Działania organu administracji, przewidziane w art. 56 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, podejmowane w toku postępowania w sprawie wybudowania obiektu budowlanego niezgodnie z przepisami, mają charakter dowodowy.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 1985 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L.B. na decyzję Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 29 sierpnia 1985 r. L.dz. 2162/85 dotyczącą: - 1) uchylenia uchwały Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie o odmowie wyrażenia zgody na przyjęcie do zespołu adwokackiego i rozpoczęcie wykonywania zawodu adwokata oraz

1. Organ administracji państwowej, który korzystając z uprawnienia określonego w art. 200 par. 2 Kpa uwzględnia skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego przekazaną za jego pośrednictwem i uchyla zaskarżone decyzje, nie ma obowiązku przekazania tej skargi Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu. 2. W myśl uchwały pełnego składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego a dnia 15 grudnia 1984

1. Odwołanie ze stanowiska wiceprezesa okręgowej komisji arbitrażowej na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 1975 r. o Państwowym Arbitrażu Gospodarczym /Dz.U. nr 34 poz. 183/ nie jest równoznaczne z rozwiązaniem stosunku pracy nawiązanego na podstawie mianowania. 2. Akt administracyjny odwołujący pracownika ze stanowiska na jakim został on zatrudniony na podstawie powołania, nie

Przywrócenie terminu jest dopuszczalne, jeżeli strona nie dokonała czynności procesowej bez swojej winy /art. 204 par. 2 Kpa w związku z art. 168 i art. 169 par. 1-3 Kpc/. Strona powinna uprawdopodobnić, że mimo całej swej staranności nie mogła dokonać czynności w terminie, a więc, że była przeszkoda od niej niezależna. Przeszkoda ta musi istnieć przez cały czas biegu terminu przewidzianego dla dokonania

Postanowienia organów administracji państwowej, wydawane w toku postępowania administracyjnego, nie rozstrzygają o prawach bądź obowiązkach stron w znaczeniu, o jakim mowa w art. 107 par. 1 Kpa.

1. Przepis art. 216 Kpa stanowi podstawę do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego tylko w wypadku, gdy w ustalonym w przepisach prawa terminie organ administracji państwowej nie wydał decyzji. 2. Jeżeli organ administracji państwowej, który skargę w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji uznał za bezzasadną i jej bezzasadność wykazał w uzasadnieniu, skorzystał z możliwości załatwienia

Decyzje dotyczące usunięcia nieprawidłowości w rocznym bilansie przedsiębiorstwa /par. 21 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 1982 r. w sprawie weryfikacji rocznych bilansów przedsiębiorstw i innych państwowych jednostek organizacyjnych - Dz.U. nr 25 poz. 180/ nie są decyzjami objętymi art. 196 par. 2 pkt 4 i 11 Kpa, a możliwości ich zaskarżenia do sądu administracyjnego nie przewidują

1. Kara dyscyplinarna wydalenia z pracy pracownika urzędu państwowego nie powoduje sama przez się rozwiązania stosunku pracy, lecz stanowi podstawę do podjęcia w tym przedmiocie decyzji przez organ będący pracodawcą /kierownika urzędu/. 2. Od decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy przysługuje pracownikowi odwołanie do kierownika urzędu nadrzędnego, a na decyzję tego organu - skarga do Naczelnego Sądu

Od decyzji orzekającej o przysługującym od organu administracji państwowej odszkodowaniu /art. 160 par. 1 i par. 4 Kpa/ nie służy stronie skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zarówno w przypadku wydania decyzji odmawiającej przyznania odszkodowania, jak i przyznania przez organ administracji państwowej odszkodowania - zdaniem strony - zbyt niskiego, strona w terminie trzydziestu dni od dnia

Decyzja Rady Państwa odmawiająca zezwolenia na zmianę obywatelstwa, jako akt organu władzy, przed którym nie mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Od decyzji odmawiającej przyznania odszkodowania przysługującego od organu administracji państwowej, jak również od decyzji przyznającej odszkodowanie - zdaniem strony - zbyt niskie, nie służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego, lecz powództwo do sądu powszechnego /art. 160 par. 4 i 5 Kpa/.

Procedura rozstrzygania przez organy administracji właściwe w sprawach oświatowych sporów wynikających w związku ze stosowaniem przepisów regulaminu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów /załącznik do zarządzenia Ministra Oświaty i Wychowania z dnia 21 lipca 1981 r. w sprawie regulaminu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów - Dz.Urz. MOiW nr 6 poz. 45/, przewidziana w par. 2 tego

Czy w sytuacji, gdy organ administracji państwowej II instancji uchylił na podstawie art. 138 par. 2 Kpa ostateczną decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, na skutek czego organ I instancji wydał nową decyzję rozstrzygającą sprawę merytorycznie, która to decyzja została utrzymana w mocy przez organ II instancji, Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając skargę na decyzję