Przewidziany w art. 86 ust. 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ termin do rozpoznania roszczenia o odszkodowanie za szkodę przekraczającą 100 złotych powstałą z przyczyn wymienionych w art. 86 ust. 1 tej ustawy - jest terminem prawa materialnego. Oznacza to, że nie może on zostać na prośbę zainteresowanego przywrócony w trybie przewidzianym w art. 58

Niedopuszczalne jest wydanie przez organ odwoławczy orzeczenia o nieważności części decyzji organu I instancji. Przepis ten pozwala jedynie na stwierdzenie nieważności w całości. Organ rozpatrując odwołanie nie może jednocześnie stosować przepisów o nadzorze i orzekać w trybie art. 156 Kpa.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207/ podstawę opodatkowania stanowi wartość lokalu mieszkalnego lub prawa własności do budynku mieszkalnego, będącego przedmiotem spadku albo umowy darowizny, i od wartości prawa dziedziczonego bądź darowanego wyłącza się kwotę 900.000 zł niezależnie od ilości /liczby/ spadkobierców

Odbywanie kary pozbawienia wolności przez osobę, wobec której prowadzone jest postępowanie o cofnięcie przydziału lokalu, nie zwalnia organu prowadzącego to postępowanie od obowiązku stosowania podstawowych przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego o udziale strony, w tym przepisów o rozprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny nie rozpoznaje skarg na decyzje organów administracji państwowej, co do ich celowości, słuszności lub sprawiedliwości, lecz tylko i wyłącznie bada te decyzje pod względem legalności czy dana decyzja jest zgodna z prawem. W myśl art. 196 par. 1 Kpa decyzja organu administracji państwowej może być zaskarżona do sądu administracyjnego z powodu jej niezgodności z prawem.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie indywidualnej sprawy administracyjnej przyjęcia albo odmowy przyjęcia na pierwszy rok studiów w szkole wyższej jest decyzją administracyjną w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, do wydania której mają zastosowanie przepisy tegoż kodeksu, przy czym organem administracji państwowej pierwszej instancji administracyjnej uprawnionym do wydania decyzji jest Wydziałowa

Ani art. 169 Kpa, ani przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 13 lutego 1982 r. w sprawie prowadzenia ksiąg podatkowych przez podatników nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej /Dz.U. nr 5 poz. 42 ze zm./ nie zawierają podstawy prawnej do wydania odrębnej decyzji o odmowie uznania ksiąg prowadzonych przez podatnika za dowód w postępowaniu podatkowym.