Po upływie terminu do składania wniosków, zakreślonego w obwieszczeniu, o którym mowa w par. 21 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w użytkowanie wieczyste gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. nr 47 poz. 239/ i po wydaniu przez

1. Przedmiotem decyzji organu odwoławczego może być jedynie sprawa rozstrzygnięta decyzją organu I instancji. 2. Decyzja organu odwoławczego dotycząca decyzji, która nie była przedmiotem odwołania, jest nieważna z przyczyny rażącego naruszenia prawa.

W sprawie o przyznanie uprawnień kombatanckich synowi, posiadającemu pełną zdolność procesową /co więcej - mającemu wyższe wykształcenie i pełnię sił fizycznych/, ojciec nie ma podmiotu strony, bowiem postępowanie w takiej sprawie nie dotyczy interesu prawnego lub obowiązku ojca.

Jeżeli roszczenie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości /lub jej części/ dotyczy przedmiotu współwłasności, każdy ze współwłaścicieli lub ich następców prawnych jest w takiej sprawie stroną postępowania administracyjnego, a zwrot nieruchomości /lub jej części/ może nastąpić tylko za zgodą wszystkich współwłaścicieli lub ich następców prawnych.

Związanie organu rozpatrującego sprawę zakresem żądania strony co do przedmiotu postępowania dotyczy określonej we wniosku podstawy faktycznej żądania, a nie powołanej przez stronę jego podstawy prawnej.

W postępowaniu administracyjnym przepisy kodeksu cywilnego /w tym także art. 5 Kc/, mogą być stosowane tylko wówczas, gdy tak stanowi konkretny przepis materialnego prawa administracyjnego.

1. Zasada prowadzenia postępowania administracyjnego w sposób pogłębiający zaufanie obywateli do organów Państwa wymaga takiego gromadzenia materiału dowodowego, które również stronie umożliwi ocenę słuszności rozstrzygnięcia. 2. Jeżeli organ administracji wydaje decyzję odmawiającą zezwolenia na budowę obiektu budowlanego z powodu sprzeczności z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego, w

1. Dla oceny prawidłowości decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości w części obejmującej odszkodowanie, niezbędne jest wyjaśnienie, czy istnieje podstawowa przesłanka formalna przyznania odszkodowania, jaką stanowi prawidłowo przeprowadzone wywłaszczenie. 2. Decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości na cele skoncentrowanego budownictwa jednorodzinnego wydana bez podjęcia przez właściwą radę narodową uchwały

Nieodwracalność skutków prawnych /art. 156 par. 2 in fine Kpa/ oznacza w szczególności sytuację, w której poprzedni stan prawny nie może zostać przywrócony, gdyż przestał istnieć przedmiot, którego prawo dotyczyło, lub też podmiot, któremu prawo przysługiwało, utracił zdolność do zachowania tego prawa albo wygasła instytucja stanowiąca źródło prawa.

1. Postanowienie o wznowieniu postępowania /art. 149 par. 1 Kpa/ jest jedynie postanowieniem wszczynającym postępowanie i nie może zawierać innych treści poza wskazaniem przesłanek uzasadniających wznowienie postępowania. 2. Stwierdzenia, czy przyczyna wznowienia rzeczywiście wystąpiła w sprawie i jakie z tego wynikają skutki dla rozstrzygnięcia sprawy /art. 149 par. 2 Kpa/, mogą być wyłącznie efektem

Decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości na cele skoncentrowanego budownictwa jednorodzinnego wydana bez uprzedniej uchwały właściwej rady narodowej podjętej w trybie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ jest decyzją wydaną bez podstawy prawnej.

Uchybienia organu administracji państwowej nie mogą powodować ujemnych następstw dla obywatela, który działa w dobrej wierze i w zaufaniu do treści otrzymanej decyzji administracyjnej. Odstępstwa od tej elementarnej zasady, znajdującej wyraz w art. 8 i art. 9 Kpa, mogą mieć miejsce wyjątkowo i jedynie w sytuacjach wyraźnie przez prawo przewidzianych.

1. Z punktu widzenia dopuszczalności skargi na bezczynność organu /art. 216 par. 1 Kpa/ obojętne jest, czy organ administracji nie wydał decyzji z powodu swej opieszałości w załatwianiu sprawy, czy wobec uznania, że występują przesłanki negatywne dla załatwienia sprawy przez wydanie decyzji. 2. Wydanie przez organ administracji postanowienia o niedopuszczalności odwołania /art. 134 Kpa/ nie przesądza

1. Organowi administracji państwowej można zarzucić bezczynność /art. 216 par. 1 Kpa/, gdy organ ten zawiesił postępowanie i nie podjął niezbędnych działań w celu usunięcia przeszkody do dalszego postępowania /art. 99 i art. 100 Kpa/. 2. Gdy nie było przyczyn, które uzasadniały zawieszenie postępowania, należy je podjąć na żądanie strony lub z urzędu /art. 97 par. 2 Kpa/.

Zawiązanie przez osoby fizyczne "Społecznego Komitetu Garaży" nie zmienia faktu, że projektowana przez nie inwestycja jest inwestycją osób fizycznych, a nie inwestycją jednostki gospodarki uspołecznionej, bądź organizacji społecznej.

Jeżeli strona została zakwalifikowana do przydziału pomieszczenia zastępczego przez umieszczenie jej nazwiska na liście przydziałów, załatwienie sprawy przez właściwy organ może nastąpić - zgodnie z art. 104 Kpa - tylko przez wydanie decyzji o przydziale konkretnie oznaczonego lokalu. Wydanie w tych okolicznościach decyzji o odmowie jakiegokolwiek przydziału lokalu o pewnych cechach, rażąco narusza

Jeżeli w dacie orzekania przez organ odwoławczy, została podjęta i ogłoszona uchwała rady narodowej zatwierdzająca nowy plan zagospodarowania przestrzennego, organ ten powinien rozstrzygnąć odwołanie przyjmując za podstawę prawną postanowienia nowego planu.

Zasada praworządności wymaga, aby każdy akt władczej ingerencji organu administracji państwowej w sferę prawną obywatela, był oparty na konkretnie wskazanym przepisie prawa.

Żądanie strony, aby organ administracji właściwy w sprawach geodezji w postępowaniu w sprawie wpisu do ewidencji gruntów dokonał "sprostowania błędu" na podstawie sprzecznego z aktem własności wydanym jednej stronie - oświadczenia innej ze stron postępowania, a więc w istocie rozstrzygnął spór o własność, nie znajduje prawnego uzasadnienia.

Osoby, których dotyczy art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 39 poz. 229 ze zm./, mają przymiot strony w postępowaniu o zatwierdzenie planu realizacyjnego danego obiektu budowlanego i o wydanie pozwolenia na jego budowę. Do osób tych należą przede wszystkim właściciele nieruchomości sąsiadujących bezpośrednio z działką, na której ma być wzniesiony projektowany

Zmienność rozstrzygnięć podejmowanych przez organy administracji państwowej obu instancji w tej samej sprawie, przy tym samym stanie faktycznym i prawnym - od negatywnego, poprzez pozytywne do znów negatywnego dla skarżącego - narusza wynikającą z art. 8 Kpa zasadę prowadzenia postępowania w taki sposób, aby pogłębiać zaufanie obywateli do organów Państwa oraz świadomość i kulturę prawną obywateli.

Śmierć podatnika nie pozbawia Skarbu Państwa możliwości ustalenia zobowiązania podatkowego podatnika i doręczenia decyzji spadkobiercy skoro obowiązek podatkowy powstał za życia podatnika. W myśl art. 30 par. 4 Kpa w sprawach dotyczących praw zbywalnych lub dziedzicznych w razie zbycia prawa lub śmierci strony w toku postępowania, na miejsce dotychczasowej strony wstępują jej następcy prawni.