Aby można było uznać dany przedmiot intelektualny za utwór w rozumieniu prawa autorskiego, spełnione muszą być dwa warunki: nie może mieć on w przeszłości takiego samego lub podobnego poprzednika oraz statystycznie nieprawdopodobne jest stworzenie takiego dzieła w przyszłości.

Usunięcie jednej litery z anglojęzycznej nazwy nie powoduje, że oznaczenie nabywa charakter odróżniający.

Z przepisu art. 14a ust. 1 i n. pr. pras. wynika, iż przedmiotem autoryzacji jest wyłącznie dosłownie cytowana wypowiedź. Oznacza to, że autor wypowiedzi ma prawnie relewantny wpływ jedynie na własne słowa. Autoryzacji w sensie prawnym nie stanowi natomiast ewentualna aprobata autora dla kontekstu (a w praktyce - zwykle niezakwestionowanie kontekstu), w jakim umieszczona jest dosłownie cytowana wypowiedź

Przedmiotem autorskich praw osobistych jest - jak wynika z art. 16 p.a.p.p. - nieograniczona w czasie i niepodlegająca zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem, a w szczególności prawo do powoływania się na autorstwo utworu, oznaczenie utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępniania go anonimowo, nienaruszalności treści i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania, decydowania

1. Jeżeli dowodowi z opinii biegłego strona przeciwstawia argumentację wspartą opinią specjalisty w danej dziedzinie, sąd powinien się do niej odnieść i rozważyć, czy jej treść w zestawieniu z treścią opinii biegłego nie skutkuje koniecznością uzupełnienia opinii biegłego, względnie nie uzasadnia dopuszczenia opinii dodatkowej (art. 286 k.p.c.), a jeżeli ocenia, że potrzeba taka nie występuje - powinien