Art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ wyczerpująco określa przesłanki stwierdzenia nieważności uchwały organu gminy i nie ma podstaw do przyjmowania, że przy wydawaniu rozstrzygnięcia nadzorczego należy badać możliwość zastosowania art. 156 par. 2 Kpa. W tej sytuacji nie można podzielić stanowiska, że doszło do naruszenia tego przepisu

Fakt rejestracji we właściwym urzędzie administracji samochodu złożonego z części składowych, które uprzednio były przedmiotem obrotu towarowego z zagranicą nie może stanowić samoistnej przesłanki uzasadniającej wznowienie postępowania w trybie art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa w zakresie decyzji ostatecznej dopuszczającej wyżej wymienione części do obrotu na polskim obszarze celnym.

Uchwała rady gminy nie powołująca jako swej podstawy właściwego przepisu prawnego powszechnie obowiązującego lecz powołująca błędnie jako swą podstawę inny przepis prawny, nie jest sprzeczna z prawem, a przez to nie może być przez organ nadzoru stwierdzona jej nieważność na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./

1. Żeby można uznać, iż doręczenie zastępcze określone w art. 43 Kpa dokonane zostało prawidłowo muszą zostać spełnione określone w tym przepisie przesłanki, a mianowicie: a/ adresat musi przebywać w mieszkaniu - choć w momencie doręczania przesyłki jest w tym mieszkaniu nieobecny; b/ pismo przyjmuje za pokwitowaniem osoba wymieniona w art. 43 Kpa oraz w kolejności w tym przepisie przewidzianej; c/

1. W świetle art. 9 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie ma znaczenia faktyczna kontynuacja działalności gospodarczej innego podmiotu gospodarczego /podatnika/. Każdy podatnik, o którym mowa w art. 5 ustawy, niezależnie od przedmiotu i zakresu prowadzonej działalności /z zastrzeżeniem art. 9 ust. 3/, obowiązany jest

Na organach - zarówno podatkowych, jak też celnych - spoczywają dwa obowiązki: po pierwsze - określenia z urzędu, jakie dowody są niezbędne dla ustalenia stanu faktycznego i - po drugie - przeprowadzenia z urzędu niezbędnych dowodów. Strona jest jedynie uprawniona, a nie zobowiązana, do wskazania niezbędnych dowodów.

Uchwała rady gminy o wyrażeniu zgody na oddanie w użytkowanie wieczyste w drodze bezprzetargowej nieruchomości przeznaczonej na powiększenie nieruchomości przyległej - podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ i art. 4 ust. 8 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości

1. Terenowymi organami Państwowej Straży Pożarnej są komendanci wojewódzcy i rejonowi Państwowej Straży Pożarnej. 2. Komendanci wojewódzcy i rejonowi na podstawie art. 268a Kpa mogą upoważnić podwładnych sobie funkcjonariuszy do wydawania decyzji administracyjnych w ich imieniu.

Jeżeli w sprawie administracyjnej została wydana decyzja ostateczna, a następnie ujawniły się okoliczności poddające w wątpliwość prawdziwość dowodów, na których ta decyzja była oparta, to wprawdzie istnieje przesłanka do wznowienia postępowania z art. 145 par. 1 pkt 1 Kpa, jednakże wzruszenie decyzji ostatecznej na podstawie art. 151 par. 1 pkt 2 Kpa możliwe jest tylko wówczas, jeżeli w toku dalszego

Kosztem uzyskania przychodów są nie wszystkie wydatki podatnika, ale tylko takie wydatki /nie wymienione w art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem /zwiększeniem/ przychodu, a więc którą, racjonalnie rzecz oceniając, wpływają /co najmniej - w danych okolicznościach

Ustalony przez radę gminy regulamin targowiska może zawierać zakazy sprzedaży niektórych towarów, w tym materiałów pirotechnicznych.

Zgodnie z postanowieniem art. 26 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatek od towarów i usług ma charakter podatku miesięcznego, co nakłada na organ podatkowy obowiązek wydawania odrębnych decyzji podatkowych w odniesieniu do określenia bądź ustalenia podatku za poszczególne miesiące, przy czym decyzje te winny odpowiadać

Kosztem uzyskania przychodów są nie wszystkie wydatki podatnika, ale tylko takie wydatki /nie wymienione w art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem /zwiększeniem/ przychodu, a więc którą, racjonalnie rzecz oceniając, wpływają /co najmniej - w danych okolicznościach

Przepis art. 138 par. 2 Kpa, dopuszczający wydanie przez organ odwoławczy decyzji kasacyjnej, winien być interpretowany ściśle, co oznacza, że decyzja taka zgodna jest z powołanym przepisem tylko wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub znacznej części. Przyczyny, dla których organ odwoławczy uznał za konieczne skorzystanie z możliwości

Kuchenka mikrofalowa oraz frytkownica wykorzystywane były dla potrzeb pracowników i podatnika. Skarżąca powołując się ogólnie na to, iż przedmioty te stanowiły wyposażenie miejsca pracy i służyły celom socjalnym, nie wskazała jednak konkretnego aktu /układu zbiorowego pracy tub innych aktów prawnych/, z którego wynikałby obowiązek wyposażenia miejsca pracy w tego typu urządzenia. W tej sytuacji trafne

1. Przepis art. 138 par. 2 Kpa stanowi w istocie wyłom w przyjętej przez Kodeks postępowania administracyjnego konstrukcji postępowania odwoławczego. Celem bowiem tego postępowania jest ponowne rozpatrzenie i rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej przez organ odwoławczy, a strona ma prawo do ponownego merytorycznego załatwienia jej sprawy rozstrzygniętej decyzją organu I instancji. Skutkiem wydania

Uzupełnienie decyzji następuje w formie decyzji, odmowa uzupełnienia rozstrzygnięcia w formie postanowienia - niezależnie jednak od prawnej formy rozstrzygnięcia złożenie tego typu wniosku wstrzymuje określony w art. 129 par. 2 Kpa termin do wniesienia odwołania.

Brak jest podstaw do przyjęcia, że pojęcie odszkodowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ obejmuje także otrzymane obok niego odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia.

Nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/ czysty zysk spółki z o.o. przekazany na rzecz tej spółki przy zachowaniu wymogów określonych w art. 191 par. 1 lub par. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934

Przez użyty w art. 23 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ zwrot "sprzedaż" należy rozumieć wyłącznie sprzedaż w zakresie unormowanym w art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./, a nie jakąkolwiek inną czynność cywilnoprawną o podobnym charakterze.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w równym stopniu dotyczy samochodów stanowiących własność podatnika, jak też używanych na podstawie umowy najmu, dzierżawy czy umowy leasingu.

Wartość pracy sprzętu Spółki, ustalona przez przeliczenie liczby godzin pracy i stawki za roboczogodzinę oraz liczby przejechanych kilometrów i stawki za kilometr, nie jest kosztem przez nią poniesionym /Spółka nie dokonywała, czyli nie ponosiła, takich wydatków/.

Kwota, wynikająca z wystawionej w 1995 r. faktury, w całości stanowi - jako kwota należna - przychód roku 1995, nawet gdyby inwestor nie uiścił żadnej części tej kwoty. Wprawdzie stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ do przychodów, o których mowa w ust. 1, nie zalicza się między innymi pobranych wpłat

Z treści art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, iż reguluje on dwa różne stany faktyczne. Pierwszy z nich dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje swój związek gospodarczy z osobą, której przysługują szczególne ulgi w podatku dochodowym. Drugi, gdy podatnik wykonując świadczenie dla innego podatnika na warunkach