Ochrona uzasadnionego interesu prawnego o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 6 w związku z ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie może iść dalej niż wynika to z orzeczenia sądu powszechnego w przedmiocie zabezpieczenia roszczenia o ustanowienie drogi koniecznej.

Jeżeli organ budowlany ma wątpliwości co do zgodności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, to winien zawiesić postępowanie w przedmiocie pozwolenia na budowę i podjąć w odpowiednim trybie czynności zmierzające do wyeliminowania takiej decyzji z obrotu prawnego. Nie jest jednak uprawniony do stwierdzenia jej niezgodności z aktem

1. Zgodnie z przepisem art. 104 par. 2 Kpa decyzja rozstrzyga sprawę co do istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończy sprawę w danej instancji. W niniejszym postępowaniu Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych nie załatwił sprawy w powyższy sposób ani nie zakończył jej w danej instancji. "Pozostawienie podania bez rozpoznania" oznacza stwierdzenie przez organ administracji

Zasadę wyrażoną w art. 112 Kpa należy rozumieć w ten sposób, że strona podejmująca określone czynności procesowe, dla których określony został termin, nie musi składać wniosku o przywrócenie uchybionego terminu, jeżeli działała zgodnie z pouczeniem zawartym w decyzji.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ cmentarz jest budowlą, a więc i obiektem budowlanym.

Jeżeli umowa cywilna zawarta została na okres dłuższy aniżeli jeden rok podatkowy i z tytułu jej umówionego wykonania w roku podatkowym spełnione zostało tylko jednorazowe świadczenie pieniężne, zapłacona kwota nie stanowi w tym roku podatkowym wykonania renty uprawniającego do odliczenia od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

O tożsamości sprawy w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego /odpowiednik art. 247 par. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ można mówić, gdy występują te same podmioty, dotyczy ona tego samego przedmiotu i tego samego stanu prawnego w niezmienionym stanie faktycznym sprawy. W sprawach stosowania ulg podatkowych

Skoro organ egzekucyjny kontynuował postępowanie egzekucyjne, aż do zbycia samochodów, to wyłączenie ich spod zajęcia nie było możliwe, a stronie przysługuje jedynie możliwość dochodzenia swoich roszczeń w drodze procesu cywilnego.

Skoro w przepisie art. 6 ust. 6a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ - do wydania opinii został powołany zespół, zaś rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 21 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stopniu niepełnosprawności, trybu postępowania przy orzekaniu

W sytuacji, w której istnieją podstawy do przyjęcia, iż decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, która ma stanowić podstawę wydania pozwolenia na budowę, jest wadliwa, organ wydający pozwolenie na budowę jest uprawniony do zawieszenia postępowania do czasu rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, którym jest ocena przez uprawniony organ lub sąd, prawidłowości decyzji o warunkach zabudowy

1. Orzeczenie o uzupełnieniu decyzji lub o odmowie jej uzupełnienia /art. 111 Kpa/, inaczej niż w procedurze cywilnej /art. 351 Kpc/, nie ma bytu samodzielnego i pozostaje częścią aktu, którego uzupełnienia domaga się strona; w szczególności dzieli losy tego aktu w postępowaniu odwoławczym /zażaleniowym/. 2. Zgłoszenie żądania uzupełnienia decyzji przesuwa początek liczenia terminu wniesienia odwołania

1. W zakres ochrony osób trzecich w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie wchodzą interesy prawne lub faktyczne ze sfery stosunków cywilnoprawnych, które są chronione przez odpowiednie instytucje prawa cywilnego. Z tego względu wyrok posesoryjny ochraniający posiadanie służebności w procesie budowlanym, nie ma istotnego znaczenia

W sytuacji, gdy o podziale nieruchomości orzeka sąd /art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, współwłaściciel nieruchomości nie ma interesu prawnego w żądaniu wydania na podstawie art. 217 par. 1 i 2 pkt 2 Kpa zaświadczenia stwierdzającego dopuszczalność bądź niedopuszczalność podziału nieruchomości w świetle ustaleń planu miejscowego

Zgłoszenie budowy w świetle unormowania art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ powinno być dokonane na piśmie. Na taką formę spełnienia tego obowiązku wskazuje sformułowanie o "doręczeniu zgłoszenia" właściwemu organowi. Ewentualne ustane zgłoszenie zamiaru budowy jest więc bezskuteczne.

Skoro budynek został w całości wykonany /łącznie z fundamentem/, na miejscu uprzednio istniejących i rozebranych budynków gospodarczych, to wykonane roboty nie powinny być określone jako rozbudowa lub przebudowa. Formy te wymagają bowiem związku z obiektem poprzednio istniejącym, tzn. dalszego istnienia tego obiektu ze zmianami wynikającymi z przebudowy lub rozbudowy. Całkowita likwidacja poprzednio

1. Dochody podatników, których celem statutowym jest wspieranie działalności naukowej są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ 2. W świetle przepisów art. 17 ust. 1 pkt 4, art. 17 ust. 1b i art. 17 ust. 1a pkt 2 powyższej ustawy dochody podatników,

Z analizy art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wynika, że urząd skarbowy /organ kontroli skarbowej/ powinien dysponować więcej niż jedną - to jest kilkoma, lecz co najmniej dwoma opiniami biegłych.

Organ celny wydający nową decyzję po wznowieniu postępowania powinien stosować przepisy prawa materialnego i przepisy postępowania obowiązujące w dniu orzekania. Odstąpienie od tej zasady możliwe jest tylko na podstawie wyraźnego upoważnienia zawartego w odpowiednim akcie prawnym, stanowiącym źródło prawa powszechnie obowiązującego.

Z art. 28 ust. 2 i art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie wynika prawnomaterialny obowiązek podatnika dowodzenia poniesienia wydatków mieszkaniowych wyłącznie poprzez dowód z dokumentu. Przedstawiony pogląd prawny wynika zarówno z wykładni językowej, przepisów art. 28 ust. 2 i art. 21 ust. 1 pkt 32

"Użyteczność publiczna" winna usprawiedliwiać te działania władz publicznych /w tym samorządu terytorialnego/, których nie podejmują podmioty gospodarcze czy inne podmioty niezależne od władz publicznych. Jeżeli jakieś usługi są oferowane przez podmioty gospodarcze /przedsiębiorców/ i są powszechnie dostępne na rynku konsumentów, to w takim zakresie nie można powoływać się na użyteczność publiczną

W świetle regulacji określonej w przepisie art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, należy stwierdzić, że przyjęcie rezygnacji z pełnienia funkcji wiceprzewodniczącego, która jest jedynie wyrażeniem woli danej osoby, następuje w wyniku podjęcia uchwały o odwołaniu z tej funkcji w głosowaniu tajnym, bezwzględną większością głosów, w obecności

Treść art. 111 par. 2 Kpa nie daje podstaw do przyjęcia, że następuje przesunięcie terminu wniesienia tylko tego środka, którego dotyczyło żądanie uzupełnienia decyzji oraz tylko wtedy, gdy żądanie jest zasadne. Żądanie uzupełnienia decyzji co do prawa wniesienia powództwa do sądu powszechnego powoduje przesunięcie także terminu do wniesienia odwołania.

Wymienienie w art. 9a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/ wojewody jako organu odwoławczego oznacza także, iż wojewoda jest właściwy do działań w trybach przysługujących organowi wyższego stopnia umożliwiających weryfikację decyzji organu niższego stopnia.

Kwestie zabudowy w zarezerwowanym w planie zagospodarowania przestrzennego pasach terenu pod przyszłą zabudowę lub modernizację dróg, reguluje przepis art. 35 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838/. Tak więc, w zarezerwowanym pasie terenu mogą być wznoszone tylko tymczasowe budynki i konstrukcje budowlane /art. 35 ust. 3 cyt. ustawy/.