Sam fakt, że pracownik po wydaniu przez sąd pracy nieprawomocnego orzeczenia przywracającego go do pracy został przez pracodawcę dopuszczony do pracy, nie upoważnia do wniosku, że doszło do reaktywowania poprzedniego stosunku pracy, a skutki poprzedniego rozwiązania z nim umowy o pracę zostały zniweczone.

Doręczenie zakładowej organizacji związkowej pisemnego zawiadomienia o zamiarze wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę (art. 38 § 1 KP) może nastąpić w każdy sposób przyjęty przez tę organizację i pracodawcę.

W razie wypowiedzenia przez pracodawcę umowy o pracę z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu umów, a następnie niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w okresie wypowiedzenia, pracownikowi przysługuje odszkodowanie z art. 471 albo art. 60 KP według jego wyboru.

W razie wszczęcia postępowania na wniosek - obowiązkiem organu administracji jest dokładne ustalenie treści żądania strony, która wyznacza rodzaj sprawy będącej przedmiotem postępowania. Organ związany jest tym żądaniem. Treść żądania wyznacza stosowną normę prawa materialnego lub normę prawa procesowego, która ma znaczenie dla ustalenia zakresu postępowania. Jeśli organ, do którego zgłoszony został

Zwolnienie określone w art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dotyczy czynności podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, w wyniku których osoby fizyczne określone w tym przepisie osiągają przy chody, o których mowa w art. 12 ust. 1-6 i art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca

1. Nawet zintensyfikowanie dotychczasowego sposobu użytkowania powodujące skutki wymienione w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest zmianą sposobu użytkowania obiektu. 2. W postępowaniu o zezwolenie na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego, do przeprowadzenia którego właściwy byłby organ administracji architektoniczno-budowlanej

Po nowelizacji art. 20 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ ustawą z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi

Spór o właściwość między organami samorządu terytorialnego a organami administracji rządowej może dotyczyć tylko spraw indywidualnych należących do właściwości tych organów i rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych /art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa/. Skoro zatem w sprawie o dochodzie odsetek od nadpłaconych opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska nie jest dopuszczalna droga postępowania administracyjnego

Właściwy organ nie może wydać pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania pomieszczenia przeznaczonego na stały lub czasowy pobyt ludzi, które nie spełnia norm w zakresie wysokości i poziomu podłogi, określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. o warunkach technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich użytkowanie /Dz.U. 1995 nr 10 poz. 46

Organ odwoławczy może w trybie przepisu art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa dokonać korekty oczywistych omyłek organu I instancji. Skoro w trybie odwoławczym organ może skorygować orzeczenie in merito, to tym bardziej może dokonać sprostowania, działając w formie właściwej dla art. 138 /decyzja/ a nie 113 Kpa /postanowienie/.

Zawieranie umów, których głównym celem jest odliczanie od dochodu po dniu 1 stycznia 1997 r. takich samych wydatków /darowizn/, z tym że płatnych okresowo /w formie stypendium czy renty/, może być w realiach konkretnej sprawy oceniane przez organ podatkowy jako działanie in fraudem legis. Takiej oceny nie można jednak mechanicznie odnosić do umów ustanawiających świadczenia, które z uwagi na ich źródło

Strony występujące w postępowaniu poprawczym mogą wnieść kasację, w warunkach określonych w art. 520 k.p.k., od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego, w razie orzeczenia wobec nieletniego środka poprawczego - umieszczenia w zakładzie poprawczym, nie tylko z powodu uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k., ale także podnosząc zarzut innego rażącego naruszenia prawa jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ

Usiłowanie kradzieży na szkodę pracodawcy stanowi ciężkie naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego dbałości o mienie pracodawcy (art. 52 § 1 pkt 1 w związku z art. 100 § 2 pkt 4 KP).

Niemożność porozumienia się i współpracy przełożonego z pracownikiem, wynikająca z ich odmiennej wizji prowadzenia zakładu pracy, wyrażająca się dezaprobatą pracownika dla zmian organizacyjnych i przejawiającą się w sposobie wykonywania obowiązków pracowniczych, może stanowić przyczynę utraty do niego zaufania pracodawcy i uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę.

Powierzenie przez pracodawcę dotychczasowych obowiązków głównego księgowego, sprowadzających się do obsługi rachunkowej przedsiębiorstwa, osobie wykonującej te zadania na podstawie umowy cywilnoprawnej, stanowi likwidację stanowiska pracy. Jest to uzasadniona przyczyna wypowiedzenia dotycząca zakładu pracy (art. 45 § 1 KP i art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania

Rozwiązywanie stosunków pracy przez syndyka masy upadłości, który nie zwalnia równocześnie całej załogi i przez dłuższy czas prowadzi za zgodą sędziego komisarza normalną działalność gospodarczą, powinno następować według kolejności mającej na względzie klauzule generalne z art. 8 KP z tym, że ich naruszanie może uzasadniać jedynie roszczenia odszkodowawcze.

Wartość oprocentowania kredytu bankowego może nie stanowić - w dacie otrzymania świadczenia z tytułu korzystania z przedmiotu pożyczki udzielonej przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności o charakterze bankowym - ceny rynkowej stosowanej w danej miejscowości w rozumieniu art. 12 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze

Prowadzenie przez organy ścigania postępowania karnego mającego na celu wykrycie sprawcy zaginięcia dokumentów z akt sprawy administracyjnej nie stanowi zagadnienia wstępnego uzasadniającego zawieszenie postępowania.

Dla uznania wydatków na reprezentację za koszt uzyskania przychodu nie wystarczy, że mieszczą się one w limicie określonym w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Przede wszystkim wydatek taki musi pozostawać w związku przyczynowym z uzyskaniem przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 omawianej ustawy, a ponadto

1. Instytucja wniosku o uzupełnienie decyzji ma stworzyć stronie szansę podjęcia dalszych kroków w celu obrony jej praw dopiero po zajęciu przez organ stanowiska w tej kwestii. Z tego właśnie względu termin dla strony do i wniesienia odwołania powództwa lub skargi biegnie dopiero od dnia doręczenia jej odpowiedzi na zgłoszone żądanie. 2. Na postanowienie o odmowie uzupełnienia decyzji Kpa nie przewiduje