1. Oświadczenie o przeniesieniu nauczyciela w stan nieczynny nie musi być złożone na trzy miesiące przed zakończeniem roku szkolnego. 2. Nie jest dyskryminacją przeniesienie nauczyciela w stan nieczynny na podstawie niekorzystnej oceny jego pracy i osiągnięć w nauczaniu oraz wychowaniu uczniów.

Żądanie przywrócenia do pracy może być nieuzasadnione, gdy pozostaje w kolizji z zasadami współżycia społecznego (art. 4771 § 2 KPC w związku z art. 45 § 1 i 3 oraz art. 8 KP).

Obowiązek konsultacji związkowej zamiaru wypowiedzenia umowy o pracę na czas nie określony (art. 38 § 1 KP) nie dotyczy pracownika, który nie jest członkiem związku zawodowego i nie zwracał się do niego o ochronę praw pracowniczych.

W sprawie o przywrócenie do pracy, w której pozwanymi byli dotychczasowy i nowy pracodawca, oddalenie roszczenia w stosunku do dotychczasowego pracodawcy i niezaskarżenie tego orzeczenia przez pracownika, nie pozbawia go możliwości żądania przywrócenia do pracy u nowego pracodawcy, gdy skutek wypowiedzenia umowy o pracę nastąpił po przejęciu zakładu pracy.

Rażące niedbalstwo jako element ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 KP), jest postacią winy nieumyślnej, której nasilenie wyraża się w całkowitym ignorowaniu przez pracownika następstw jego działania, jeżeli rodzaj wykonywanych obowiązków lub zajmowane stanowisko, nakazują szczególną przezorność i ostrożność w działaniu.

1. Wydanie decyzji odmawiającej wznowienia postępowania jest możliwe tylko wówczas, gdy wznowienie postępowania jest niedopuszczalne z przyczyn podmiotowych /żądanie wszczęcia postępowania nie pochodzi od strony względnie następców prawnych/ lub przedmiotowych /sprawa nie została zakończona ostateczną decyzją lub strona opiera żądanie na podstawach nie przewidzianych w art. 145 par. 1 Kpa/. 2. Jeżeli

Pojęcie ważnych powodów, o którym mowa w art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest pojęciem szerszym niż pojęcie braku winy strony /zainteresowanego/, którym posługuje się art. 58 par. 3 Kpa i który z mocy art. 59 ustawy o NSA należy odpowiednio stosować w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Nie można jednak wykładni pojęcia

Niezachowanie ustawowo określonych zasad i trybu postępowania przy podejmowaniu przez radę gminy uchwały dotyczącej spraw z zakresu zarządzania mieniem komunalnym, narusza art. 50 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.

Nie można twierdzić, iż w świetle art. 87 Konstytucji RP nie jest w ogóle dopuszczalne "waloryzowanie" jakichkolwiek opłat na podstawie wskaźnika Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w sprawie cen towarów i usług konsumpcyjnych. Takie waloryzowanie jest dopuszczalne, jednakże musi ono być przewidziane wyraźnie w samej ustawie, tj. w przepisie stanowiącym upoważnienie do takiego właśnie obliczenia

Konsekwencje procesowe złożenia wniosku o wznowienie postępowania, naruszającego dozwolony kierunek zaskarżenia, wskazany w art. 540 § 1 pkt 2 k.p.k., określają przepisy art. 429 § 1 i 430 k.p.k., mające odpowiednie zastosowanie w tym postępowaniu (art. 545 § 1 k.p.k.). Obligują one - prezesa sądu do odmowy przyjęcia takiego wniosku, a sąd, w razie skierowania wniosku na posiedzenie, do pozostawienia

Przepisy art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/, na podstawie których posiadacze nieruchomości mogą dochodzić praw do ustanowienia na ich rzecz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, są przepisami szczególnymi i wyłączają stosowanie do tych nieruchomości uregulowania zawartego w art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" ustawy z dnia 8

Rada gminy, na podstawie art. 34a ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. nr 155 poz. 1014 ze zm./, upoważniona została do stanowienia w formie uchwały rozwiązań o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, nie zaś do wydawania indywidualnych aktów administracyjnych w procesowej formie decyzji administracyjnej. Rada gminy, na podstawie art. 34a ustawy o finansach publicznych,

Prokurator ma prawo złożenia kasacji na korzyść oskarżonego także wówczas, gdy nie zaskarżył uprzednio wyroku sądu pierwszej instancji, zaś wyrok ten został zmieniony rozstrzygnięciem sądu odwoławczego na niekorzyść oskarżonego. Wniesienie przez prokuratora kasacji na korzyść oskarżonego nie jest bowiem dopuszczalne tylko wtedy, gdy wyrok sądu pierwszej instancji nie został w ogóle na korzyść oskarżonego

Zgodnie z art. 73 par. 1 Kpa w każdym stadium postępowania, organ administracji publicznej obowiązany jest umożliwić stronie przeglądanie akt sprawy oraz sporządzenie z nich notatek i odpisów. Odmowa zaś umożliwienia stronie przeglądania akt sprawy, sporządzenia z nich notatek i odpisów, uwierzytelniania takich odpisów lub wydania uwierzytelnionych odpisów następuje w drodze postanowienia, na które

Zawiadamiając skarżącego o wszczęciu postępowania w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich, organ orzekający wezwał go m.in. do nadesłania "dowodów mogących mieć wpływ na wynik sprawy". Tego rodzaju ogólnikowe sformułowanie nie spełnia wymagań sposobu informowania, o którym mowa w art. 9 Kpa. Uprawnienia kombatanckie przysługują osobom zatrudnionym w strukturach Urzędu Bezpieczństwa, o ile

Przyczyna wypowiedzenia warunków pracy i płacy określona przez pracodawcę jako 'zmiany organizacyjne' może uzasadniać wypowiedzenie tylko wówczas, gdy zostanie wykazany jego związek przyczynowy z przeprowadzoną reorganizacją.

Zrzeczenie się korzystania z przedawnienia (art. 292 KP) wymaga świadomego i celowego oświadczenia woli przez uprawnioną do tego stronę, że nie czyni użytku z przysługującego jej prawa uchylenia się od zaspokojenia przedawnionego roszczenia.

1. Likwidacja pracodawcy nie jest zdarzeniem powodującym wygaśnięcie umowy o pracę. 2. Wykreślenie osoby fizycznej z ewidencji działalności gospodarczej nie jest likwidacją pracodawcy w rozumieniu art. 411 KP. 3. Spółka cywilna może być następcą prawnym w stosunkach pracy łączących jej wspólnika jako przedsiębiorcę z pracownikami zatrudnionymi przy prowadzeniu przez niego samodzielnej działalności

Badanie i ocena czy zachodzi niedopuszczalność odwołania /art. 134 Kpa/, od decyzji organu I instancji opartej na przepisie art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, nie może być oderwane od przeprowadzenia przez organ odwoławczy analizy, czy decyzja zapadła w sprawie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie do stanu poprzedniego w rozumieniu

Załatwiając żądanie wydania z akt odpisu decyzji organ administracyjny ma obowiązek wydania takiego odpisu lub podjęcia postanowienia o odmowie wydania odpisu. Wynika to z art. 74 par. 2 Kpa. Przepis ten jest wprawdzie tak sformułowany, jakby stanowić miał podstawę wydania postanowienia o odmowie wydania odpisu z akt jedynie stronie oraz w sytuacjach o których mowa w par. 1 tego artykułu, jednakże

Obalenie domniemania doręczenia adresatowi pisma sądowego w terminie wskazanym w art. 44 Kpa, upoważnia do wystąpienia przez stroną z wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia opłaty.

Z jednoznacznego określenia w przepisie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. 74 poz. 368 ze zm./ - dnia otwierającego bieg terminu do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz z unormowania zawartego w przepisie art. 33 ust. 2 tej ustawy wynika, że efektem nieprawidłowego ustalenia przez organ administracji kręgu osób, których interesów

Z przepisów art. art. 6 pkt 6 i art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/ wynika, że gmina może dokonać darowizny nieruchomości stanowiącej jej własność, z przeznaczeniem na cele publiczne, jeżeli równocześnie służy to realizacji celów, o których mowa w art. 7 lub art. 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996

Żaden z obowiązujących przepisów prawa nie stanowi podstawy do nabycia przez sam fakt zawarcia małżeństwa samoistnego uprawnienia do przebywania w budynku /lokalu/ stanowiącym odrębną własność drugiego współmałżonka.