Żaden przepis obowiązującej w dacie podjęcia zaskarżonej decyzji ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie uprawnia radnego rady miasta i delegata sejmiku samorządowego województwa do składania skarg do Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ zwolnienie z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę nie dotyczy wszystkich bez wyjątku obiektów gospodarczych związanych z produkcją rolną i uzupełniających zabudowę zagrodową w ramach istniejącej działki siedliskowej, lecz - wyłącznie tych, które objęte są zamkniętym katalogiem art. 29 ust. 1 cyt

1. Koszty postępowania rozgraniczającego nie mają charakteru kosztów, które w rozumieniu art. 261 par. 1 Kpa powinny być uiszczone przez stronę z góry pod rygorem zwrotu wniosku na podstawie art. 261 par. 2 Kpa. 2. Dopuszczalność żądania przez organ administracji publicznej złożenia przez stronę zaliczki na poczet kosztów postępowania /art. 262 par. 2 Kpa/ nie stwarza prawa do zwrotu wniosku o rozgraniczenie

W przypadku stwierdzenia przez organ egzekucyjny, że nastąpiło wykonanie obowiązku określonego tytułem wykonawczym, organ egzekucyjny nie ma podstaw do wydania postanowienia o umorzeniu postępowania. O zakończeniu egzekucji świadczy fakt zaprzestania czynności egzekucyjnych, co może być kwestionowane w drodze skargi, o której mowa w art. 54 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym

Wznowienie postępowania, zgodnie z obowiązującą regulacją prawną przysługuje tylko od prawomocnych wyroków sądowych i postanowień orzekających co do istoty sprawy. Nie jest dopuszczalne wznowienie postępowania od innych prawomocnych postanowień, kończących postępowanie w sprawie o charakterze proceduralnym i nie merytorycznym, tj. takich jak np. umorzenie postępowania lub odrzucenie pozwu lub wniosku

Ochrona uzasadnionego interesu prawnego o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 6 w związku z ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie może iść dalej niż wynika to z orzeczenia sądu powszechnego w przedmiocie zabezpieczenia roszczenia o ustanowienie drogi koniecznej.

"Użyteczność publiczna" winna usprawiedliwiać te działania władz publicznych /w tym samorządu terytorialnego/, których nie podejmują podmioty gospodarcze czy inne podmioty niezależne od władz publicznych. Jeżeli jakieś usługi są oferowane przez podmioty gospodarcze /przedsiębiorców/ i są powszechnie dostępne na rynku konsumentów, to w takim zakresie nie można powoływać się na użyteczność publiczną

Zbiornik na ścieki gospodarczo bytowe jako urządzenie zapewniające możliwość użytkowania budynku mieszkalnego stanowi obiekt wymagający pozwolenia na budowę.

Postępowanie egzekucyjne stanowi procedurę wykonawczą, w ramach której nie orzeka się i nie rozstrzyga o czyichkolwiek materialnych prawach lub obowiązkach, w postępowaniu tym nie może więc zapaść orzeczenie rozstrzygające o prawie własności. Z tych powodów fakt trwania postępowania egzekucyjnego nie stanowi zagadnienia wstępnego, o jakim mowa w art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.

W myśl uchwały składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lutego 1997 r., FPS 8/96 /ONSA 1997 Nr 2 poz. 52/, na Regionalnej Izbie Obrachunkowej spoczywa obowiązek badania uchwał rad gmin w sprawie udzielania lub nieudzielania absolutorium, głównie pod kątem, czy zostały one podjęte w wyniku rozpatrywania sprawozdania z wykonania budżetu w taki sposób, iż zostało zapewnione,

1. Zgodnie z treścią z art. 20 ust. 1 i art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388 ze zm./ wskutek podjęcia uchwały przez właścicieli lokali, osobie fizycznej lub kilku osobom, może być powierzony zarząd nieruchomością wspólną. Oznacza to, że zarząd ten nie jest tożsamy z zarządcą obiektu budowlanego w rozumieniu art. 62 i art. 63 ustawy z dnia 7 lipca

Pojęcie "cel publiczny", jakim posługuje się ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, a w tym jej art. 13 ust. 2, nie jest dowolne i przy jego interpretacji nie można się odwoływać do potocznego jego znaczenia. Ustawodawca ustalił w art. 6 tej ustawy zamknięty katalog celów publicznych; wymienione w pkt 10 tego artykułu "inne cele", to tylko cele

1. Właściciel nieruchomości sąsiadującej z nieruchomością na której ma być wzniesiony obiekt budowlany jest stroną postępowania administracyjnego tylko w takim zakresie, w jakim budowa ta może niekorzystnie oddziaływać na jego uzasadnione interesy. 2. W myśl art. 34 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ organ administracji stosownie do potrzeb może

Jeżeli budowa budynku zakończyła się przed 1.03.1975 r. to podstawą do orzeczenia rozbiórki nie są przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, lecz przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 7 poz. 46 ze zm./.

1. Działanie inwestora dokonującego zgłoszenia tylko wówczas będzie zgodne z prawem, gdy przedmiot zgłoszenia będzie odpowiadać dyspozycji przepisu art. 30 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. 2. Działanie inwestora wtedy dopiero nie będzie nosiło cechy samowoli, gdy dla zamierzonych robót budowlanych wystarczające będzie zgłoszenie, a do wykonania robót budowlanych

Obowiązek użytkowania obiektu budowlanego zgodnie z jego przeznaczeniem ciąży bowiem na właścicielu lub zarządcy /art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, a wykonania czynności nakazanych w trybie art. 51 tej ustawy także i na inwestorze, nie zaś na użytkowniku czy najemcy.

Miasto Zakopane nie zostało ujęte w wykazie gmin na obszarze, których stosuje się szczególne zasady odbudowy i remontów obiektów zniszczonych wskutek powodzi /rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 lipca 1997 r. w sprawie określenia wykazu gmin, na obszarze, których stosuje się szczególne zasady odbudowy i remontu obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych wskutek powodzi albo huraganu - Dz.U

Przepis art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, należy traktować jako przepis szczególny, sprzeciwiający się uchyleniu lub zmianie na podstawie art. 155 Kpa decyzji nakazującej rozbiórkę.

Warunek uzgodnienia inwestycji na terenie parku narodowego z dyrektorem tego parku uznaje się za spełniony - jeżeli dyrektor w terminie 14 dni od przedstawienia mu kompletu dokumentacji budowlanej nie zajął stanowiska.

Nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest przedmiot zobowiązania, w którym korzyść majątkową ma otrzymać jedna strona.

Analiza treści uzasadnienia wyroku z dnia 7 lipca 1998 r. wykazuje, iż Sąd przyjął, że obowiązek wypłaty odsetek z art. 481 Kc wyklucza nieodpłatność świadczenia wspólników na rzecz spółki. Świadczy o tym powołanie art. 481 Kc.

Uwzględnienie skargi w całości w trybie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ przez uznanie zeznania podatkowego - wyklucza wydanie decyzji określającej podatek dochodowy.

1. Kompetencji rady gminy do stanowienia prawa miejscowego /przepisów gminnych/ nie można domniemywać. Konieczna jest każdorazowa wyraźna podstawa prawna. 2. Podstawa dla stanowienia przepisów gminnych regulujących ustrój gminy nie musi być szczegółowa /kazuistyczna/, jeśli nie narusza do uprawnień ani interesów prawnych osób trzecich. 3. Statut gminy nie może ani w całości, ani częściowo uchylać obowiązywania

Wprawdzie w związku z uchyleniem ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /t.j. Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165/, umowa o opiekę nie rodzi już uprawnień do wstąpienia w stosunek najmu, niemniej jednak organy gminy nie mogą odmawiać zainteresowanym sporządzenia takiej umowy, jeżeli jest ona przewidziana w przepisach ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /t.j. Dz.U. 1997