1. Decyzja o wznowieniu robót budowlanych /art. 51 ust. 1a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie może być utożsamiana z nową decyzją o pozwoleniu na budowę /art. 37 ust. 2/. 2. Skoro w przypadku istotnego odstępstwa od warunków pozwolenia na budowę uchylono decyzję o pozwoleniu na budowę /art. 36a ust. 2/, a wznowienie budowy może nastąpić po wydaniu nowej

Organem prowadzącym schronisko młodzieżowe jest w świetle art. 5 ust. 5a w związku z art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./ powiat i wobec tego to rada powiatu w myśl art. 12 pkt 11 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /Dz.U. nr 91 poz. 578 ze zm./ jest uprawniona do ustalania opłat za usługi schroniska.

Przepisy rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 14 listopada 1995 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe /Dz.U. nr 139 poz. 686/ określają odległość gazociągu o ciśnieniu gazu nie większym niż 0,4 Mpa układanego w ziemi na 1,5 m od budynku.

W świetle unormowania art. 66 pkt 1 w zw. z art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ obowiązek usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w zakresie stanu technicznego budynku może być nałożony na jego właściciela, a zagadnienie, kto ponosi winę za zaistniały stan rzeczy jest w tym postępowaniu obojętne.

W sytuacji, gdy o podziale nieruchomości orzeka sąd /art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, współwłaściciel nieruchomości nie ma interesu prawnego w żądaniu wydania na podstawie art. 217 par. 1 i 2 pkt 2 Kpa zaświadczenia stwierdzającego dopuszczalność bądź niedopuszczalność podziału nieruchomości w świetle ustaleń planu miejscowego

Zgłoszenie budowy w świetle unormowania art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ powinno być dokonane na piśmie. Na taką formę spełnienia tego obowiązku wskazuje sformułowanie o "doręczeniu zgłoszenia" właściwemu organowi. Ewentualne ustane zgłoszenie zamiaru budowy jest więc bezskuteczne.

Z analizy art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wynika, że urząd skarbowy /organ kontroli skarbowej/ powinien dysponować więcej niż jedną - to jest kilkoma, lecz co najmniej dwoma opiniami biegłych.

Organ celny wydający nową decyzję po wznowieniu postępowania powinien stosować przepisy prawa materialnego i przepisy postępowania obowiązujące w dniu orzekania. Odstąpienie od tej zasady możliwe jest tylko na podstawie wyraźnego upoważnienia zawartego w odpowiednim akcie prawnym, stanowiącym źródło prawa powszechnie obowiązującego.

Sam brak zgody na budowę stacji telefonii komórkowej nie może być podstawą kwestionowania legalności czyli zgodności z prawem udzielonego pozwolenia, na budowę. Właściciel sąsiadującej nieruchomości nie może, nie wyrażając zgody na jej realizację, skutecznie przesądzić o negatywnym rozstrzygnięciu właściwego organu.

Usytuowanie ściany w granicy działki należałoby traktować tak jak usytuowanie budynku ze ścianą w granicy działki, co w myśl par. 12 ust. 6 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1995 nr 10 poz. 46 ze zm./ wymagałoby zgody właściciela działki sąsiedniej chyba,

Stosownie do art. 25 ust. 2 w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 6 i art. 61 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej /Dz.U. nr 88 poz. 439 ze zm./ właściwe urzędy statystyczne uprawnione są do interpretowania Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych, jednak nie oznacza to dla podatników powinności uzyskania takiej opinii ani nie stanowi o jej wiążącym charakterze. Opinia taka jest jednym z dowodów

decyzja wydana na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie może ograniczać się do nakazania /inwestorowi, właścicielowi lub zarządcy obiektu budowlanego/ przedstawienia określonej dokumentacji, ale musi wskazywać przede wszystkim konkretne czynności faktyczne mające na celu doprowadzenie wykonywanych robót budowlanych do stanu zgodnego

Pozwolenie na budowę jest wymagane także w przypadku, gdy remont wpływa na zmianę wyglądu w odniesieniu do otaczającej zabudowy na terenie miast.

Nowe okoliczności o jakich mowa w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa przedstawiają określony stan faktyczny i prawny, który istniał w chwili wydawania przez organ decyzji ostatecznej, lecz nie był on znany organowi z niezależnych od tego organu przyczyn mający wpływ na status prawny strony. tj. zakres jego praw i obowiązków, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia.

Przepis art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ na równych prawach z okresami aktywności zawodowej wymienionymi w ust. 1 pkt 2 tego przepisu, traktuje okresy w czasie których zatrudnienie nie było wykonywane z ważnych i usprawiedliwionych przyczyn, a są to okresy mające znaczenie również i dla nabycia uprawnień

Art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ odsyła do stosowania przepisów dotychczasowych, przez które należy rozumieć przepisy obowiązujące w okresie wznoszenia obiektu, którymi w powyższej sprawie były przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 7 poz. 46 ze zm./.

Wszczęcie postępowania w sprawie zmiany prawa miejscowego, jakim jest plan zagospodarowania przestrzennego /art. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ nie stanowi zagadnienia wstępnego w rozumieniu art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.

Nowe okoliczności o jakich mowa w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa przedstawiają określony stan faktyczny i prawny, który istniał w chwili wydawania przez organ decyzji ostatecznej, lecz nie był on znany organowi z niezależnych od tego organu przyczyn mający wpływ na status prawny strony, tj. zakres jego praw i obowiązków, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia.

Nowe okoliczności, o jakich mowa w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa przedstawiają określony stan faktyczny i prawny, który istniał w chwili wydawania przez organ decyzji ostatecznej, lecz nie był on znany organowi z niezależnych od tego organu przyczyn mający wpływ na status prawny strony, tj. zakres jego praw i obowiązków, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia.

Nowe okoliczności o jakich mowa w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa przedstawiają określony stan faktyczny i prawny, który istniał w chwili wydawania przez organ decyzji ostatecznej, lecz nie był on znany organowi z niezależnych od tego organu przyczyn mający wpływ na status prawny strony, tj. zakres jego praw i obowiązków, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia.

Nowe okoliczności, o jakich mowa w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa przedstawiają określony stan faktyczny i prawny, który istniał w chwili wydawania przez organ decyzji ostatecznej, lecz nie był on znany organowi z niezależnych od tego organu przyczyn mający wpływ na status prawny strony, tj. zakres jego praw i obowiązków, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia.

Nowe okoliczności o jakich mowa w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa przedstawiają określony stan faktyczny i prawny, który istniał w chwili wydawania przez organ decyzji ostatecznej, lecz nie był on znany organowi z niezależnych od tego organu przyczyn mający wpływ na status prawny strony, tj. zakres jego praw i obowiązków, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia.

Nowe okoliczności, o jakich mowa w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa przedstawiają określony stan faktyczny i prawny, który istniał w chwili wydawania przez organ decyzji ostatecznej, lecz nie był on znany organowi z niezależnych od tego organu przyczyn mający wpływ na status prawny strony, tj. zakres jego praw i obowiązków, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia.

Nowe okoliczności, o jakich mowa w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa przedstawiają określony stan faktyczny i prawny, który istniał w chwili wydawania przez organ decyzji ostatecznej, lecz nie był on znany organowi z niezależnych od tego organu przyczyn mający wpływ na status prawny strony, tj. zakres jego praw i obowiązków, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia.