Ordynacja podatkowa nie przewiduje następstwa prawnego w wypadku osoby fizycznej będącej osobą trzecią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ i ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.
Ustanawiając określoną osobę biegłym sądowym bądź odmawiając takiego ustanowienia prezes sądu okręgowego działa w podwójnym charakterze: jako organ administracji sądowej /biegły jest organem pomocniczym wymiaru sprawiedliwości/ i jako organ administracji publicznej uprawniony z mocy przepisów prawa powszechnie obowiązującego do wydawania decyzji administracyjnych w przedmiocie ustanowienia biegłych
Normatywne skutki ustawienia znaku drogowego sprawiają, że orzecznictwo sądowe w kwestii niedopuszczalności orzekania przez Naczelny Sąd Administracyjny o zgodności z prawem nieobowiązujących już uchwał należy uznać za przydatne także w odniesieniu do czynności faktycznej, która utraciła moc i nie wywołuje już skutków prawnych.
Nie jest zadaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego prowadzenie abstrakcyjnych rozważań teoretycznych i nie ma on kompetencji do "stwierdzania nieistnienia obowiązku przestrzegania norm powstałych jako efekt bezczynności".
Wynik kontroli wskazujący uchybienia w samoobliczeniu podatku oraz nieprawidłowości w rekonstrukcji podstaw opodatkowania, który odtwarza podstawy opodatkowania w celu określenia wysokości straty poniesionej w roku podatkowym, stanowi istotnościowo pierwszoinstancyjną decyzję administracyjną, którą Inspektor Kontroli Skarbowej powinien wydać na podstawie art. 24 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
Rada gminy nie może zaskarżyć postanowienia samorządowego kolegium odwoławczego, którym uchylona została uchwała rady gminy o odmowie akceptacji zmiany charakteru użytkowania gruntu z rolnego na leśny /art. 3 ust. 7 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia - Dz.U. nr 73 poz. 764 ze zm./.
Organ związku zawodowego nie posiadający osobowości prawnej, nie może być stroną postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Możliwość wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem NSA przewiduje art. 58 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Ustawa ta nie określa jednak podstaw prawnych wznowienia postępowania ani szczegółowego trybu. Stąd zgodnie z odesłaniem przewidzianym w art. 59 ustawy o NSA mają tu odpowiednie zastosowanie przepisy Kpc: art. 401
Czynności procesowe są obwarowywane terminami, których niedotrzymanie wywołuje określone konsekwencje procesowe, z reguły niekorzystne dla stron. Przepisy art. 43 i art. 44 Kpa określają procedurę doręczania pism w razie nieobecności adresata i w razie niemożności ich doręczenia w sposób określony w art. 42 i art. 43 Kpa. Doręczanie pism /administracyjnych i sądowych/ na skrytkę pocztową prowadziłoby
Niedopuszczalne jest odrębne zaskarżenie postanowienia wydanego w trybie art. 111 Kpa. Strona niezadowolona z takiego rozstrzygnięcia /pozytywnego lub negatywnego/ może je kwestionować w ramach skargi na rozstrzygnięcie, co do istoty sprawy.
Inspektor kontroli skarbowej nie jest władny wydać decyzji określającej wysokość straty.
Sprawa wszczęta skargą na decyzję określającą wysokość straty w podatku dochodowym, wydaną na podstawie art. 24 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie jest sprawą, której przedmiot dotyczy należności pieniężnych albo prawa majątkowych. Od skargi na taką decyzję pobiera się zatem - zgodnie z par. 3 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października
Art. 14 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. ustanawia kryteria podmiotowe i przedmiotowe możliwości legalnego - skutecznego prawnie dochodzenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wskazując jako osoby wyłącznie uprawnione: podatnika, płatnika i inkasenta, których interes prawny uzyskania tej informacji wynika
Dopuszczenie skarżącego do udziału w postępowaniu administracyjnym na prawach strony nie zwalnia Naczelnego Sądu Administracyjnego z obowiązku badania jego legitymacji do wszczęcia postępowania sądowoadministracyjnego. Wywodzenie interesu prawnego do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję ostateczną organu odwoławczego tylko z faktu istnienia członkostwa w gminnej spółdzielni nie może
Powierzenie przez stronę, bądź jej pełnomocnika obowiązku uiszczenia wpisu od skargi osobie nie rozumiejącej znaczenia terminów jak też różnicy między wpisem stosunkowym, a wpisem stałym nie może być uznane za niezawinione przez stronę.
Wniesienie skargi na bezczynność nie pozbawia organu, którego "milczenie" zaskarżono prawa do załatwienia sprawy w trybie określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego do czasu rozpatrzenia skargi przez sąd, a załatwienie sprawy czyni bezprzedmiotowym rozpatrzenie sprawy przez Sąd.
Żona zmarłego, który był stroną postępowania, jest osobą nieuprawnioną w rozumieniu art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ do wniesienia skargi. Przysługujące jej mężowi prawa i obowiązki wygasły wraz z jego śmiercią.
Czy ustalenie w ostatecznej decyzji nakazującej rozbiórkę obiektu budowlanego /art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ terminu jej wykonania znajduje podstawę w przepisie art. 15 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./?
W każdej sprawie będącej przedmiotem rozpoznania Sądu, niezależnie od tego na podstawie jakiej ustawy było prowadzone postępowanie administracyjne, należy wystąpić z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, jeżeli przepisy ustawy na podstawie której wydany był kwestionowany akt administracyjny, nie przewidują środków odwoławczych.
W razie wykonania obowiązków określonych w decyzji o wstrzymaniu robót właściwy organ winien wydać pozwolenie na wznowienie robót /art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, a w razie ich niewykonania - nakazać rozbiórkę obiektu na podstawie art. 51 ust. 2 Prawa budowlanego z 1994 r., a nie art. 48.
Uchwały dotyczące wewnętrznego, bieżącego funkcjonowania rady, na przykład o umieszczeniu jakiejś kwestii w porządku obrad, nie podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego w trybie art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ w związku z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr
Na postanowienie o odmowie wstrzymania wykonania decyzji organu podatkowego /art. 173 par. 1 Kpa/ nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
Organ gminy, któremu z mocy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie służą żadne środki odwoławcze od rozstrzygnięć organu nadzoru, powinien zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wnieść do organu nadzoru wezwanie do usunięcia naruszenia prawa ze wszystkimi przewidzianymi