Postępowanie administracyjne, a więc także postępowanie celne winno bowiem zmierzać do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, w oparciu o który wydawane jest następnie rozstrzygnięcie /decyzja/.

Organ celny winien przeprowadzić dodatkowe postępowanie wyjaśniające, mając na uwadze przepis art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa i art. 80 Kpa. Postępowanie administracyjne, a więc także postępowanie celne winno bowiem zmierzać do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, w oparciu o który wydawane jest następnie rozstrzygnięcie /decyzja/.

Postępowanie administracyjne, a więc także postępowanie celne winno bowiem zmierzać do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, w oparciu o który wydawane jest następnie rozstrzygnięcie /decyzja/.

Organizacja społeczna działająca na prawach strony nie może z prawnym skutkiem dokonywać czynności, które są przejawem obowiązywania w postępowaniu administracyjnym zasady dyspozycyjności, a do tych czynności należy m.in. prawo żądania wznowienia postępowania, które przysługuje wyłącznie stronie.

Organ celny winien przeprowadzić dodatkowe postępowanie wyjaśniające, mając na uwadze przepis art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa i art. 80 Kpa. Postępowanie administracyjne, a więc także postępowanie celne winno bowiem zmierzać do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, w oparciu o który wydawane jest następnie rozstrzygnięcie /decyzja/.

Sprzeciw wyrażający brak zgody organu nadzoru budowlanego na realizację zamierzonej inwestycji budowlanej był jednocześnie rozstrzygnięciem co do istoty sprawy wszczętej opisanym wyżej zgłoszeniem, a więc decyzją administracyjną /art. 104 Kpa/.

Spór dotyczył oceny, czy Spółdzielnia pobrała od członków Spółdzielni od oprocentowania ich udziałów członkowskich zaliczkę, czy podatek zryczałtowany zatem wynagrodzenie ze spółdzielczego stosunku pracy, wypłata z tytułu nadwyżki bilansowej i oprocentowania tej nadwyżki winno skutkować obliczeniem przez zakład pracy i pobraniem zaliczki.

Wyrażona w art. 6 Kpa zasada praworządności oznacza, między innymi, że administracyjnoprawna ingerencja organów administracji publicznej w działania obywateli jest dopuszczalna tylko wtedy, gdy prawo ingerencję taką przewiduje. Z chwilą gdy stan faktyczny wskazuje, iż podstawa taka nie istniała bądź ustała, wszczęte postępowanie administracyjne staje się bezprzedmiotowe, ustają też powody dokonywania

Stosownie do art. 151 par. 2 w związku z art. 146 par. 2 Kpa w przypadkach, gdy rozstrzygnięcie co do istoty sprawy byłoby identyczne z dotychczasowym, uwzględnienia istnienia przesłanki wznowienia postępowania ograniczone jest do stwierdzenia wydania dotychczasowej decyzji z naruszeniem prawa, co może powodować skutek odszkodowawczy przewidziany w art. 153 Kpa.

Jeżeli w okresie podjęcia i zakończenia robót inwestor legitymował się tytułem prawnym - decyzją organu pierwszej instancji /z dnia 3 kwietnia 1997 r./ w sprawie pozwolenia na budowę zaopatrzoną w rygor natychmiastowej wykonalności, to mógł on uznać, że decyzja ta została wydana zgodnie z prawem, co znajduje potwierdzenie w art. 7 i art. 8 Kpa o domniemaniu legalności decyzji znajdujących się w obrocie

Brak bezpośredniego związku między przychodami skarżącej, która w ogóle nie uczestniczyła w procesie produkcji cystern, a wydatkami na szkolenie pracowników innej firmy skutkuje nieuznaniem tych wydatków za koszty uzyskania przychodów /art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Nie wymienienie w rejestrze działalności gospodarczej wszystkich miejsc, w których dany podmiot prowadzi działalność, nie wyklucza możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów prowadzenia działalności w miejscach nie wymienionych w rejestrze, jeżeli podatnik wykaże innymi dowodami, że faktycznie działalność taka była w tych miejscach prowadzona

Jeżeli strony umowy darowizny wyraźnie określiły w akcie notarialnym to, że wszelkie korzyści i ciężary przechodzą na obdarowanego, to powoływanie się w postępowaniu podatkowym na fakt dokonania przez niego nakładów na nieruchomość w czasie przed przejściem własności nie może wywołać skutków prawnych, o jakich mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U

W odróżnieniu od poprzednio obowiązującej regulacji prawnej, wynikającej z art. 2 ust. 8 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 74 poz. 464 ze zm./, ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ nie przewiduje możliwości zastosowania postanowień dotyczących trwałego zarządu, w

W myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika, z wyjątkiem odpisów i wpłat na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

Organ ten egzekucyjny nie jest upoważniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułami wykonawczymi, bowiem badanie zasadności istnienia obowiązku w postępowaniu egzekucyjnym zamieniłoby je w kolejną fazę postępowania orzekającego.

W świetle art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89 ze zm./ nie wystarczy zawarte w akcie darowizny zobowiązanie obdarowanych przez darczyńców do wykonania polecenia, skoro zobowiązanie takie nie stwarza po stronie osób, na rzecz których zostało uczynione, żadnych roszczeń /nie powstaje po stronie tych osób żadna wierzytelność w stosunku

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /tj. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu z 1996 r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodu rezerw innych niż wymienione w pkt 21, jeżeli obowiązek ich tworzenia w ciężar kosztów nie wynika z odrębnych ustaw. Te rezerwy nie mogą być utworzone na pokrycie wierzytelności, których

Przepisy art. 22 i art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ dotyczące kosztów uzyskania przychodów mają zastosowanie do źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 3 tej ustawy, a więc dotyczą również źródła przychodu jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza - i to niezależnie od formy w jakiej ta działalność jest realizowana

Zgodnie z art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa organy administracji celnej mają obowiązek wznawiać postępowanie zakończone decyzją ostateczną jeżeli ujawnione zostaną istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody, które istniały w dniu wydania decyzji, lecz nie były znane organowi który wydał decyzję.

Rezygnowanie Spółki z o.o. z w obrotu pieniędzmi, oddanymi w użytkowanie osobie fizycznej wpływa na obniżenie zysku Spółki z o.o. i tym na wysokość podatku dochodowego z jednoczesnym wzbogaceniem biorącej pieniądze w bezpłatne użytkowanie osoby fizycznej.

Na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnego /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ wyłączone jest stanowienie przepisów porządkowych zakazujących poruszania się przy użyciu określonych środków /wrotek, łyżworolek i deskorolek/ na ulicy miejskiej.

Istota wznowienia postępowania polega na ponownym rozpatrzeniu sprawy zakończonej decyzją ostateczną w celu sprawdzenia, czy jakaś z wad postępowania wymienionych w art. 145 par. 1 Kpa /w niniejszej sprawie pkt 5/ nie wpłynęła na treść decyzji.

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą powinien postępować racjonalnie i zmierzać w sposób najbardziej bezpośredni do osiągnięcia przychodu. Powinien również działać w przekonaniu, jednak ocenianym w sensie obiektywnym, a nie subiektywnym, że poniesienie kosztu po uwzględnieniu związków przyczynowo-skutkowych powinno doprowadzić do osiągnięcia przychodu.