Orzeczenia
Nie w każdej sytuacji straty w środkach obrotowych powinny być uznane za koszt uzyskania przychodów. Straty muszą być zawsze rzeczywiste i prawidłowo udokumentowane.
Do obiektów budowlanych lub ich części, których nakazano rozbiórkę, a które nie są budynkami w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, przy nakładaniu grzywny w celu przymuszenia nie można stosować przepisu art. 121 par. 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./. Ustalając
Organ administracji publicznej stosując art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ ma obowiązek ustalić właściciela lub zarządcę nieruchomości, na którego nakłada określone obowiązki.
Przewidziany w art. 160 par. 5 Kpa trzyletni termin przedawnienia roszczeń o odszkodowanie jest terminem należącym do prawa cywilnego jako przepisów prawa materialnego, nie zaś do prawa procesowego /formalnego/. W razie uchybienia tego terminu nie ma zastosowania przepis art. 58 Kpa.
1. Stwierdzenie nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę nie powoduje wprost nakazu rozbiórki zrealizowanego na jej podstawie obiektu. 2. Nie jest możliwe wydanie decyzji stwierdzającej nieważność tylko w zakresie, w jakim inwestor nie uzyskał przed jej wydaniem prawa do dysponowania terenem na cele budowlane.
W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego jednolicie przyjmuje się, że zaniedbanie pracownika odpowiedzialnego za sprawy wpływającej korespondencji, obciążają osobę prawną (pracodawcę) zatrudniającą tego pracownika.
Na postanowienie pozytywne o dopuszczeniu organizacji społecznej do udziału w postępowaniu na prawach strony zażalenie nie służy, gdyż nie zostało ono przewidziane w art. 31 par. 2 Kpa, a na wydane w toku postępowania postanowienie służy stronie zażalenie tylko wówczas gdy Kodeks tak stanowi /art. 141 Kpa/.
Skoro podwyższenie poziomu terenu działki nie może być uznane za obiekt budowlany, ani także za roboty budowlane, nie ma podstaw do działania przez organy nadzoru budowlanego.
Upływ terminu wskazanego w art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie będzie stanowił upoważnienia do realizacji inwestycji także wówczas, gdy przed upływem tego terminu właściwy organ uzewnętrzni wobec strony konieczność uzupełnienia zgłoszenia w granicach określonych w ust. 1a powołanego artykułu.
Przepisy o ustaleniu kosztu z tytułu różnic kursowych mogą mieć zastosowanie tylko w wypadku spłaty kredytu w walucie obcej.
Uzyskanie opinii starosty w sprawie odwołania komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej nie jest niezbędne do podjęcia decyzji o odwołaniu. Należy więc przyjąć, że przepis art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej /Dz.U. nr 88 poz. 400 ze zm./ nie uzależnia wydania decyzji o odwołaniu od zajęcia stanowiska /wyrażenia opinii/ przez starostę. Wymaga jedynie
Dodanie w decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych, wydanej na podstawie art. 51 ust. 1a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, jakiegokolwiek warunku wpływającego na skutki prawne jakie wywołuje decyzja - nie znajduje prawnego uzasadnienia. Treść art. 51 ust. 1a cyt. ustawy Prawo budowlane jasno wskazuje, iż po wykonaniu obowiązków, o których
Montowanie wewnętrznej instalacji gazowej w budynku będącym współwłasnością jest czynnością faktyczną, która znacznie utrudnia współwłaścicielom korzystanie z tego budynku /choćby na czas realizacji inwestycji/, wymaga współdziałania i dlatego uznać ją należy za czynność przekraczającą zwykły zarząd. W tej sytuacji budowa przedmiotowej inwestycji wymagała zgody wszystkich współwłaścicieli. Brak takiej
Jeśli cele działania fundacji, określone w statucie, nie pokrywają się nawet częściowo z zadaniami /art. 6, art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./, to niedopuszczalne jest zapisanie w uchwale budżetowej przeznaczenia środków publicznych na udzielenie temu podmiotowi dotacji /art. 118 ust. 1 i 2 w zw. z art. 111 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada
Wycofanie oszczędności przez posiadacza rachunku następuje z chwilą wystąpienia z żądaniem wypłacenia zgromadzonych oszczędności. Natomiast wypłacenie przez kasę mieszkaniową tych oszczędności, przekazanie na konto, jest wyłącznie czynnością materialno-techniczną, której termin dokonania nie ma żadnego znaczenia dla oceny skutków prawnych wycofania oszczędności przez posiadacza rachunku.
Brak rozstrzygnięcia administracyjnego wskazywanego we wniesionym odwołaniu, jako niezbędnego substratu zaskarżenia, powodował niedopuszczalność rozpoznania tegoż odwołania przez organ II instancji. Odwołanie, bowiem służy od decyzji /art. 127 par. 1 Kpa/, nie jest natomiast dopuszczalne rozpoznanie odwołania od aktu nieistniejącego. Rozpoznanie przez organ II instancji odwołania od orzeczenia nieistniejącego
Stanowisko organu uprawnionego do uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zajęte w trybie art. 18 ust. 2 pkt 4 lit. "g" ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 98 ust. 1 w związku z art. 89 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
Wykorzystanie dla celów budowlanych cudzej nieruchomości może rodzić tylko roszczenia właściciela do inwestora o charakterze cywilnoprawnym, które mogą być rozpoznane w postępowaniu przed sądami powszechnymi, nie mogą natomiast negatywnie przesądzać o dopuszczeniu budynku do użytkowania.
Ograniczona kontrola przez Naczelny Sąd Administracyjny decyzji wydanej w sprawie mianowania na stanowisko lub powołania do pełnienia funkcji w organach administracji publicznej /art. 19 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie ogranicza prawa strony do żądania od organu administracji publicznej rozstrzygnięcia takiej sprawy w wymaganym
Przepis art. 154 par. 1 Kpa ustanawia dwie przesłanki, które muszą wystąpić łącznie, ażeby można było wzruszyć decyzję ostateczną. Musi to być po pierwsze decyzja, która nie tworzy praw nabytych dla żadnej ze stron postępowania, a po wtóre - za wzruszeniem tej decyzji muszą przemawiać względy interesu społecznego lub słusznego interesu strony. Z użycia w przepisie spójnika "lub" wynika, że wystarczą
Ocena, czy w konkretnym przypadku takie szczególne zagrożenie występuje, należy do organów Policji. Organy Policji mogą w tym zakresie prowadzić bardziej lub mniej rygorystyczna politykę, a jej zasady nie podlegają kontroli Sądu, który kontroluje wyłącznie, czy ta ocena nie ma cech dowolności oraz czy przy wydawaniu decyzji nie zostały naruszone przepisy.
W sytuacji, gdy określona osoba została uznana za stronę postępowania w decyzji o warunkach zabudowy terenu, wyłączenie jej z postępowania dotyczącego zmiany tej decyzji stanowiło naruszenie art. 61 par. 4 i art. 10 Kpa.
Decyzja o sprzeciwie wniesionym w razie zgłoszenia zamiaru budowy organowi architektoniczno-budowlanemu może być zmieniona lub uchylona w trybie art. 155 Kpa. W określonych okolicznościach zrealizowanie budowy lub jej rozpoczęcie mimo wniesienia sprzeciwu, nie daje podstaw do uznania, że postępowanie w sprawie zmiany lub uchylenia decyzji o sprzeciwie, w trybie art. 155 Kpa, jest bezprzedmiotowe /art