Decyzja administracyjna jest zgodna z prawem, jeżeli jest zgodna z przepisami prawa materialnego i przepisami prawa procesowego. Uchylenie decyzji administracyjnej, względnie stwierdzenie jej nieważności przez Sąd, następuje w przypadku istnienia istotnych wad w przeprowadzonym postępowaniu lub naruszenia przepisów prawa materialnego mającego wpływ na wynik sprawy.
Skarżąca Rada Osiedla w zakreślonym przez Sąd terminie nie przedłożyła pełnomocnictwa Zarządu Miasta do wniesienia przez nią skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Brak zdolności sądowej po stronie skarżącej skutkuje odrzuceniem wniesionej przez nią skargi.
Wymagane przepisem art. 54 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ zawiadomienie organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy nie rozstrzyga o dacie zakończenia budowy /wybudowania/. Przepis powyższy w istocie rzeczy jest normą uzależniającą zezwolenie na użytkowanie wybudowanego obiektu budowlanego od dokonania zgłoszenia i nie ma żadnych podstaw prawnych do
Art. 203 Kh ma charakter przepisu bezwzględnie obowiązującego, a umowa spółki nie może w tym zakresie zawierać odmiennych postanowień. Art. 203 Kh ma zastosowanie do wszystkich rodzajów umów a więc również do umów o pracę. Z uwagi na treść art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ ograniczona jest możliwość zastosowania
1. Z uwagi na treść art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ ograniczona jest możliwość zastosowania w niniejszej sprawie art. 16 ust. 1 pkt 51 tej ustawy, gdyż wyłączone z kosztów uzyskania przychodu wydatki na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy nie mogą podlegać uwzględnieniu na podstawie art. 16 ust.
Umowa w sprawie warunków zatrudnienia przyznała skarżącemu świadczenie nazwane odszkodowaniem za sam fakt odwołania z zajmowanego stanowiska lub rozwiązania umowy w inny sposób bez uzależnienia od zaistnienia szkody. Otrzymane przez skarżącego świadczenie umowne, nazwane odszkodowaniem, było wypłatą pieniężną będącą przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991
Co do pożyczek, to chociaż spełniają one wymogi ogólnej definicji przychodu /art. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, ale uwzględniając fakt, że muszą być spłacone /zwrócone/ w identycznej kwocie - nie mają wpływu na wysokość dochodu podatkowego. Nie można zatem zaliczyć pożyczek do przychodu branego pod uwagę przy ustalaniu
Stosownie do przepisu ust. 2 art. 18 umowy między Rządem Polskim a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Sztokholmie dnia 5 czerwca 1975 r. /Dz.U. 1977 nr 13 poz. 51/, renty i emerytury otrzymywane z tytułu pełnionych funkcji publicznych podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, na rzecz którego świadczone
Sprzedaż nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości, o ile nie następuje w ramach prowadzonej działalności /obrót nieruchomościami/ stanowi odrębne źródło przychodów /art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Dochodów z tego źródła nie łączy się z dochodami z innych źródeł /art. 28 ust. 1 cyt. ustawy/
Gminie przysługuje w postępowaniu administracyjnym status strony tylko wówczas, gdy zakres rozstrzygnięcia obejmuje sferę jej interesu prawnego. Gmina może być bowiem stroną postępowania na takich samych zasadach jak inna osoba prawna lub fizyczna.
Skapitalizowane odsetki od zaciągniętego kredytu /pożyczki/ potrącane są - w myśl regulacji art. 22 ust. 4, 5 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ - wyłącznie w tym roku podatkowym, w którym osiągnięty został przychód z kredytem tym i odsetkami związany, zaś do potrącenia tego kosztu w tymże roku może dojść bądź to w następstwie
Organy obu instancji wbrew obowiązkom wynikającym z art. 7, art. 77 Kpa nie wyjaśniły jakie jednostki /tabor/ pływają po portach i jaki rodzaj paliwa płynnego eksploatują. Brak ustaleń w tym zakresie uniemożliwia kontrolę zaskarżonej decyzji z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i skutkuje jej uchylenie. Konieczność wyjaśnienia powyższych kwestii wynika wprost z treści art. 41
Wybór konkretnego rozwiązania w ramach uznania administracyjnego musi być więc poprzedzony dokładnym wyjaśnieniem wszystkich okoliczności sprawy.
Przepis art. 42 ust. 1 Kpa nie wymaga aby doręczenie zastępcze do rąk domownika nastąpiło w mieszkaniu adresata. Przyjąć zatem należy, że prawidłowe jest doręczenie pism do rąk dorosłego domownika przebywającego w miejscu wykonywania działalności adresata.
Sama przewlekłość postępowania egzekucyjnego, wyrażająca się w niepodejmowaniu czynności egzekucyjnych, nie jest bezczynnością organu w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, o takiej bezczynności może być mowa dopiero wówczas, gdy organ egzekucyjny, do którego wierzyciel na przewlekłą egzekucję wniósł skargę /w rozumieniu
Powołanie się na zawartą z inną osobą umowę /najmu, dzierżawy czy nawet umowę zobowiązującą do przeniesienia własności czy użytkowania wieczystego/ nie jest wystarczające do wykazania interesu prawnego w postępowaniu administracyjnym. W takim przypadku mamy do czynienia z interesem faktycznym a nie prawnym, jeśli oczywiście konkretna norma prawa administracyjnego takiego przymiotu stronie takiej umowy
1. Nie ma uzasadnionych prawnie podstaw do przyjęcia, że warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na użytek podatnika w celu podróży służbowej jest to, by pracownik był właścicielem samochodu i osobiście nim kierował. 2. Ubranie może być uznane za mające znaczenie dla działalności jednostki i jej reprezentacji lub
Uznając, że nie dochowanie przez skarżącego terminu do wniesienia skargi nie jest następstwem okoliczności od skarżącego niezależnych, lecz jest konsekwencją niedostatecznej staranności w prowadzeniu własnych spraw, uznać też należało, iż nie zachodzą ważne powody do przywrócenia uchybionego terminu.
Okoliczność, że między współwłaścicielami nieruchomości istnieje spór co do sposobu korzystania ze wspólnego obiektu oraz brak odpowiednich środków finansowych potrzebnych do przeprowadzenia tego remontu, są okolicznościami obojętnymi z punktu widzenia regulacji prawa budowlanego.
Na podstawie art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie można wydać decyzji nakazującej wyłączenie obiektu z użytkowania ani też decyzji nakazującej rozbiórkę obiektu lub jego części ponieważ przepis ten ma na celu wyłącznie ukierunkowanie działania na zapewnienie należytego utrzymania obiektów budowlanych.