Weryfikacja przebiegu linii rozgraniczających pas drogowy powinna się odbywać co do zasady w świetle dokumentacji geodezyjno-kartograficznej, która była podstawą ustalenia i wyznaczenia na mapie oraz w terenie pasa drogowego w związku z realizacją odpowiedniej inwestycji drogowej, oraz założenia lub aktualizacji odpowiedniej ewidencji drogowej.

1. Przepis art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje odpowiedniego zastosowania w sprawach nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi. 2. Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania w postępowaniu administracyjnym toczącym się w sprawie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie

1. Kary przewidziane w ustawie o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi nie mają charakteru fiskalnego, ale przede wszystkim prewencyjny. Natomiast charakter represyjny przepisów tej ustawy winien odnosić się do podmiotów nieuczciwych, dokonujących przestępstw gospodarczych. Nie leży natomiast w interesie publicznym, aby nakładać na przewoźnika

1. Odpowiedzialność przewidzianą w art. 22 ust. 2a w zw. z art. 10a ust. 1 ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi cechuje administracyjny i obiektywny charakter, co implikuje z kolei twierdzenie, że dla zastosowania sankcji wystarczające jest już samo popełnienie czynu opisanego w przepisie prawa materialnego. Kwestia zawinienia strony

W przypadku zobowiązania organu administracji do wydania decyzji o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami na mocy art. 103 ust. 1 pkt 4 ustawy o kierujących pojazdami oraz art. 182 § 2 k.k.w., decyzja ta ma charakter związany i nie podlega uznaniu administracyjnemu. Stosowanie wyroków Trybunału Konstytucyjnego dotyczących niemożności zróżnicowania wynagrodzenia pełnomocnika sądowego w zależności

Zastosowanie przepisu art. 12 ust. 2 pkt 1 u.k.p. w sposób prowadzący do automatycznej odmowy zwrotu prawa jazdy ponad orzeczoną sankcję karną narusza zasadę ne bis in idem oraz konstytucyjne prawo do sądu.

1. W myśl art. 75 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami badaniu lekarskiemu przeprowadzanemu w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami podlega osoba posiadająca prawo jazdy, jeżeli istnieją uzasadnione i poważne zastrzeżenia co do stanu jej zdrowia. 2. Jedyną przesłanką do zastosowania przez organ art. 103 ust.1 pkt 1 lit. a ustawy o kierujących pojazdami

W postępowaniu kasacyjnym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym zasada związania sądu granicami skargi kasacyjnej wymaga od skarżącego precyzyjnego wskazania zarzutów i podstaw kasacyjnych, czyli konkretnych przepisów prawa materialnego bądź proceduralnego, które miały zostać naruszone przez Sąd pierwszej instancji, oraz obowiązuje skarżącego obowiązek wykazania, że naruszenie to mogło mieć istotny

Zgodnie z art. 75 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami, stwierdzenie uzależnienia od alkoholu stanowi przeciwwskazanie zdrowotne do kierowania pojazdami, a skierowanie na badania lekarskie w przypadku istnienia uzasadnionych i poważnych zastrzeżeń co do stanu zdrowia kierowcy jest uzasadnione koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Zgodnie art. 9q ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy o gospodarce nieruchomościami, w przypadku sporów dotyczących lokalizacji inwestycji, konieczne jest wykazanie tytułu prawnego do nieruchomości objętej zamierzeniem inwestycyjnym, co stanowi warunek niezbędny do skutecznego dochodzenia roszczeń z tego tytułu.

Rejestracja samochodów osobowych w Polsce przed ich wewnątrzwspólnotową sprzedażą uniemożliwia zwrot podatku akcyzowego, gdyż taka rejestracja świadczy o konsumpcji pojazdów na terytorium kraju, co z kolei wyklucza możliwość korzystania ze zwrotu podatku przewidzianego dla pojazdów niezarejestrowanych w kraju przed ich wywozem lub dostawą wewnątrzwspólnotową.