraw wynika z brzmienia przepisów art. 50 ust. 1 pkt 3, art. 51 oraz art. 36a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze

Brak jest uzasadnienia do odmiennego traktowania budowy bezpośrednio przy granicy z nieruchomością sąsiednią i budowy, która ma być realizowana w pewnej odległości od granicy działki /3 m, 4 m, 1,5 m/. We wszystkich tych rozwiązaniach prawnych chodzi bowiem o ograniczenie praw właścicielskich inwestora nie ze względów czysto technicznych /techniczno-budowlanych/, lecz z uwagi na interes prawny właściciela

Stosownie do treści art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska /Dz.U. nr 62 poz. 627 ze zm./ organem ochrony środowiska w zakresie uzgodnień na etapie pozwolenia na budowę jest starosta. Jednak to wskazanie dotyczy tylko organu I instancji. Przepisy tej ustawy nie wskazują natomiast organu odwoławczego właściwego do rozpoznania odwołań w tej sprawie. Jeżeli przepisy cytowanej

Stworzona na zasadzie użyczenia przez sąsiadów inwestora możliwość dojazdu i dojścia do zabudowywanej działki od strony drogi publicznej, nie daje podstaw do przyjęcia, że wydane w tych okolicznościach pozwolenie na budowę dotknięte jest wadą i to rażącą /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.

Odrzucenie przez radę gminy /miasta/ wniosku o nieudzielenie absolutorium zarządowi gminy /miasta/ jest równoznaczne z udzieleniem absolutorium /wniosek a contrario z art. 28b ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./.

Rozstrzygnięcie o sytuacji prawnej osoby, która zmarła po wszczęciu postępowania, uznać należy za rażące naruszenie praw, dające podstawę do stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.

Skoro Trybunał Konstytucyjny orzekł o niekonstytucyjności przepisu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 95 poz. 1101/ w stosunku do grupy podmiotowo i przedmiotowo wyodrębnionych jego adresatów, to zgodnie z art. 190 par. 1 i 3 Konstytucji RP z chwilą ogłoszenia wyroku w dzienniku ustaw, to jest 5.07.2002 r., przepis ten w

Niedopuszczalne jest przedstawienie pytania prawnego przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze i udzielenie na nie odpowiedzi przez Sąd, jeśli w okolicznościach sprawy, w której pytanie przedstawiono, rozpoznanie sprawy nie zależy od odpowiedzi na pytanie.

Sprawa o opłacanie składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o której mowa w art. 31 b ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ jest rozstrzygana w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez organ właściwy w sprawach z zakresu pomocy społecznej.

Niedopuszczalne jest przedstawienie pytania prawnego przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze i udzielenie na nie odpowiedzi przez Sąd, jeśli w okolicznościach sprawy, w której pytanie przedstawiono, rozpoznanie sprawy nie zależy od odpowiedzi na pytanie.

Określenie w decyzji administracyjnej terminu ważności powoduje, że taka decyzja wygasa z upływem terminu, na który została wydana. W takim przypadku nie wydaje się decyzji stwierdzającej wygaśnięcie decyzji określającej termin ważności. Po wygaśnięciu decyzji, czyli upływie terminu jej ważności, jej zmiana w trybie art. 155 Kpa jest niedopuszczalna.