1. Wycofanie określonej nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi z wykazu nieruchomości przekazanych do sprzedaży, o którym mowa w par. 12 ust. 1 pkt 1 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205; zm. M.P. 1985 nr 9 poz. 80/, nie może być dowolne lecz stosowne do

Par. 46 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników kolejowych /Dz.U. nr 51 poz. 327 ze zm./ jako wyprzedzający powstanie Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie może być interpretowany jako przepis szczególny w rozumieniu art. 196 par. 3 Kpa.

Niekompletność zarzutów odwołania /art. 170 Kpa/ nie zwalnia organu odwoławczego od obowiązku oceny z urzędu, czy przyjęte przez organ I instancji rozwiązanie prawne jest w zaistniałej sytuacji dopuszczalne, a więc czy organ ten działał na podstawie przepisów prawa w rozumieniu art. 6 Kpa.

Kompetencje orzecznicze organu odwoławczego nie sprowadzają się tylko do kontroli zasadności zarzutów podniesionych w stosunku do decyzji organu I instancji. Organ odwoławczy obowiązany jest uwzględnić zmiany stanu faktycznego, jakie zaszły w sprawie w okresie między wydaniem orzeczenia I instancji, a orzeczeniem II instancji.

Rozwiedziony małżonek na zasadzie art. 216 par. 1 Prawa spółdzielczego traci uprawnienie do mieszkania spółdzielczego, jeżeli prawo do tego mieszkania, z którym związany jest wkład w spółdzielni mieszkaniowej, po rozwiązaniu małżeństwa przez rozwód /lub unieważnienie/ postanowieniem sądu o podziale majątku wspólnego przyznane zostało na wyłączną własność byłemu małżonkowi.

Nieuzasadnione jest pominięcie zeznania podatkowego tylko z powodu, że jest ono niezgodne z ewidencją sprzedaży, której nierzetelność ustalono wcześniej i w związku z tym wyłączono podatnika z uproszczonej formy opodatkowania, samą zaś ewidencję pominięto jako dowód w postępowaniu wymiarowym.

Niezgodny z przepisami prawa procesowego lub ustrojowego skład kolegialnego organu administracji powoduje, że decyzję administracyjną, wydaną przez taki skład organu, uznać należy za wydaną z rażącym naruszeniem prawa /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.

Brak księgi podatkowej lub jej nierzetelne prowadzenie wprawdzie powoduje, że organ podatkowy ustala w drodze szacunków podstawę opodatkowania /art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, ale tylko wtedy, gdy nie dysponuje innymi dowodami niezbędnymi do jej ustalenia.