Stosownie do art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych /Dz.U. nr 228 poz. 2255/, ilekroć w ustawie jest mowa o osobie uczącej się, oznacza to osobę uczącą się, niepozostającą na utrzymaniu rodziców w związku z ich śmiercią lub zasądzeniem od rodziców na jej rzecz alimentów. Przepis wprost stanowi o obojgu rodzicach, i dlatego, jeżeli rodzice żyją, nie można pominąć

1. Na podstawie art. 64c § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tj. Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 ze zm.) wierzyciel pokrywa koszty postępowania egzekucyjnego, jeżeli nie mogą być one ściągnięte od zobowiązanego zarówno z powodów faktycznych jak i prawnych. 2. Analizowane unormowanie nie stanowi o przyczynach, na skutek których koszty egzekucyjne nie mogą

Skoro "dłużniczka" faktycznie dłużniczką nie była to w swej istocie postępowanie egzekucyjne, już w momencie wszczęcia było bezprzedmiotowe. W takiej sytuacji nie można było ściągać kosztów egzekucyjnych od osoby, która nie była zobowiązana w rozumieniu art. 90c ust. 1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Skoro nie było zobowiązanego, to niezależnie od okoliczności w jakich doszło do wszczęcia egzekucji

1. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie jest organem administracji publicznej w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, posiadającym kompetencje do wydawania decyzji w indywidualnych sprawach wchodzących w zakres działania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w tym w sprawach wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych

Czynność zameldowania potwierdza fakt zamieszkania w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem, ale nie można czynności zameldowania dać pierwszeństwo przed regulacją materialnoprawną pobytu stałego. Czynność zameldowania jedynie potwierdza fakt zamieszkania, a nie jest przesłanką, od której uzależnia zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem. Art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 27

1. Zgodnie z przepisem art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych /Dz.U. nr 228 poz. 2255 ze zm./, prawo do świadczeń rodzinnych ustala się, począwszy od miesiąca /a nie od dnia/, w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami, do końca okresu zasiłkowego. Takie sformułowanie ustawodawcy winno być zatem rozumiane w taki sposób, że jeżeli wnioskodawca

1. Nowe brzmienie art. 477[8] par. 2 pkt 1 Kpc, nadane ustawą z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych /Dz.U. nr 228 poz. 2255 ze zm./, nie daje podstaw do uznania, aby rozstrzygnięte decyzją administracyjną sprawy zostały przekazane do właściwości sądu powszechnego jako sprawy cywilne /sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych/ w rozumieniu art. 1 Kpc. 2. Sprawami z zakresu ubezpieczeń

1. Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych /Dz.U. nr 228 poz. 2255 ze zm./ przyjmuje regułę, że orzecznictwo w sprawach zasiłków rodzinnych należy do właściwości organów administracji publicznej a do postępowania przed nimi mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Brak przepisu szczególnego stanowiącego o prawie odwołania do sądu powszechnego powoduje

Ust 1 i 2 art. 83 c ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zawiera dwie odrębne sytuacje. Gdyby ustawodawca chciał inaczej zawarłby w ust 2 odesłanie do sytuacji uregulowanej w ust. 1, czego nie uczynił.

Jeśli statut miasta stanowi o obowiązku opiniowania projektów uchwał rady przez odpowiednią komisję stałą, to zasięgnięcie takiej opinii jest obligatoryjne i nie może zostać pominięte.