Skoro organem właściwym do wydania zaświadczenia stwierdzającego, iż lokal jest samodzielny, jest starosta jako organ jednostki samorządu terytorialnego (art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), a przepisy tej ustawy nie wskazują organu wyższego stopnia w tych sprawach, zgodnie z art. 17 pkt 1 K.p.a. organem wyższego stopnia w
W przypadku decyzji organu podatkowego o zabezpieczeniu na majątku podatnika różnicy pomiędzy przybliżoną kwotą zobowiązania podatkowego a kwotą wynikającą z deklaracji podatkowych /art. 33 par. 1 i par. 4 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - t.j. Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm./ należy pobierać wpis stały w wysokości 500 zł., stosownie do par. 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia
Jeśli organ nadzoru wydał rozstrzygnięcie, które zakwalifikować należy jako decyzję administracyjną, mimo iż przepisy prawa powszechnie obowiązującego nie przewidują takiej formy działania organu, to akt taki dotknięty jest wadą określoną w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, jako wydany bez podstawy prawnej. Oznacza to, iż adresat takiej wadliwej decyzji, którym bez wątpienia jest skarżący, jako osoba wyłoniona
Postanowieniami wydanymi w postępowaniu administracyjnym, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.), są postanowienia wydane w toku postępowania administracyjnego, a nie postanowienia rozstrzygające sprawę co do
Postanowieniem wydanym w postępowaniu administracyjnym, o którym mowa w par. 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193 ze zm./ jest postanowienie wydawane w toku postępowania administracyjnego, a nie postanowienie rozstrzygające sprawę co do
Przedmiotem zaskarżenia w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ może być wyłącznie uchwała z zakresu administracji publicznej naruszająca interes prawny wnoszącego, a uchwała będąca jedynie odpowiedzią na wezwanie do usunięcia naruszenia, stanowi spełnienie wymogów formalnych do wniesienia skargi i nie podlega odrębnemu zaskarżeniu
Postępowanie w sprawie zawarcia umów ze świadczeniodawcami, prowadzone na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135 ze zm.), nie jest postępowaniem administracyjnym w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Sprawa o zawarcie umowy o udzielanie świadczeń staje się sprawą administracyjną
Tylko w przypadku ustalenia przez sąd sytuacji określonej w art. 60 zdanie trzecie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd może odstąpić od obowiązku umorzenia postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 tej ustawy.
W przypadku uchylenia przez organ wyższego stopnia postanowienia organu jednostki samorządu terytorialnego o przekazaniu sprawy organowi administracji rządowej oraz wskazania organu jednostki samorządu terytorialnego jako organu właściwego do załatwienia sprawy, organ jednostki samorządu terytorialnego może wystąpić do Naczelnego Sądu Administracyjnego, na podstawie art. 22 par. 2 i 3 Kpa w związku
Kognicją sądów administracyjnych objęto między innymi rozstrzyganie sporów co do zadań publicznych, przy czym nie chodzi w tym wypadku o ogólną kontrolę administracji publicznej, o której mowa w art. 184 Konstytucji RP, lecz o rozstrzyganie przez sąd administracyjny, jak to przewiduje art. 166 ust. 3 Konstytucji, sporów kompetencyjnych między organami samorządu terytorialnego i administracji rządowej
W sprawie skarg na decyzje, których przedmiotem jest umorzenie zaległości podatkowych należny jest wpis stały w oparciu o przepis par. 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/. Decyzje podjęte na podstawie art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia
1. Skarżącej spółce przysługiwała skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 30 dni od dnia doręczenia uchwały Rady Miejskiej odpowiadającej na pierwsze wezwanie do usunięcia naruszenia prawnego. 2. Nie można traktować instytucji wezwania do usunięcia naruszenia prawnego jako czynności niewywołującej żadnych skutków prawnych, która może być powtarzana bez ograniczeń. Taki pogląd pozbawiałby
Do podmiotów uprawnionych do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie należy organ administracji, któremu w tej samej sprawie, na którymkolwiek jej etapie przysługuje kompetencja do jej decyzyjnego rozstrzygnięcia. Decyzję w pierwszej instancji wydał Starosta, który następnie wniósł skargę do sądu administracyjnego zatem skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego, jako wniesiona
To, że przepis art. 102[2] ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ wyłącza stosowanie art. 52 par. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w sprawach, o których mowa w rozdziale 10 ustawy o samorządzie gminnym, oznacza tylko tyle, że w tych sprawach nie stosuje się wezwania
1. Ewentualne wznowienie postępowania w sprawie będzie możliwe jedynie w postępowaniu administracyjnym, gdyż pytanie prawne skierowane do Trybunału dotyczy przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /t.j. Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm. art. 14a-14c/. Tymczasem art. 272 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270
Określony w art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ 30 dniowy termin do stwierdzenia przez organ nadzoru we własnym zakresie nieważności zarządzenia organu gminy, które nie podlega obowiązkowi przedłożenia organowi nadzoru w myśl art. 90 ust. 1 tej ustawy, rozpoczyna bieg od dnia faktycznego doręczenia takiego zarządzenia organowi nadzoru
Skoro stosownie do dyspozycji art. 61 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./. wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji został postanowieniem organu rozpoznany i wstrzymanie objęło całą zaskarżoną decyzję, uwzględniając przy tym fakt, że postanowienie to pozostaje w obrocie prawnym, bowiem nie doszło
Sprawy udzielania zezwoleń na podjęcie przez policjanta zajęcia zarobkowego poza służbą należą do spraw wynikających z podległości służbowej między podwładnymi a przełożonymi i tym samym na mocy art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ są wyłączone spod kognicji sądów administracyjnych.
1. Program gospodarki odpadami niebezpiecznymi jest zatwierdzany w drodze decyzji przez właściwy organ, którym jest: 1/ wojewoda - dla przedsięwzięć lub instalacji, o których mowa w art. 378 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska /Dz.U. nr 62 poz. 627 ze zm./ oraz 2/ starosta - dla pozostałych przedsięwzięć. Na szczegółowe ustalenie przypadków, w których właściwy w sprawie
Wynik kontroli, wydany przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. 1999 nr 54 poz. 572 ze zm./, który, nie stanowiąc decyzji podatkowej - w rozumieniu art. 24 ust. 1 pkt 1 tej ustawy - określającej wysokość zobowiązania podatkowego /należnego do zapłaty/, weryfikuje i rekonstruuje podstawy opodatkowania
Przedstawione zagadnienie prawne, budzące poważne wątpliwości, sprowadza się w istocie do problemu zasad i dopuszczalnych granic interpretacji orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stwierdzającego częściową niekonstytucyjność określonej normy ustawowej oraz wydanego w oparciu o niego Obwieszczenia Prezesa Trybunału Konstytucyjnego o częściowej utracie mocy obowiązującej wskazanych w nim przepisów, decydującego
Stosownie do regulacji art. 50 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ dopuszczalność skargi do sądu administracyjnego została ukształtowana szeroko /może ją wnieść każdy, kto ma w tym interes prawny/, to jednak z expressis verbis wyrażonej woli ustawodawcy, znajdującej wyraz w regulacji art. 98 ust. 3 ustawy z dnia
Podstawą ustalenia wysokości stawki za czynności radcy prawnego podjęte przed sądem administracyjnym pierwszej instancji w sprawie skargi na decyzję odmawiającą umorzenia zaległości z tytułu składek, wydaną na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych /Dz.U. nr 137 poz. 887 ze zm./, jest przepis par. 14 ust. 2 pkt 1 lit. "c" rozporządzenia Ministra
1. Zawieszenie postępowania powinno być uzasadnione ze względów celowości, sprawiedliwości, jak również ekonomiki procesowej. Celowość zawieszenia postępowania powinna być z kolei analizowana z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego, zakończonego zaskarżoną decyzją lub aktem, jak i przesłanek do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego