1. Stosownie do art. 28 Kpa stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego dotyczy postępowanie, a zatem z chwilą zawarcia umowy notarialnej zobowiązującej do przeniesienia własności nieruchomości /art. 597 par. 1 w zw. z art. 157 par. 2 Kc/ nabywca ma interes prawny w sprawie administracyjnej dotyczącej tej nieruchomości, wobec czego organ administracji, któremu treść tej umowy była znana, gdyż zrezygnował

1. Decyzja organu administracji państwowej o zatwierdzeniu planu realizacyjnego, ustalająca warunki, których spełnienie sprawi dopiero,że decyzja ta będzie mogła być zrealizowana, nie rozstrzyga w rzeczywistości istoty sprawy, a więc narusza art. 104 Kpa. 2. Wskazany w decyzji organu administracji warunek uzgodnienia planu zagospodarowania terenu /planu realizacyjnego/ z komitetem osiedlowym nie ma

1. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 sierpnia 1977 r. w sprawie określenia rodzajów spraw należących do administracji państwowej, które z upoważnienia terenowych organów administracji państwowej mogą załatwiać kierownicy terenowych zjednoczeń, przedsiębiorstw, zakładów i instytucji /Dz.U. nr 27 poz. 115 ze zm./, wymienia kierowników ściśle określonych jednostek organizacyjnych, działających

Sprawy przydziału samochodów nie są objęte kontrolą Naczelnego Sądu Administracyjnego /nie należą bowiem do kategorii spraw o których mowa w art. 196 par. 2 i par. 3 Kpa/.

Stosownie do art. 12 ustawy z dnia 30 maja 1962 r. o gospodarce paliwowo-energetycznej /Dz.U. nr 32 poz. 150 ze zm./ "dostawa i odbiór paliw gazowych i energii następuje na podstawie umowy". Skoro więc dostawa gazu odbywa się na podstawie umowy o charakterze cywilnoprawnym, żądanie zawarcia takiej umowy nie może być dochodzone przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Bez znaczenia jest tu okoliczność

1. Częściowa zmiana przez organ pierwszej instancji decyzji, od której strona wniosła odwołanie zaskarżając ją w całości, nie mieści się w uprawnieniach określonych w art. 132 par. 1 Kpa i narusza właściwość organu odwoławczego, powodując nieważność decyzji z przyczyny określonej w art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa. 2. Decyzja organu odwoławczego utrzymująca w mocy decyzję, mocą której organ I instancji niezgodnie

Prawnie bezskuteczne jest przywrócenie terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, dokonane przez organ administracji państwowej, stosownie bowiem do art. 204 par. 2 Kpa jedynie sąd administracyjny może przywrócić ten termin z przyczyn i w trybie przewidzianym w kodeksie postępowania cywilnego.

1. W postępowaniu rozgraniczeniowym, prowadzonym na podstawie dekretu z dnia 13 września 1946 r. o rozgraniczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 53 poz. 298 ze zm./, chodzi o ustalenie, do jakiego miejsca na gruncie sięga prawo własności przysługujące właścicielom gruntów sąsiadujących. W postępowaniu tym są więc realizowane przepisy materialnego prawa cywilnego, przy czym jedną z dopuszczalnych form ich

Nie uiszczenie wpisu w terminie siedmiodniowym powoduje odrzucenie skargi w związku z art. 212 Kpa oraz art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./.

Na postanowienie organów administracji państwowej w przedmiocie zawieszenia postępowania do czasu uregulowania przez sąd powszechny sprawy własności nieruchomości skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie służy.

1. Konsekwencje wynikające z zatwierdzonego planu realizacyjnego z reguły dotykają interesów osób trzecich, wobec czego organy administracji powinny stosować zasadę wzywania do udziału w postępowaniu dotyczącym zatwierdzenia planu realizacyjnego inwestycji, zwłaszcza na terenach stanowiących własność osób fizycznych i podlegających wywłaszczeniu, wszystkich osób, których interesów prawnych postępowanie

1. Zgodnie z orzeczeniem z art. 19 par. 1 i art. 21 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. nr 24 poz. 151 ze zm./ w związku z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ terenowy organ administracji państwowej jest właściwy do działania w charakterze organu egzekucyjnego w sprawie opróżnienia wszelkich lokali podlegających

Skoro postępowanie w sprawie wszczęte zostało przed dniem 1 września 1980 r. sądowa kontrola jest niedopuszczalna a skarga na podstawie art. 204 par 1 Kpa w związku z art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8 ze zm./ podlega odrzuceniu.

Art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8/ przewiduje, iż przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego o zaskarżaniu decyzji administracyjnych z powodu ich niezgodności z prawem stosuje się do decyzji wydawanych w sprawach, w których postępowanie zostało wszczęte po dniu 31 sierpnia

Treść art. 206 Kpa nie oznacza, że Naczelny Sąd Administracyjny może czynić przedmiotem swych rozważań i ocen wszystkie aspekty skargi, bez względu na treść zaskarżonej decyzji administracyjnej. Oznacza ona natomiast, że Sąd ma obowiązek rozpoznać sprawę rozstrzygniętą w zaskarżonej decyzji ostatecznej z punktu widzenia zgodności z prawem całego toku postępowania administracyjnego i zastosowania przepisów

1. Przepis art. 196 par. 1 Kpa dopuszcza zaskarżenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego wyłącznie decyzji administracyjnych, wobec czego Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznania skarg na postanowienia organów administracji państwowej, które są zgodnie z procedurą odrębną od decyzji formą aktów administracyjnych. 2. W postępowaniu egzekucyjnym postanowienia służą wykonywaniu obowiązków

Postanowienie Komitetu Gospodarczego Rady Ministrów, podjęte na 6/82 posiedzeniu w dniu 28 stycznia 1982 r., dotyczące m.in. zakazu wydawania pozwoleń na budowę garaży, nie stanowi normy powszechnie obowiązującej, wobec czego decyzja administracyjna wydana w wykonaniu tego postanowienia, jest wydana bez podstawy prawnej /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.

Roszczenie wywłaszczanego wieczystego użytkownika o zwrot nadpłaconej /niezamortyzowanej/ opłaty z tytułu użytkowania wieczystego ma charakter roszczenia cywilnoprawnego, co wyłącza możliwość dochodzenia go w postępowaniu administracyjnym.

W myśl art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa naruszenie każdego rodzaju właściwości przez organ administracji przy wydawaniu decyzji administracyjnej powoduje nieważność decyzji bez względu na trafność merytorycznego rozstrzygnięcia.

Orzeczenie o jakości towarów wydawane przez właściwe organy na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych /Dz.U. nr 16 poz. 137 ze zm./, wykazuje cechy upodabniające je do fachowych opinii /np. orzeczeń lekarskich/. Oparte natomiast na nim - jako na dowodzie - rozstrzygnięcia o charakterze konstytutywnym, o których mowa

1. Jedną z przyczyn nie wymienionych przykładowo w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ uzasadniającą zameldowanie na pobyt czasowy, może być konieczność podjęcia się opieki nad chorymi członkami rodziny jeżeli osoby te nie mają bliższych krewnych, którzyby mogli opiekę taką podjąć. 2. Rozstrzygnięcie organu administracji w

1. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ pobyt w miejscowości dłuższy niż dwa miesiące nie traci charakteru pobytu czasowego, jeżeli zachodzi którakolwiek z okoliczności w tym przepisie wskazanych. Są to jednak okoliczności wymienione przykładowo, w konsekwencji czego podstawą do zameldowania na pobyt czasowy mogą

Ze sformułowania "wywłaszczenie jest dopuszczalne" użytego w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./ wynika, że nawet dopełnienie przez wnioskodawcę wywłaszczenia warunku z hipotezy tego przepisu nie oznacza, że w każdym wypadku powinno nastąpić wywłaszczenie nieruchomości. Sformułowanie to należy rozumieć w ten