Dopuszczenie zabezpieczenia na majątku podatnika jeszcze przed wydaniem decyzji ustalającej wysokość podatku wskazuje, że instytucję tę należy traktować ze szczególną ostrożnością. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy podatnik już w toku kontroli podatkowej kwestionuje istnienie po jego stronie obowiązku podatkowego.

Przepis art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie ustanawia możliwości - przy obliczaniu miesięcznych zaliczek - traktowania jako kosztów uzyskania przychodu roku podatkowego zapasów z roku poprzedniego.

Obowiązujące w roku 1992 przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ dotyczące ustalenia podstawy obliczenia podatku dochodowego, nie przewidywały możliwości odliczenia od osiągniętego dochodu kwot wydatkowanych na zapłatę podatku drogowego od posiadanych przez te osoby samochodów.

Zarządzenia Prezesa Narodowego Banku Polskiego nie są wiążące dla organów podatkowych, zobowiązanych do stosowania ustaw w sprawach podatkowych.

Przy interpretacji normy zawartej w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, należy mieć na względzie to, że z samego faktu sprzedaży lokalu mieszkalnego przez gminę nie wynika, iż w ten sposób został spełniony ustawowy warunek określony w tym przepisie. Warunek ten nie odnosi się bowiem do transakcji handlowej

1. Zwrot "osobisty przychód", użyty w art. 26 ust. l pkt 1 in fine ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, odnosi się do wszelkiego rodzaju przychodów, a więc nie tylko do tych, które pochodzą ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 tej ustawy. 2. Możliwość odliczenia od dochodu przed obliczeniem podatku kwot wydatkowanych jako darowizny na

Zwrot "osobisty przychód" użyty w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ mimo iż niezbyt fortunny od strony redakcyjnej, odnosi się w ocenie Sądu do wszystkiego rodzaju przychodów, nie tylko zatem do tych, które pochodzą ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 ustawy. Ostatnio wspomniany przepis zawiera bowiem jedynie

Skoro istota ulgi przyznanej na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym /Dz.U. nr 42 poz. 188/ mogła polegać na odliczaniu od podstawy opodatkowania w kolejnych latach podatkowych spłat kredytu bankowego, to z mocy art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, jeżeli ulga ta nie została wyczerpana

Przychód uzyskany ze sprzedaży obligacji, a także koszty jego uzyskania muszą być brane pod uwagę przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Za zobowiązania podatkowe zawsze odpowiada podatnik, zaś nawet fakt nie wywiązania się płatnika z nałożonych na niego obowiązków nie zwalnia podatnika od tej odpowiedzialności. Do przychodów, których uzyskanie nie wymaga ponoszenia kosztów, zalicza się w szczególności emerytury i renty, zasiłki z ubezpieczenia społecznego, nagrody itp. W tym stanie rzeczy wydatków poniesionych przez pełnomocnika skarżącej