1. Nie można zgodzić się z twierdzeniem, jakoby z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ wynikała zasada, iż koszty potrącane są w roku podatkowym, w którym je poniesiono. Przepis ten stanowi, że koszty potrąca się w roku podatkowym, którego dotyczą. Skoro koszty ponosi się w celu uzyskania przychodów /art. 15 ust

1. Żeby dokonać obiektywnej oceny oddziaływania inwestycji /ferma lisów/ na środowisko, a przede wszystkim jej uciążliwości dla najbliższych zabudowań mieszkalnych należy dokładnie ustalić odległości tych zabudowań ale do granic usytuowania inwestycji. 2. Dokładne ustalenia organu co do immisji zapachów i hałasu do środowiska mogą stanowić podstawę merytorycznego orzekania w sprawie uzgodnienia inwestycji

Skoro Bank Spółdzielczy opłacił dodatkowe ubezpieczenie pracowników, to wydatek ten wiązał się z przychodami, które przyniosła praca tych pracowników w okresie ubezpieczenia. Wydatek ten odnosił się w części do roku 1997 i w części do roku 1998. W każdym z tych lat było możliwe - po myśli art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz

Opodatkowanie, bądź brak opodatkowania podatkiem od towarów i usług umowy sprzedaży lokalu nie ma bezpośredniego wpływu na wysokość podatku dochodowego od przychodu otrzymanego z tytułu tej sprzedaży. Przychodem tym jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie /art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Nie ma znaczenia

1. Nie do przyjęcia jest pogląd, że ciężar dowodu w postępowaniu podatkowym spoczywa na podatniku. 2. Nietrafny jest pogląd, w myśl którego art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./ w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nakłada na podatnika obowiązek udokumentowania

Wybór trybu zwolnienia skarżącego ze służby w Policji należał do właściwego organu, który ze względu na zaistnienie podstawy określonej w art. 41 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /t.j. Dz.U. 2002 nr 7 poz. 58 ze zm./, był władny zdecydować o podstawie zwolnienia. Mógł zatem, skoro wystąpiła przesłanka z art. 41 ust. 1 pkt 3 ustawy, zastosować ten tryb zwolnienia, tym samym nie

Fundacja nie jest organizacją społeczną i nie może uczestniczyć w tej sprawie na zasadach określonych w art. 31 Kpa.

W przypadku, gdy organ administracyjny doręcza decyzję tylko jednemu następcy prawnemu osoby uprawnionej, pomijając, z naruszeniem art. 10 par. 1 i art. 28 Kpa, pozostałe osoby będące następcami prawnymi, mamy do czynienia z naruszeniem prawa, które, jako dające podstawę do wznowienia postępowania w myśl art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa, stanowi przesłankę uchylenia decyzji.

1. Gdyby przyjąć, iż adres skrytki pocztowej nie jest adresem o jakim mowa w art. 63 par. 1 Kpa, to należałoby zgodnie z art. 64 par. 1 Kpa podania zawierające jako adres do korespondencji adres skrytki pocztowej pozostawiać bez rozpoznania. Przyjmując jednakże, że to strona wnosząca podanie /tj. wniosek, odwołanie, zażalenie etc./ jest dysponentem treści pisma, to nie można jej odmówić prawa do wskazania

Kategoryczność stwierdzeń zawartych we wniosku o wystawienie zaświadczenia oraz żądania sformułowania ocen opierających się o orzeczenia sądowe i dokumenty innych organów przekracza kompetencję organów nadzoru budowlanego. Zaświadczenie może być wydane na podstawie danych znajdujących się w posiadaniu organu wydającego zaświadczenie.

1. W świetle Kodeksu cywilnego, nakłady poniesione na cudzym gruncie są prawem majątkowym i jako takie mogą być przedmiotem zbycia. Do obliczenia kosztów uzyskania przychodów w takim zbyciu stosuje się reguły art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. 2. Skoro prawo nie przewiduje po stronie podatnika obowiązku modernizacji drogi publicznej, to przekazanie takiej inwestycji

Przedmiotem postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności mogą być zarówno decyzje ostateczne jak i nieostateczne. W przypadku, gdy zostało wniesione przez stronę odwołanie i nie wnosi ona o stwierdzenie nieważności decyzji nieostatecznej tylko o rozpatrzenie sprawy w zwykłym trybie, niedopuszczalne jest w takiej sytuacji wszczynanie przez organ nadzoru z urzędu postępowania o stwierdzenie nieważności

Niedopuszczalne jest, aby organ II instancji merytorycznie oceniał wniosek wszczynający postępowanie administracyjne w sytuacji gdy organ I instancji w ogóle nie rozpoznawał sprawy i ograniczył się do formalnej czynności pozostawienia sprawy bez rozpoznania.

Dochód z tytułu likwidacji funduszu inwestycyjnego specjalistycznego otwartego terminowego jest opodatkowany na zasadach ogólnych, a nie jako dochód z tytułu udziału w zysku osoby prawnej. Taki wniosek wynika z art. 12 ust. 1 pkt 4a w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./.

Kierownicy produkcji /filmów, programów telewizyjnych/ nie są współtwórcami w rozumieniu art. 69 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych /Dz.U. nr 24 poz. 83 ze zm./. Kierownik produkcji zawiaduje produkcją utworu - finansami, sprawami kadrowymi. W związku z tym nie ma prawa do korzystania z 50 procent zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów.

1. Interes organizacji społecznej "w cudzej sprawie" ma z natury rangę niższą niż interes strony, dlatego udzielanie ochrony prawnej organizacji społecznej w postaci dopuszczenia jej do udziału w postępowaniu nie wynika bezpośrednio z mocy ustawy jak to ma miejsce w stosunku do strony, lecz pozostawione jest rozstrzygnięciu organu prowadzącego postępowanie przy czym organizacja społeczna musi wykazać

Pojęcie nieruchomości sąsiedniej, na której realizowana jest inwestycja może obejmować nie tylko nieruchomość graniczącą fizycznie z nieruchomością, której interes prawny właściciela został naruszony, ale również inne nieruchomości. Takie pojmowanie pojęcia nieruchomości sąsiedniej jest powszechnie przyjęte na tle przepisów Kodeksu cywilnego, zawierających regulacje dotyczące tzw. prawa sąsiedzkiego

Nabywca spadku od spadkobiercy poprzedniego właściciela nieruchomości, któremu odmówiono przyznania własności czasowej do gruntu na podstawie art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/, jest stroną w rozumieniu art. 28 Kpa w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji odmawiającej przyznania własności czasowej

Najemca, który na podstawie umowy najmu zawartej z nowym właścicielem wywłaszczonej nieruchomości, tj. Skarbem Państwa lub jednostką samorządu terytorialnego, używa lokal /budynek/ znajdujący się na tej nieruchomości, ma przymiot strony w postępowaniu administracyjnym o zwrot wywłaszczonej nieruchomości /art. 28 Kpa w związku z art. 138 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami

W przypadku ustalenia przez organ administracji braku przymiotu strony podmiotu wnoszącego zadanie stwierdzenia nieważności i w konsekwencji wydania decyzji odmawiającej wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności, nie ma podstaw do uwzględnienia skargi, choćby podmiot wnoszący przytoczone wyżej żądanie wskazywał na istnienie przyczyn nieważności wymienionych w art. 156 par. 1 Kpa.

Organem właściwym do decydowania o udostępnieniu danych z wojewódzkiej ewidencji pojazdów osobom fizycznym i jednostkom organizacyjnym na ich wniosek do dnia 31 grudnia 2003 r. jest wojewoda. Udostępnienie stosownych danych powinno nastąpić w drodze czynności materialno-technicznej. Odmowa udostępnienia powinna zaś zapaść w formie decyzji administracyjnej.

1. Twierdzenie, że wszelkie rozstrzygnięcia wydawane w procesach decyzyjnych, poprzedzających rozpoczęcie robót przy realizacji określonej inwestycji, stanowią jedną sprawę, jest oceną "sprawy" w znaczeniu potocznym, a nie w rozumieniu Kpa. 2. Uchylanie się przez organ odwoławczy od rozpoznania odwołania od decyzji I instancji motywowane względami, które nie mają związku z możliwością wydania decyzji