Orzeczenia
Skoro art. 38 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./ nie wskazuje formy decyzji dla odwołania dyrektora szkoły, to oznacza to, iż następuje ono w formie zarządzenia wójta /burmistrza, prezydenta miasta/.
Lokalizacja np. super i hipermarketów powinna określić rada miasta w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, wskazując obszar przeznaczony pod budowę marketów, zaś studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego powinno wskazywać obszary rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2.000 m2 zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 27 marca
Zgodnie z dyspozycją art. 46 ust. 1 w zw. z art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska /Dz.U. nr 62 poz. 627 ze zm./ w związku z par. 2 pkt 8 lit. "ł" rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie określenia rodzajów inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć
1. Systematyka przepisu art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "f" i "g" ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./, a w szczególności kolejność liter "f" oraz "g", nie uzasadnia przekonania, że warunkiem tworzenia i przystąpienia do spółki jest wcześniejsze określenie zasad wnoszenia udziałów i akcji. 2. W ocenie sądu przepis art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" ustawy
Przepisy art. 42 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154 ze zm./, które w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego przewidują ich zbycie na rzecz katolickiej osoby prawnej pod inwestycje sakralne lub kościelne oraz katolickie cmentarze wyznaniowe
Artykuł 42 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154 ze zm./ jest przepisem obowiązującym, bo nie został uchylony przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./, ani też przepisami tej ustawy nie został znowelizowany. Dlatego w stosunku do
Nakazanie rozbiórki obiektu budowlanego lub jego części na podstawie art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ powinno być traktowane jako rozwiązanie ostateczne.
Warunek to zdarzenie przyszłe i niepewne, od którego powstania lub ustania można uzależnić skutki czynności prawnej. Skoro art. 258 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm. i odpowiednio art. 162 par. 1 pkt 2 Kpa/ w swojej treści odwołuje się do niedopełnienia przez stronę określonego warunku, niedopuszczalna jest wykładnia rozszerzająca tego
Rada gminy obowiązana jest przestrzegać zakresu upoważnienia udzielonego jej przez ustawę w zakresie tworzenia aktów prawa miejscowego, a w tych działaniach nie może wkraczać w materię uregulowaną ustawą. Uchwała rady gminy, będąca aktem prawa miejscowego, jest jednocześnie źródłem powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej na obszarze danej gminy /art. 87 ust. 2 Konstytucji/, musi
Tryb i termin wniesienia odwołania od decyzji organów rentowych do właściwego sądu powszechnego reguluje art. 477[9] Kpc. Przepis art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stanowi, że Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawach należących do właściwości innych sądów.
Nałożenie na inwestora wnioskującego o wydanie decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji liniowej w jej osnowie dodatkowego obowiązku wymaga podania w tym zakresie materialnoprawnej podstawy oraz jego uzasadnienia prawnego i faktycznego.
Uciążliwość spowodowana funkcjonowaniem planowanej stacji gazu płynnego propan-butan, jest zagadnieniem prawa cywilnego dotyczącym prawa sąsiedzkiego /imisje/, podlegającym rozstrzygnięciu w postępowaniu przed sądem powszechnym.
Uwzględnienie zarzutu wniesionego do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w zakresie przeznaczenia terenów rolnych na tereny pod urządzenie cmentarza następuje gdy naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia wnoszącego zarzut jest związane z jednoczesnym naruszeniem normy prawa materialnego w tym także w przedmiocie prawa ochrony środowiska.
Mur oporowy nie jest urządzeniem budowlanym związanym z obiektem budowlanym.
Bez uprzedniego uzyskania decyzji opartej o przepis art. 36a ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ o zmianie pozwolenia na budowę nie można stosować przepisów art. 51 prawa budowlanego.
Przepis art. 66 ustawy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie przewiduje określenia terminu, w którym nakazany remont podlegałby wykonaniu.
Roszczenia odnośnie szkód wynikłych z czasowego pozbawienia skarżących możliwości korzystania z wody mogą być dochodzone na drodze postępowania cywilnego.
Odmowa uznania mocy dowodowej ekspertyzy zdjęć lotniczych dotyczących stanu zagospodarowania działki wykonanej przez osobę posiadającą uprawnienia zawodowe z zakresu redakcji map nadane przez Głównego Geodetę Kraju oznacza, iż ocena materiału dowodowego prze organ nadzoru budowlanego dokonana została z przekroczeniem granic swobodnej oceny dowodów.
Ocena zasobów państwowego zasobu geodezyjno-kartograficznego nie leży w gestii organów administracji architektoniczno-budowlanej.
Przyjęcie rozumienia pojęcia dostępności do lokalu w postaci samodzielnego przemieszczania się przez osobę niepełnosprawną rzutuje na zakres wyznaczonego w stosunku do pracodawcy obowiązku, przekraczający wynik prawidłowego zastosowania językowych i celowościowo-funkcjonalnych reguł wykładni. Dostępność do lokalu w ocenie sądu należy rozumieć wspólnie z występującym w tym samym przepisie pojęciem "
Nie ulega wątpliwości, że wartość nieruchomości ustalona przez biegłych odbiega od ceny sprzedaży o 111,39 procent. W tej sytuacji zachodziła podstawa określona w art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ do obciążenia strony kosztami opinii biegłych. Nie miały więc w tym przypadku zastosowania przepisy art. 264 i art
Nie można podzielić poglądu skarżącego, iż w sytuacji gdy Urząd Skarbowy określił wartość użytkowania wieczystego dla potrzeb wymiaru opłaty skarbowej to decyzja ta wiąże organy podatkowe na podstawie art. 194 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w zakresie wartości tego prawa określonego na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992
W postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę organ administracji nie ma uprawnień do oceniania czy prawomocnie orzeczony nakaz rozbiórki został wydany zasadnie, natomiast ma obowiązek ustalić czy na terenie projektowanej inwestycji znajduje się obiekt w stosunku do którego orzeczono nakaz rozbiórki.
Dla korzystania ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednostka musi spełniać dwa warunki: jej celem musi być działalność wymieniona w tym przepisie oraz uzyskane dochody muszą być przeznaczone na ten cel. Poza sporem jest, że wydatki w kwocie 7.008,95 zł Stowarzyszenie poniosła na remont dróg, zaś wydatki na kwotę 12 tys. zł poniosła na budowę kaplicy cmentarnej