Powołanie określonej osoby na stanowisko kierownicze w instytucji kulturalnej w gminie jest sprawą z zakresu prawa pracy i nie uzasadnia stosowania wobec aktu powołania środków nadzoru określonych w art. 91 i 93 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

1. Wystawienie rachunku dotyczącego należności określonych w art. 43 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej /Dz.U. nr 21 poz. 96 ze zm./ za nielegalne pobieranie paliwa lub energii ze wspólnej sieci, jak i odmowa uwzględnienia odwołania odbiorcy energii elektrycznej, kwestionującego zasadność wystawienia tego rachunku, nie następują w drodze decyzji administracyjnej i nie podlegają

Treść artykułu 172 § 1 k.k. jednoznacznie wskazuje, iż ochronie prawnokarnej podlegają wiadomości uzyskane podstępnie, o ile były nadane przy użyciu środków telekomunikacji. Rodzaj środka użytego przez sprawcę do uzyskania wiadomości nie jest określony, wystarczy, aby sprawca uzyskał je podstępnie.

W razie złożenia przez stronę wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w trybie art. 127 par. 3 Kpa dopiero nowa decyzja organu naczelnego może być zaskarżona do sądu administracyjnego.

Przepis art. 196 par. 3 pkt 1 Kpa nie dotyczy postanowień umarzających postępowanie zażaleniowe i to również wówczas, gdy wszczęte ono zostało zażaleniem strony na postanowienie organu odwoławczego odmawiającego przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawach nadzoru nad gospodarką finansową organów samorządu terytorialnego i nakazywania tym organom rozliczenia się ze środków finansowych pochodzących z dotacji. Takich kompetencji sądowi administracyjnemu nie dają ani przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, ani przepisy Kodeksu postępowania

Udzielanie pomocy w spłacie zadłużenia, dokonywane jest na podstawie umów zawieranych przez Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z odpowiednim bankiem. W związku z tym zarówno podjęcie przez Ministra dyspozycji w przedmiocie dokonania wydatków z części ustawy budżetowej obejmującej plan Funduszu Restrukturyzacji i Oddłużenia Rolnictwa, jak i nie podjęcie takiej dyspozycji - nie nosi znamion

Uchwała zarządu gminy o powierzeniu nauczycielowi funkcji dyrektora szkoły jest sprawą z zakresu prawa pracy i nie może być zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez organ nadzoru w trybie art. 93 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Pojęcie "dorosły" w rozumieniu art. 43 Kpa jest tożsame z pojęciem "pełnoletni" użytym w art. 10 par. 1 kodeksu cywilnego.

Fakt, że skarga na uchwałę rady gminy została przez Naczelny Sąd Administracyjny odrzucona, nie stoi na przeszkodzie ponownemu zaskarżeniu tej uchwały przez tę samą osobę, gdy przyczyną wcześniejszego odrzucenia skargi było niedopełnienie warunku określonego w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, polegającego na wezwaniu rady do usunięcia

W sprawie o roszczenie pracownika ze stosunku pracy pozwany zakład pracy nie ma obowiązku uiszczenia opłat sądowych (art. 263 § 1 kodeksu pracy), nie ma więc do niego także zastosowania art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 24, poz. 110 ze zm.).

W sprawie zakończonej prawomocnym postanowieniem sądu administracyjnego nie można żądać wznowienia postępowania.

1. Informacja udzielona prasie na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./, jak też odpowiedź na krytykę prasową udzieloną na podstawie art. 6 ust. 2 i 3 tej ustawy, nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 i par. 2 oraz art. 104 Kpa. Podobnie nie są decyzjami administracyjnymi odmowa udzielenia prasie informacji

Ustanowienie hipoteki przymusowej na nieruchomości powierzonej przez Skarb Państwa Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w trybie przewidzianym w ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. nr 107, poz. 464) nie jest dopuszczalne.

Zawarte w art. 1 § 1 k.k.w. uregulowanie, że według przepisów tego kodeksu odbywa się wykonanie orzeczeń także w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, nie oznacza bynajmniej możliwości rozciągnięcia przepisów części ogólnej kodeksu karnego (a zatem i art. 89 k.k.) na sprawców skazanych za wykroczenia, zwłaszcza że żadna inna norma znajdująca się w tym kodeksie na taką możliwość nie wskazuje.

Czy ustalenie przez Ministra Finansów kwoty subwencji ogólnej dla danej gminy na podstawie art. 55 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, a także ostateczne określenie kwoty subwencji ogólnej, dla konkretnej gminy, w oparciu o art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o dochodach gmin i zasadach ich subwencjonowania w 1991 i 1992 r. oraz o zmianie

Zasada, że spory o roszczenia ze stosunku pracy rozstrzygają sądy pracy /art. 22 par. 1 i art. 262 par. 1 Kp oraz art. 476 par. 1 pkt 1 Kpc/ dotyczy również stosunku pracy na podstawie powołania /art. 68-72 Kp/ i mianowania /art. 76 Kp/, chyba że tryb dochodzenia niektórych roszczeń pracowników mianowanych został uregulowany odmiennie /np. art. 38 ustawy z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów

1. Do kategorii orzeczeń „kończących postępowanie sądowe” nie należy postanowienie oddalające wniosek o sprostowanie orzeczenia. Kodeks postępowania karnego przewiduje w art. 92 możliwość sprostowania w każdym czasie oczywistych omyłek pisarskich. Sprostowanie nie oznacza jednak wprowadzenia do orzeczeń składników pominiętych lub powodujących zmianę treści orzeczenia, w tym danych, które zmieniają

Czy porozumienie zawarte w dniu 28 sierpnia 1990 r. w trybie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123 ze zm./ oraz art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ pomiędzy Kierownikiem Urzędu Rejonowego we Wrocławiu a Zarządem Miasta Wrocławia, reprezentowanym przez Prezydenta

1. Kierownik urzędu rejonowego nie jest kompetentny w sprawach, których prowadzenie zostało przez niego, zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123/, powierzone właściwemu organowi gminy. 2. Wójt /burmistrz, prezydent miasta/ nie może być stroną w sprawach, w których na mocy art. 40 ust. 1 powyższej ustawy został

1. Sprawy o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi Naczelnego Sądu Administracyjnego orzekającego na podstawie art. 208 Kpa o zwrocie kosztów postępowania sądowego na rzecz skarżącego od organu, który wydał zaskarżoną decyzję /postanowienie, uchwałę/ nie należy do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego, lecz do właściwości sądów powszechnych, a mianowicie sądu rejonowego jako organu egzekucyjnego

Ustalenie "okresu służby" strażaka jest, w zależności od tego do czego służy, czynnością organizacyjną bądź nawet procesową, której efektem jest przyjęcie określonego stanu faktycznego, zgodnie z kryteriami zawartymi w przepisach obowiązującego prawa. Ustalenia takiego nie dokonuje się w formie decyzji administracyjnej /art. 104 i 105 Kpa/, może ono natomiast stanowić podstawę faktyczną decyzji np.