Wyrok SN z dnia 8 grudnia 2022 r., sygn. II CSKP 726/22
1. Obowiązek naprawienia szkody z tytułu naruszenia art. 361 § 1 i 2 w zw. z art. 363 § 1 oraz art. 822 § 1 k.c. powstaje z chwilą jej wyrządzenia, jednak wielkość roszczenia odszkodowawczego może ulec zmianie w czasie, ponieważ szkoda jest zjawiskiem dynamicznym, a roszczenie nie ulega petryfikacji i nie staje się stałym składnikiem majątku poszkodowanego, a naprawienie szkody polega na pokryciu uszczerbku, który istnieje w dacie zamknięcia rozprawy. W przypadku naprawy pojazdu, kompensacja nie może już nastąpić przez zapłatę hipotetycznych kosztów przywrócenia stanu poprzedniego, ponieważ uszkodzenia już nie istnieją, a szkoda przyjmuje postać wydatków poniesionych na naprawę pojazdu, które podlegają naprawieniu przez ubezpieczyciela poprzez zapłatę równowartości kwoty wyłożonej na naprawę.
2. Konsekwentne stosowanie zasady przywracania stanu poprzedniego w przypadku szkody powoduje, że żądanie zwrotu kosztów nieprzeprowadzonej restytucji nie będzie uwzględnione, gdyż w takich przypadkach roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu jako rekompensaty pieniężnej, obliczanej metodą dyferencyjną.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Beata Janiszewska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Leszek Bosek
SSN Krzysztof Wesołowski
w sprawie z powództwa A. K. przeciwko Towarzystwu Ubezpieczeń spółce akcyjnej w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 grudnia 2022 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 13 maja 2020 r., sygn. akt XII Ga 164/20,
1. oddala skargę kasacyjną;
2. zasądza od A. K. na rzecz Towarzystwa Ubezpieczeń spółki akcyjnej w W. kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powód A. K. wniósł o zasądzenie od pozwanej Towarzystwo Ubezpieczeń S.A. w W. (obecnie: Towarzystwo Ubezpieczeń1 S.A. w W.) kwoty 69 002,69 zł z bliżej oznaczonymi odsetkami.
Sąd Rejonowy w Gdyni oddalił powództwo po ustaleniu, w zakresie istotnym dla rozpoznania skargi kasacyjnej, że 30 września 2015 r. doszło do kolizji drogowej, w której został uszkodzony pojazd należący do T. K., a za skutki szkody odpowiadała pozwana jako ubezpieczyciel OC sprawcy. Początkowo T. K. planował naprawić pojazd w warsztacie samochodowym prowadzonym przez powoda, toteż 9 października 2015 r. przelał na A. K. wierzytelność o naprawienie szkody, przysługującą właścicielowi do ubezpieczycielki. Następnie, 18 listopada 2015 r., T. K. zbył powodowi uszkodzony samochód za cenę 78 000 zł.
A. K. skalkulował koszty naprawy pojazdu na kwotę 139 521,43 zł brutto, przy uwzględnieniu cen nowych, oryginalnych części zamiennych, których łączna cena w ww. kalkulacji przekraczała 100 000,00 zł. Do naprawy powód użył m.in. części zamiennych zakupionych za łączną, udokumentowaną fakturami, kwotę 10 455,00 zł. Następnie, 12 lutego 2016 r. powód wystawił T. K. fakturę VAT za wykonanie usługi blacharsko-lakierniczej na kwotę odpowiadającą ww. kalkulacji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
