Obowiązkiem organu administracji jest zebrać i rozpatrzyć istniejące dowody, w tym przedłożone przez stronę w toku postępowania, pozostające w związku z faktami prawotwórczymi istotnymi w sprawie. Nie jest zaś rzeczą organu administracji wzywanie strony do przedłożenia konkretnych dowodów /np. umów/, o istnieniu których wobec składanych przez stronę wyjaśnień przypuszczać nie może. Podatnik, który

1. W początkowej fazie postępowania w trybie tzw. samokontroli /art. 171 w zw. z art. 132 Kpa/ organ, który wydał decyzję, bada własne postępowanie polegające na ponownym rozpoznaniu i rozpatrzeniu sprawy oraz na ustaleniu, czy stanowisko zajęte w danej sprawie, może być zmienione. Oznacza to, że organ ten winien ustosunkować się do treści odwołania, w tym również do wnioskowanych dowodów. 2. Organ

Art. 110 Kpa odnosi się do stabilizacji /trwałości/ treści rozstrzygnięcia konkretnej sprawy, kończącej wszelkie wahania co do jej załatwienia i uniemożliwia organowi zmianę własnego stanowiska wyrażonego w już doręczonej lub ogłoszonej decyzji, o ile przepisy tego kodeksu nie stanowią inaczej. Nie daje jednak podstaw do przyjęcia, że stanowisko wyrażone przez organ w jednej konkretnej sprawie, wiąże

1. Przepis art. 138 par. 2 Kpa, dopuszczający wydanie przez organ odwoławczy decyzji kasacyjnej, winien być interpretowany ściśle, co oznacza, że decyzja taka zgodna jest z tym przepisem tylko wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub znacznej części. 2. Przyczyny, dla których organ odwoławczy uznał za konieczne skorzystanie z możliwości

Nie można przyjąć, aby wydatki dokonane przez spółkę ponad kwotę wynikającą z faktur na zakup materiałów - płyt meblowych, a udokumentowane jedynie wekslami i dowodami ich wykupu spełniały wymagania stawiane dowodom księgowym przez par. 7 rozporządzenia z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości - Dz.U. nr 10 poz. 35, a co więcej - brak jest dowodu, aby poniesione zostały

1. Zarzut, iż marże wynikające z księgi podatkowej są niższe niż wynikające z remanentu na dzień 31 grudnia, nie może być podstawą pominięcia ksiąg podatkowych jako dowodu w postępowaniu podatkowym, gdyż nie mieści się w katalogu przyczyn uzasadniających takie pominięcie. W szczególności zaś nie jest to wynikająca z księgi sprzeczność pomiędzy poszczególnymi składnikami działalności gospodarczej, bowiem

Zastrzeżenie zawarte w art. 30 par. 1 Kpa wyklucza ocenę zdolności prawnej spółki cywilnej jako strony postępowania podatkowego według unormowań zawartych w przepisach kodeksu cywilnego. Zdolność administracyjnoprawną spółki cywilnej w zakresie poszczególnych podatków /lub jej brak/ określają ustawy regulujące zasady opodatkowania.

Fakt, iż ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ lub inne przepisy podatkowe nie określają rodzaju wydatków, które można zaliczyć do kosztów reprezentacji i reklamy, nie świadczy o tym, iż każdy wydatek może być uznany za ten koszt. Charakter wydatków na koszt reprezentacji i reklamy winien być na tyle związany z prowadzoną działalnością

W zaskarżonej decyzji nie wskazano, jakie konkretnie okoliczności faktyczne, istotne w świetle art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, zostały ustalone, które z nich wzięte zostały pod uwagę przez organ odwoławczy jako uzasadniające częściowe umorzenie zaległości podatkowych, dlaczego organ uznał za uzasadnione umorzenie zaległości

Przekształcenie formy prawnej, o której mowa w art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, następuje wtedy, gdy jeden podmiot posiadający osobowość prawną ulega przekształceniu w inny podmiot, również posiadający osobowość prawną. Nie można zatem mówić o przekształceniu formy prawnej jednostki, która nie posiada pełnej podmiotowości

1. Art. 107 Kpa zalicza do części składowych decyzji administracyjnej m.in. uzasadnienie faktyczne i prawne. Uzasadnienie stanowi zatem integralną część wyjaśnienia rozstrzygnięcia, stanowiącego dyspozytywną część decyzji. Pominięcie w uzasadnieniu decyzji okoliczności faktycznych, mogących mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, stwarza przesłankę do uznania naruszenia przez organ przepisów

Postępowanie organów podatkowych prowadzące do ograniczenia udziału strony w postępowaniu i niewyjaśnienia wszystkich okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy i stanowi naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.

Strony poczyniły nakłady na remont budynku, w którym wprawdzie mieszkały, ale który nie stanowił ich własności, a w związku z tym nie mogły korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 23 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/.

Nie ma podstaw do zakładania a priori, iż darowizna uczyniona na rzecz własnego dziecka stanowi wykonanie obowiązku alimentacyjnego rodziców. Darowizna taka może bowiem pokrywać potrzeby dziecka inne niż usprawiedliwione /np.: uznawane za luksusowe/, albo też wykraczać poza zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczony przez możliwości zarobkowe i majątkowe rodziców. Sam przecież fakt, że rodzice posiadają

1. W rozumieniu art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, mieści się w sposób niewątpliwy pojęcie miejsca postojowego, a więc jest to urządzenie budowlane podlegające przepisom prawa budowlanego. 2. Samowolne zbudowanie blokad na miejsca postojowe dla samochodów wypełniają dyspozycję art. 66 pkt 3 prawa budowlanego, bowiem ich użytkowanie zagraża życiu

Jednolity Dokument Administracyjny SAD sam w sobie nie jest decyzją administracyjną. Decyzją administracyjną jest jedynie ta część tego dokumentu, która wynika z art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ i tylko ta część Jednolitego Dokumentu Administracyjnego SAD może być korygowana w trybie art. 155 Kpa.

W zakresie zawieszenia postępowania egzekucyjnego organ egzekucyjny związany jest treścią art. 56 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji Dz.U. 1991 nr 16 poz. 161 ze zm./, zawierającą enumeratywnie wymienione przesłanki zawieszenia postępowania. Argumentacja skarżącego przedsiębiorstwa o ewentualnym zaspokojeniu wierzycieli poza postępowaniem egzekucyjnym

W postępowaniu egzekucyjnym nie stosuje się przepisów ogólnej procedury administracyjnej o zawieszeniu postępowania, w tym art. 97 Kpa, określającego przesłanki takiego zawieszenia.

Art. 105 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji Dz.U. 1991 nr 16 poz. 161 ze zm./, wprowadzając dwie podstawowe formy sprzedaży zajętych ruchomości: sprzedaż licytacyjną oraz sprzedaż jednostkom prowadzącym działalność handlową lub komisową, pozostawia wybór jednej z nich decyzji organu egzekucyjnego.

Skoro organy podatkowe charakter prawny przekazywanych kwot z tytułu refundacji za leki podatnikowi traktują jako "refundację", to nie można przyjąć, aby w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ tego rodzaju kwoty uznać za przychód w rozumieniu tego przepisu. Oznacza to, iż otrzymywane przez podatnika

Ekwiwalent pieniężny za pranie i reperację odzieży wykonywanej przez pracowników we własnym zakresie powinien być ustalony w kwotach realnych uwzględniający nakład pracy na ten cel oraz aktualne koszty /energii, wody, środków piorących itp./.

Drukarka komputerowa nie jest samodzielnym urządzeniem, to znaczy urządzeniem, którego funkcje użytkowe mogą być realizowane w jego samodzielnej pracy, bez współpracy z innymi urządzeniami - aby mogła spełniać swoje funkcje drukarka komputerowa musi otrzymać od urządzenia komputerowego polecenie drukowania i informacje, co ma drukować. Jest typowym urządzeniem peryferyjnym. Wydatek na drukarkę komputerową

Sporządzone w wykonaniu umów o dzieło opinie i raporty z badania sprawozdań finansowych nie są utworami w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych /Dz.U. nr 24 poz. 83/.