Obecne regulacje prawne w odniesieniu do budowli hydrotechnicznych przewidują odrębne i szczegółowe unormowania, obowiązujące obok regulacji z zakresu prawa budowlanego. Wynika to z przepisu art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, który stanowi, że przepisy tej ustawy nie naruszają prawa wodnego w odniesieniu do budowli hydrotechnicznych. Ustalenie

1. Wpis do księgi wieczystej ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu o prawo własności nieruchomości, wyłącza wiarę publiczną ksiąg wieczystych /art. 8 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece - Dz.U. nr 19 poz. 147 ze zm./, a zatem rękojmia wiary publicznej ujawnionego na rzecz inwestora wpisu zostaje uchylona. W takim stanie faktycznym i prawnym organy wydające pozwolenie na

Przepis art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa należy odnosić również do organizacji społecznych, mogących się ubiegać o status podmiotów na prawach strony, które zostały pozbawione możliwości uczestniczenia w postępowaniu przez to, że zignorowano ich wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu i nie wydano żadnego postanowienia w sprawie tego dopuszczenia. Inna interpretacja art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa godziłaby

Adresatem roszczeń organu celnego z tytułu należności celnych nie jest spółka cywilna, lecz wszyscy jej wspólnicy. Oznacza to, że organ celny wznawiając postępowanie celne winien skierować do wszystkich wspólników spółki cywilnej, wymieniając ich z imienia i nazwiska.

Art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ wyraźnie stanowi, że zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego wymaga pozwolenia właściwego organu. Przepisy Prawa Budowlanego nie przewidują możliwości legalizacji /akceptacji/ samowolnie dokonanej zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego.

Wystąpienie organu administracji do sądu powszechnego z wnioskiem o wyznaczenie przedstawiciela dla osoby nieobecnej /art. 34 par. 1 Kpa/ nie stanowi podstawy do zawieszenia postępowania administracyjnego na podstawie przepisu art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.

1. Legalizacja samowolnie wzniesionego obiektu może dotyczyć stanu i przeznaczenia z dnia 31.12.1994 r. z uwzględnieniem dyspozycji art. 40 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ 2. Zmiana sposobu użytkowania o której mowa w art. 71 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ może nastąpić wyłącznie w stosunku do obiektu

Brak jest obowiązku ujawnienia w akcie notarialnym informacji o zakupie nieruchomości na zlecenie powiernicze.

Przedmiotem postępowania wszczętego zgłoszeniem stron może być jedynie budowa obiektów objętych katalogiem art. 29 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

1. Jeżeli dokumenty służące do ustalenia wartości celnej samochodu stwierdzają rażąco niską wartość w stosunku do faktycznego stanu pojazdu - można zakwestionować ich wiarygodność. 2. Przed wydaniem decyzji organ celny powinien umożliwić stronie wypowiedzenie się co do zebranych dowodów - powiadomić ją o przeprowadzonym dowodzie. Strona powinna wiedzieć, na jakiej podstawie faktycznej organ wydał decyzje

Zgodnie z art. 129 par. 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, odwołanie wnosi się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Termin określony w tym przepisie jest terminem prekluzyjnym dla strony, a zatem jego uchybienie powoduje, że czynność prawna podjęta przez stronę po jego upływie jest bezskuteczna.

O legitymacji organizacji społecznej do złożenia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyduje sam art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, natomiast nie można tu wykorzystać zawartego w art. 59 tej ustawy odesłania do art. 31 Kpa ani tego, że w postępowaniu administracyjnym organizacja działa na prawach strony.

Dochód z gry, który podatnicy uzyskali na terenie Niemiec nie podlegał opodatkowaniu w formie ryczałtu na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ gdyż nie był to dochód uzyskany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej /zgodnie z art. 19 umowy między PRL a Niemiecką Republiką Federalną podpisaną w dniu 16

Nie jest rzeczą organu podatkowego uzupełnianie dokumentacji prowadzonej przez podatnika. To na podatniku spoczywa ciężar dowodu w zakresie zdarzeń gospodarczych.

W świetle uchwały Rady Ministrów nr 44 z dnia 27 marca 1990 r. w sprawie zasad przydzielania pracownikom środków ochrony indywidualnej oraz dostarczania odzieży roboczej /M.P. nr 14 poz. 109 ze zm./ i przepisów art. 237[7] Kp pracodawca może dokonać dowolnej zamiany typu odzieży roboczej na inny typ nie odpowiadający specyfice i charakterowi pracy i uznać ten właśnie typ za odzież roboczą. W takim

Art. 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach /Dz.U. nr 132 poz. 622/ nie zawiera upoważnienia do wydawania przepisów gminnych, o jakim mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./. Takiego upoważnienia nie można wyinterpretowywać ze zwrotu: "zapewniają" lub "tworzą warunki do (...)", użytych