1. Budynek w rozumieniu ustawy z 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ - jest budynkiem stałym lub tymczasowym w rozumieniu prawa budowlanego. Nie ma podstaw, aby przyczepy samochodowe, nawet adaptowane, traktować jako budynki. Częste korzystanie z przyczep do prowadzenia działalności gospodarczej spowodowało wyraźne wskazanie w art. 15 ust. 2 ustawy o podatkach

Sprawy wynikające z ordynacji wyborczej /ustawa z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin - Dz.U. nr 16 poz. 96 ze zm./ nie mogą być zaskarżone w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ do sądu administracyjnego.

1. "Ciężar dowodu" w postępowaniu administracyjnym spoczywa na organie administracji państwowej zgodnie z dyspozycją art. 77 par. 1 Kpa. Nie można przeto obciążać strony obowiązkiem przedstawienia koniecznych dowodów. 2. Wedle art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/, fakt, czy przyczyna niestawiennictwa była usprawiedliwiona, czy

Artykuł 77 par. 1 Kpa nakłada na organ obowiązek przeprowadzenia całego postępowania co do wszystkich okoliczności istotnych i nie może on być przerzucony na stronę. Jeżeli strona przedstawi niepełny materiał dowodowy, organ ma obowiązek z własnej inicjatywy uzupełnić go.

Organ nadzoru, jakim jest wojewoda, może zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ stwierdzać nieważność uchwały organu gminy, jeżeli jest ona sprzeczna z prawem. Przepisu tego nie można interpretować rozszerzająco, prowadziłoby to bowiem do naruszenia prawnie gwarantowanej zasady samodzielności gminy. Organ nadzoru ma kompetencje

Zaskarżone do sądu administracyjnego postanowienie o zawieszeniu postępowania odwoławczego należy traktować jako wydane przez organ I instancji, dlatego nie może być ono zaskarżone do sądu, lecz zgodnie z art. 101 par. 3 Kpa w zw. z art. 141 par. 1 i 2 Kpa oraz art. 144 Kpa przysługuje na nie zażalenie do organu wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 pkt 2 Kpa.

Nieważna jest uchwała rady gminy podjęta na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ zakazująca używania hydrantów przeciwpożarowych do innych celów niż są one przeznaczone ponieważ jej celem nie jest ochrona życia lub zdrowia obywateli ani zapewnienie porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego.

Dla uwzględnienia skargi wniesionej w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie wystarcza wykazanie naruszenia interesu skarżącego; musi być także stwierdzone, że uchwała została wydana bez podstawy prawnej lub z naruszeniem prawa.

Rada gminy nie jest uprawniona do podejmowania uchwał powodujących w swym efekcie uchylenie ostatecznych decyzji administracyjnych. Takie uprawnienia rady gminy nie wynikają z dyspozycji art. 40 ustawy o samorządzie terytorialnym, ani też z przepisów innych ustaw.