Szczególne wyróżnienie się w służbie, o którym mowa w art. 301 § 3 k.k., nie musi polegać na wzorowym zdyscyplinowaniu żołnierza w całym okresie odroczenia kary. W ten sposób wyróżnić się, w pewnych sytuacjach, żołnierz może również pojedynczym czynem, choćby jego zachowanie w tym okresie wskazywało na przeciętne zdyscyplinowanie, a nawet w przypadku naruszenia dyscypliny wojskowej byle nie
Cywilistyczne zasady obliczania odszkodowania za utratę zarobku stosuje się także do osób, co do których pojęcie wynagrodzenia sensu stricto nie może mieć zastosowania, np. do żołnierza służby zasadniczej. Zatem hipotetyczne możliwości zarobkowe poszkodowanego, a nie wysokość żołdu, powinny stanowić kryterium określenia wysokości należnego odszkodowania.
Przepis art. 57 § 2 k.k. stanowi podstawę do nadzwyczajnego złagodzenia kary w tych sytuacjach, w których nie jest ono możliwe na podstawie innego przepisu ustawy; zezwala więc w warunkach w nim określonych na zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary m.in. wobec sprawcy przestępstwa dezercji (art. 304 k.k.), mimo że nie byłoby ono możliwe na podstawie art. 308 k.k.