Korzystanie z aplikacji mobilnej do organizowania i wykonania odpłatnego przewozu osób, nawet jeżeli nie ma ono charakteru ciągłego i zorganizowanego, może stanowić wykonywanie działalności gospodarczej w dziedzinie krajowego transportu drogowego osób w rozumieniu ustawy o transporcie drogowym i wymagać posiadania odpowiednich licencji oraz zezwoleń.

W przypadku stwierdzenia przez organ kontrolny wielokrotnego naruszenia obowiązku wprowadzenia do urządzenia prawidłowych danych o kategorii pojazdu w różnych okresach, każde z tych naruszeń jest traktowane indywidualnie, a ich wykrycie podczas jednej kontroli nie uzasadnia zakwalifikowania ich jako jednego deliktu wieloczynowego, co implikuje brak podstaw do zastosowania art. 189f § 1 pkt 1 k.p.a.

Decyzja administracyjna o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami ma charakter decyzji związanej, a to wobec jasno i wyraźnie określonych przesłanek jej podjęcia. Są nimi przeciwwskazania zdrowotne do kierowania pojazdem stwierdzone na podstawie orzeczenia lekarskiego, wydanego na podstawie art. 75 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami w związku ze skierowaniem strony, na podstawie art.

Przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność za przestrzeganie przepisów o transporcie drogowym w zakresie przewozów realizowanych przez zatrudnionych pracowników, niezależnie od ich samodzielnych działań, które prowadzą do naruszenia prawa.

Zgodnie z art. 79 ust. 1 pkt. 5 ustawy o ruchu drogowym, możliwe jest wyrejestrowanie pojazdu, jeśli właściciel może udowodnić, że doszło do stałej i całkowitej utraty kontroli nad pojazdem, bez wprowadzania zmian w prawach własności.

Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego przy użyciu aplikacji mobilnej do nawiązywania kontaktów z klientami i obsługi płatności wykracza poza sferę prywatnego korzystania z pojazdu i podlega obowiązkom określonym w ustawie o transporcie drogowym, w tym obowiązkowi posiadania stosownych orzeczeń, przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących transport drogowy.

Za naruszenie obowiązku z art. 13i ust. 4a u.d.p. ponosi się odpowiedzialność za każde pojedyncze jego naruszenie, a wielokrotność naruszeń stwierdzonych jednocześnie nie uzasadnia kwalifikacji zachowania jako deliktu wieloczynowego, umożliwiającego odstąpienie od kary na podstawie art. 189f § 1 pkt 1 k.p.a. z uwagi na zaprzestanie naruszania prawa.