Decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, obejmującego obszary objęte ochroną konserwatorską, wymagają uzgodnienia z wojewódzkim konserwatorem zabytków. Uzgodnienia te dokonywane są w trybie art. 106 Kpa.

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne.

1. Wartość celna towaru, nawet gdy jest sporna, nie jest sprawą w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 i art. 104 Kpa, wyrażającą określony administracyjny stosunek prawny jako źródło praw i obowiązków. Sprawą administracyjną w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa jest natomiast wymiar cła, stanowiącego przedmiot zobowiązania celnego importera i dlatego tylko w decyzji orzekającej o wymiarze cła wartość celna

"Klauzula" organu egzekucyjnego o skierowaniu tytułu do egzekucji administracyjnej nie stanowi swoistej "klauzuli wykonalności", lecz stwierdzenie, że tytuł wykonawczy został prawidłowo wystawiony i nadaje się do wykonania.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy z dnia dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. Tym samym ustawodawca w sposób szczególny uzależnił

Przepis art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa może mieć zastosowanie, gdy spełnione są łącznie trzy przesłanki. Po pierwsze, ujawnione okoliczności faktyczne lub dowody, istotne dla sprawy, są nowe. Drugą przesłanką jest istnienie "nowych okoliczności faktycznych", "nowych dowodów" w dniu wydania decyzji ostatecznej. Trzecią przesłanką jest, że "nowe okoliczności faktyczne", "nowe dowody", nie były znane organowi

Jeżeli odwołanie nie czyniło zadość ustalonym wymaganiom /art. 64 par. 2 w związku z art. 33 par. 3 Kpa/, to dopiero po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia braków odwołania, organ mógł zastosować art. 134 Kpa i orzec o jego niedopuszczalności.

Pojęcie dokumentu urzędowego należy interpretować w świetle przepisów art. 244 par. 1 i 2 Kpc oraz art. 76 par. 1 i 2 Kpa.

1. Nie można mówić o naruszeniu przepisu art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, gdy podatnik nie świadczył usług wymienionych w załączniku nr 2 do tej ustawy. 2. Z istoty odpowiedzialności solidarnej /art. 366 Kc i następne/ wynika, że organ podatkowy działający w imieniu Skarbu Państwa jako wierzyciela

1. Uzasadniony wniosek podatnika o zwrot nadpłaconej kwoty podatku od nieruchomości, uiszczonego w drodze tzw. samoobliczenia, organ podatkowy rozstrzyga na podstawie właściwych przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, określając wysokość zobowiązania podatkowego, natomiast w razie bezzasadności wniosku wydaje decyzję odmawiającą zwrotu

1. Należne opłaty i podatki przywozowe lub wywozowe, za które stowarzyszenie poręczające ponosi odpowiedzialność określoną w art. 8 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR /Konwencja TIR/, sporządzonej w Genewie dnia 14 listopada 1975 r. /załącznik do Dz.U. 1984 nr 17 poz. 76/, nie mogą być dochodzone bezpośrednio w trybie egzekucji administracyjnej

W myśl art. 157 par. 2 Kpa wszczęcie postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji następuje na wniosek strony bądź z urzędu. Organ administracji winien każdorazowo badać, czy wniosek o stwierdzenie nieważności pochodzi od podmiotu posiadającego przymiot strony i ocena taka powinna być przeprowadzona przed zawiadomieniem o wszczęciu postępowania. W przypadku ujawnienia, że wniosek nie pochodzi od

Decyzja ostateczna może być wzruszona tylko w trybie nadzwyczajnym uregulowanym w rozdziałach 12 i 13 działu II Kpa Stronie, która bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu dowiedziała się o wydaniu decyzji, gdy była ona już ostateczna, przysługuje wniosek na podstawie art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa. Z wniosku, o którym mówi art. 58 par. 1 Kpa, może korzystać tylko strona, której organ doręczył

Przedmioty o charakterze inwestycyjnym w myśl par. 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 125 poz. 559/ nie powinny być objęte spisem remanentowym, przyjmowanym do ustalenia kosztu własnego zużytych materiałów i towarów handlowych.

1. Wszystkie dowody przedstawione przez podatnika powinny być przedmiotem wszechstronnej i wnikliwej oceny na tle całokształtu materiału dowodowego. 2. Artykuł 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nakazuje uwzględniać po stronie przychodów nie tylko wartość zgromadzonych zasobów finansowych w roku podatkowym, którego sprawa

umorzyć postępowanie w przedmiocie wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.

Postępowanie o uchylenie decyzji ostatecznej na podstawie art. 154 Kpa stanowi jeden z elementów systemu nadzwyczajnych trybów postępowania administracyjnego, obejmujących przypadki weryfikacji decyzji administracyjnych dotkniętych wadliwościami kwalifikowanymi lub nie kwalifikowanymi oraz decyzji prawidłowych. System ten jest oparty na zasadzie niekonkurencyjności, tzn. że poszczególne tryby nadzwyczajne

Rozstrzygający dla oceny, czy zachodzą przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa, jest stan prawa w dniu wydania tej decyzji; na taką ocenę nie może mieć wpływu ani późniejsza zmiana prawa, ani tym bardziej zmiana interpretacji tego prawa.

Skoro w 1994 r. w spółdzielni miały miejsce likwidacja i postawienie w stan upadłości to w roku tym /1994/ zbiegły się 3 lata podatkowe w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Zobowiązanie strony postępowania administracyjnego do przedłożenia opinii technicznej na podstawie art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 22 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ może być dokonane wyłącznie w formie postanowienia wydanego w trakcie gromadzenia materiału dowodowego, a nie w drodze decyzji administracyjnej rozstrzygającej o istocie sprawy. Postępowanie administracyjne

Czynności podjęte przed wydaniem postanowienia w sprawie wznowienia nie są czynnościami procesowymi postępowania administracyjnego. W związku z tym bez uprzedniego wydania postanowienia w sprawie wznowienia nie mogą stanowić podstawy do wydania na podstawie art. 151 Kpa decyzji kończących wznowione postępowanie.

Wynik postępowania sądowego w sprawie o stwierdzenie zasiedzenia jest zagadnieniem wstępnym w rozumieniu art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa dla postępowania w sprawie o wykreślenie z ewidencji gruntów osoby - wpisanej w niej - jako władającej sporną działką.

1. W przypadku błędnego wyliczenia podatku, bądź zawarcia w zeznaniu nieprawdziwych danych, organ podatkowy zgodnie z art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1992 r. wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku. Określi, tzn. stwierdzi jedynie fakt uprzedniego powstania zobowiązania podatkowego