Przepis art. 138 par. 2 Kpa, dopuszczający wydanie przez organ odwoławczy decyzji kasacyjnej, winien być interpretowany ściśle, co oznacza, że decyzja taka zgodna jest z powołanym przepisem tylko wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub znacznej części. Przyczyny, dla których organ odwoławczy uznał za konieczne skorzystanie z możliwości

Kuchenka mikrofalowa oraz frytkownica wykorzystywane były dla potrzeb pracowników i podatnika. Skarżąca powołując się ogólnie na to, iż przedmioty te stanowiły wyposażenie miejsca pracy i służyły celom socjalnym, nie wskazała jednak konkretnego aktu /układu zbiorowego pracy tub innych aktów prawnych/, z którego wynikałby obowiązek wyposażenia miejsca pracy w tego typu urządzenia. W tej sytuacji trafne

1. Przepis art. 138 par. 2 Kpa stanowi w istocie wyłom w przyjętej przez Kodeks postępowania administracyjnego konstrukcji postępowania odwoławczego. Celem bowiem tego postępowania jest ponowne rozpatrzenie i rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej przez organ odwoławczy, a strona ma prawo do ponownego merytorycznego załatwienia jej sprawy rozstrzygniętej decyzją organu I instancji. Skutkiem wydania

Uzupełnienie decyzji następuje w formie decyzji, odmowa uzupełnienia rozstrzygnięcia w formie postanowienia - niezależnie jednak od prawnej formy rozstrzygnięcia złożenie tego typu wniosku wstrzymuje określony w art. 129 par. 2 Kpa termin do wniesienia odwołania.

Brak jest podstaw do przyjęcia, że pojęcie odszkodowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ obejmuje także otrzymane obok niego odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia.

Nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/ czysty zysk spółki z o.o. przekazany na rzecz tej spółki przy zachowaniu wymogów określonych w art. 191 par. 1 lub par. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934

Przez użyty w art. 23 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ zwrot "sprzedaż" należy rozumieć wyłącznie sprzedaż w zakresie unormowanym w art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./, a nie jakąkolwiek inną czynność cywilnoprawną o podobnym charakterze.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w równym stopniu dotyczy samochodów stanowiących własność podatnika, jak też używanych na podstawie umowy najmu, dzierżawy czy umowy leasingu.

Wartość pracy sprzętu Spółki, ustalona przez przeliczenie liczby godzin pracy i stawki za roboczogodzinę oraz liczby przejechanych kilometrów i stawki za kilometr, nie jest kosztem przez nią poniesionym /Spółka nie dokonywała, czyli nie ponosiła, takich wydatków/.

Kwota, wynikająca z wystawionej w 1995 r. faktury, w całości stanowi - jako kwota należna - przychód roku 1995, nawet gdyby inwestor nie uiścił żadnej części tej kwoty. Wprawdzie stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ do przychodów, o których mowa w ust. 1, nie zalicza się między innymi pobranych wpłat

Z treści art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, iż reguluje on dwa różne stany faktyczne. Pierwszy z nich dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje swój związek gospodarczy z osobą, której przysługują szczególne ulgi w podatku dochodowym. Drugi, gdy podatnik wykonując świadczenie dla innego podatnika na warunkach

1. Skoro z dokumentów nie wynika, do jakiego konkretnie pojazdu zakupiono benzynę, w szczególności - że zakupiono ją do samochodu wykorzystywanego dla potrzeb działalności gospodarczej, dla którego prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu, brak jest podstaw do przyjęcia, że wydatki te miały związek z działalnością gospodarczą podatniczki i nie mogły być one uznane za koszty uzyskania przychodu z

Właściciel działki sąsiadując z nieruchomością /a więc nie z sąsiednią działką/ na której ma być wzniesiony obiekt budowlany jest stroną postępowania tylko wtedy, gdy projektowany obiekt budowlany może oddziaływać niekorzystnie na jego uzasadnione interesy, a szczególnie gdy projektowany obiekt ograniczy zabudowę jego działki.

Dla określenia, czy podatnik zgodnie z art. 19 ust. 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ skorzystał z uprawnienia wynikającego z art. 19 ust. 1, konieczne jest ustalenie, czy w miesiącu, za który dokonuje obniżenia podatku należnego, otrzymał już towar lub przedpłatę lub usługa została wykonana. Otrzymaniem towaru przy

1. Brak winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania staranności przy dokonywaniu czynności procesowych i można mówić o niej tylko wówczas, gdy dopełnienie czynności w terminie stało się niemożliwe z powodu trudnej do przezwyciężenia przeszkody niezależnej od strony. Za taką zaś przeszkodę nie może być uznany fakt, że skarżący nieprawidłowo

1. Wyłączenie, z mocy art. 26 ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, odliczenia wydatku mieszkaniowego od dochodu dotyczy tylko takiej sytuacji, gdy podatnik uzyskał zwrot dokładnie tego samego wydatku, który zamierzał odliczyć na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lub 6 ustawy. 2. Ustawa z dnia 4 października 1991 r. o zmianie

Zaksięgowanie przez spółkę - zgodnie z przepisami o rachunkowości - obniżki wartości materiałów w straty nadzwyczajne nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Fakt wniesienia przez skarżącego pozwu do sądu powszechnego "o ustalenie" nie mógł mieć wpływu na tok postępowania egzekucyjnego, skoro przesłanki zawieszenia tego postępowania określa art. 56 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, a umorzenia - art. 59 tej ustawy, a w żadnym z tych przepisów prawa przesłanka wniesienia

1. W przypadku, gdy podatnik dokonuje nakładów przez wybudowanie budynku na gruncie Skarbu Państwa, a następnie otrzymuje ten grunt w użytkowanie wieczyste, 5-letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, biegnie od daty oddania podatnikowi gruntu w użytkowanie wieczyste i przeniesienia na

1. Wspólnicy skarżącego w spółce cywilnej nie byli stronami postępowania podatkowego prowadzonego w trybie art. 168 par. 2 Kpa i art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wobec skarżących, a to z tej przyczyny, że podatkowe prawo materialne nie dawało podstaw do zgłoszenia roszczeń wspólnikom w toku tego postępowania. 2.

Skarga na czynności komornika, który dokonał eksmisji ze spornego lokalu nie jest "zagadnieniem wstępnym" /art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa/ od którego zależy wymeldowanie z lokalu, jeżeli w dacie złożenia wniosku o wymeldowanie lokal został już opróżniony i wydany wierzycielowi.

Organ administracji państwowej obowiązany jest z urzędu ustalić, kto ma w danej sprawie interes prawny lub obowiązek. Nawet w przypadku wszczęcia postępowania na wniosek strony, organ administracyjny nie może tylko jej gwarantować udziału, lecz obowiązany jest ustalić, czy w danej sprawie mają prawnie chronione interesy również inne jednostki. Organ, wszczynając postępowanie z urzędu lub na wniosek

Nietrafny jest pogląd zawarty w zaskarżonej decyzji, iż warunkiem koniecznym dla uznania odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych za koszt uzyskania przychodów jest przekazanie środków na wyodrębniony rachunek bankowy.