W świetle art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ nie jest dopuszczalna skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na postanowienie organu administracji państwowej wydane w trybie art. 111 par. 1 Kpa.

Artykuł 359 Kpc w związku z art. 211 Kpa stanowią podstawę wzruszenia przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji wydanego w trybie art. 201 par. 2 Kpa przez ten Sąd.

Sprawa oddania w drodze bezprzetargowej gruntu w użytkowanie wieczyste spółdzielni na podstawie art. 2c ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ nie należy do kategorii spraw z zakresu administracji publicznej.

Brak jest przesłanek do podjęcia uchwały na podstawie art. 13 pkt 3 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (jednolity tekst: Dz. U. z 1994 r., Nr 13, poz. 48) w sytuacji, gdy nie zachodzi potrzeba wyjaśnienia przepisów prawnych ponieważ stosowanie nie wywołuje wątpliwości w praktyce ani rozbieżności w orzecznictwie.

1. Radny nie jest wyodrębnionym podmiotem uprawnionym do zaskarżania do sądu administracyjnego uchwał rady gminy podjętych wbrew jego woli ujawnionej podczas głosowania. 2. Przy korzystaniu z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ należy wykazać już dokonane uchwałą organu gminy, a nie tylko ewentualnie zagrażające naruszenie interesu

1. Brak w decyzji administracyjnej rozstrzygnięcia - pozytywnego bądź negatywnego - odnośnie do niektórych żądań strony daje - stosownie do art. 111 par. 1 Kpa - podstawę do żądania uzupełnienia decyzji. 2. Strona może skorzystać z ochrony prawnej przewidzianej w art. 216 Kpa dopiero wówczas, gdy po złożeniu żądania uzupełnienia decyzji właściwy organ nie rozstrzygnie tego żądania w ustalonym w przepisach

1. Z treści art. 28 Kpa wynika bezspornie, iż pojęcie strony wiąże się wyraźnie z interesem prawnym lub obowiązkiem, wyprowadzonymi z konkretnie oznaczonego przepisu administracyjnego prawa materialnego, który może stanowić podstawę do sformułowania interesu lub obowiązku danego podmiotu. 2. Mieć interes prawny w postępowaniu administracyjnym znaczy to samo co ustalić przepis prawa powszechnie obowiązującego

Przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie dopuszcza skargi na nieprzyjęcie w formie uchwały przez organ gminy projektu uchwały.

Przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stwarza podstawy do wnoszenia do sądu administracyjnego skarg na uchwały rad narodowych, wydane w trybie przepisów ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. 1988 nr 26 poz. 183/ także w wypadku, gdy uchwały zachowały po dniu 27 maja 1990

Przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stwarza podstawy do wnoszenia do sądu administracyjnego skarg na uchwały rad narodowych, wydane w trybie przepisów ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. 1988 nr 26 poz. 183/, także wówczas, gdy uchwały te zachowały moc obowiązującą po

Na uchwałę wydaną na podstawie art. 13 pkt 5 ustawy z dnia7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /Dz.U. nr 85 poz. 428 ze zm./, skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie przysługuje.

1. Mieszkańcy gminy w oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym /Dz.U. nr 110 poz. 473/ w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ mogą wystąpić do rady gminy z inicjatywą przeprowadzenia referendum gminnego, w sprawie podziału gminy przez utworzenie dwóch nowych gmin. 2. Podstawą skargi

Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95/ i związanej z nią ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 34 poz. 201/ rozszerzające od dnia 27 maja 1990 r. kognicję Naczelnego Sądu Administracyjnego na sprawy samorządu terytorialnego, w szczególności przez powierzenie rozpatrywania skarg na uchwały organów

Związek Zawodowy Policjantów nie może być uznany za reprezentatywną organizację związkową w rozumieniu art. 24116 i art. 24117 k.p.

Nie zakwalifikowanie na stanowisko kuratora zawodowego w Sądzie Rejonowym nie jest decyzją administracyjną ani postanowieniem, wymienionym w art. 196 par. 3 Kpa.

Nieudokumentowanie przez wnioskodawcę zgody małżonka na ustanowienie hipoteki, której przedmiot jest objęty wspólnością majątkową, lub brak potwierdzenia takiej czynności (art. 36 § 2 zd. drugie i art. 37 § 1 k.r.o.) stanowi przeszkodę do wpisu hipoteki w rozumieniu art. 48 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece, chociażby zostały spełnione pozostałe wymagania z art. 50 ust. 1 prawa bankowego