Pisemna zgoda na wniesienie skargi do sądu administracyjnego, o której mowa w art. 101 ust. 2a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, pełni funkcję podobną do pełnomocnictwa i wobec tego niedołączenie do skargi pisemnej zgody na wniesienie skargi stanowi brak skargi, którego nieuzupełnienie w wyznaczonym terminie skutkuje, w myśl art. 27 ust. 2

Przepis art. 138 par. 2 Kpa, dopuszczający wydanie przez organ odwoławczy decyzji kasacyjnej, winien być interpretowany ściśle, co oznacza, że decyzja taka zgodna jest z powołanym przepisem tylko wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub znacznej części. Przyczyny, dla których organ odwoławczy uznał za konieczne skorzystanie z możliwości

1. Ustawodawca, definiując pojęcie strony postępowania administracyjnego, wskazał wyraźnie na powiązanie danego podmiotu z konkretnym interesem prawnym. Chodzi tu zatem nie o interes faktyczny dający się nawet racjonalnie uzasadnić, ale o interes prawny, to jest taki, który wynika z określonego przepisu prawnego odnoszącego się wprost do sytuacji danego podmiotu. Ponadto wspomniany interes prawny musi

Decyzja organu nadzoru w przedmiocie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji organu I instancji - jest decyzją wydaną w I instancji i na ogólnych zasadach służy od niej odwołanie.

Udzielenie pisemnej informacji, o której mowa w art. 14 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, nie jest czynnością mieszczącą się w zakresie objętym hipotezą art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Przed wniesieniem skargi na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej, wydanej na podstawie art. 157 par. 3 Kpa strona winna skorzystać ze środka prawnego przewidzianego w art. 127 par. 3 Kpa.

Organy sołectwa nie mogą uczestniczyć w postępowaniu koncesyjnym prowadzonym na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze /Dz.U. nr 27 poz. 96 ze zm./.

Prośba o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję administracyjną może być wniesiona najpóźniej w siódmym dniu od ustania przyczyny uchybienia terminu /art. 58 par. 3 Kpa w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Przepis art. 3 ustawy z dnia 16 września 1992 r. - Prawo Spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ nie uzasadnia udziału członka spółdzielni w postępowaniu administracyjnym w charakterze strony, jeżeli postępowanie to dotyczy interesów prawnych wynikających z własności lub prawa wieczystego użytkowania nieruchomości spółdzielni.

Wniesienie skargi na bezczynność nie pozbawia organu, którego "milczenie" zaskarżono prawa do załatwienia sprawy w trybie określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego do czasu rozpatrzenia skargi przez sąd, a załatwienie sprawy czyni bezprzedmiotowym rozpatrzenie sprawy przez Sąd.

Środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest również wniosek wskazany w art. 127 par. 3 Kpa.

1. Z art. 5 pkt 21 dział I lit. "b" ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 34 poz. 198 ze zm./ wynika, że sprawy o zatwierdzenie projektu podziału nieruchomości należą do właściwości rejonowych organów rządowej administracji ogólnej. W tej sytuacji

Zgodnie z art. 110 Kpa dopiero doręczenie decyzji stronom rodzi związane z nią skutki materialne i procesowe. W przypadku sprawy ze skargi na bezczynność organu administracji postępowanie sądowoadministracyjne może zostać umorzone jeśli żądaną decyzję nie tylko wymieniony organ wydał ale ją także doręczył stronie.

W wypadku gdy po rozpoznaniu odwołania organ II instancji uchylił w całości decyzję i uwzględnił żądanie skarżącej, wydanie wyroku w takim stanie rzeczy jest zbędne, co czyni postępowanie sądowe bezprzedmiotowym.

Skarga na postanowienie wydane na podstawie art. 219 Kpa jest dopuszczalna. Zgodnie zatem z art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ dopuszczalna jest również skarga na bezczynność organu w sprawie wydania zaświadczenia.

1. Celem przepisów art. 31 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest doprowadzenie do wykonania orzeczenia Sądu przez wydanie w sprawie przez uprawniony organ decyzji administracyjnej, a tym samym załatwienie sprawy, o czym stanowi art. 104 par. 1 Kpa. W przypadku uchylenia przez Sąd administracyjny zaskarżonej decyzji zachodzi potrzeba

Członkowie wspólnoty samorządowej mogą decydować w drodze referendum o takich sprawach dotyczących tej wspólnoty, które mieszczą się w zakresie zadań i kompetencji jednostki samorządu terytorialnego, której mieszkańcy są członkami.

Potwierdzenie /odmowa potwierdzenia/ przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa okoliczności określonych w art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Na postanowienie o odmowie wstrzymania wykonania decyzji skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie przysługuje.

Właściwy do rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji wydanych w pierwszej instancji przez kierownika urzędu rejonowego przed dniem 1 stycznia 1998 r. w sprawie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości jest - z mocy art. 157 par. 1 w związku z art. 17 pkt 2 Kpa - właściwy wojewoda.

Złożenie wniosku o rozpatrzenie sporu kompetencyjnego, o którym mowa w art. 22 par. 2 i 3 pkt 2 Kpa czyni niedopuszczalnym żądanie wstrzymania wykonania zaskarżonego w postępowaniu instancyjnym aktu administracyjnego i prowadzi do odrzucenia wniosku przez sąd administracyjny.

Wprawdzie art. 112 Kpa stanowi, że błędne pouczenie w decyzji co do prawa wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie może szkodzić stronie, która zastosowała się do tego pouczenia, ale też nie może dawać tej stronie specjalnych uprawnień naruszających ustalone prawem zasady postępowania. Błędne pouczenie będzie stanowiło uzasadnienie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, jeśli skarżący

Organ administracji niewłaściwy w sprawie, stosownie do art. 65 par. 1 Kpa, ma obowiązek niezwłocznie przekazać wniosek strony właściwemu organowi. Nieprzekazanie wniosku strony innemu, właściwemu w sprawie, organowi administracji uprawnia stronę do złożenia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na bezczynność organu.