W systemie prawnym, gdzie sankcje za naruszenia obowiązków monitoringowych zawarte są w regulacjach szczegółowych, organy podatkowe mają obowiązek nałożenia odpowiedniej kary pieniężnej, jeżeli naruszenie jest jednoznacznie stwierdzone i nie nosi znamion oczywistej omyłki, przy czym kara powinna być proporcjonalna do ciężkości naruszenia w świetle całokształtu okoliczności sprawy, a zasada proporcjonalności
Przy stosowaniu administracyjnych kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania należy uwzględnić zasadę proporcjonalności i ocenić, czy nałożenie takiej kary leży w interesie publicznym oraz czy nie narusza ważnego interesu przewoźnika, zwłaszcza gdy ustawodawca przewiduje możliwość odstąpienia od jej wymierzenia.
Zasada proporcjonalności powinna być uwzględniona przy rozważaniu nałożenia sankcji administracyjnych i może stanowić podstawę do odstąpienia od ich wymierzenia, jeśli naruszenie nie spowodowało realnego zagrożenia dla interesów publicznych i jest incydentalne, a wymierzenie sankcji byłoby niewspółmiernie dolegliwe.
Przy ocenie pozytywnej przesłanki warunkującej udzielenie pozwolenia na broń z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 284 ze zm.; dalej u.b.i.a.), niezależnie od jej rodzaju i przeznaczenia, należy wziąć pod uwagę fakt popełnienia przez wnioskodawcę w przeszłości przestępstw, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 u.b.i.a., co do których wprawdzie