1. W sprawach ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze, o których mowa w art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie ma zastosowania przepis 202 par. 2 Kpa. 2. Stronami postępowania sądowego wszczętego skargami wniesionymi na podstawie art. 93 ust. 1 i art. 98 ust. 1 powołanej ustawy mogą być jedynie gmina oraz organ nadzoru.

Uprawnienia gminy do wprowadzenia zakazu sprzedaży określonego towaru nie da się wywieść z ogólnego upoważnienia do stanowienia przepisów porządkowych, zawartego w art. 40 ust. 3 ustawy o samorządzie terytorialnym. Przepisy gminne nie mogą bowiem niweczyć wynikającego z ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ prawa podejmowania i prowadzenia działalności

Od dnia 27 maja 1990 r. przyznawanie uprawnień do dodatkowej powierzchni mieszkalnej ze względu na stan zdrowia należy do zadań własnych gminy.

Z treści art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ wynika wprost, że zamiar zwolnienia policjanta ze służby, z uwagi na jej ważny interes musi być podany w takim terminie by zarząd odpowiedniej struktury związkowej mógł dokonać wnikliwej oceny policjanta, jego służby, zachowania, kwalifikacji, itp. i przedstawić tę opinię na piśmie organowi decyzyjnemu. Organ,

Wystąpienie przez małżonka z roszczeniem windykacyjnym w związku z nieważnością czynności prawnej dokonanej przez drugiego małżonka jest wykonaniem uprawnienia w zakresie zwykłego zarządu majątkiem wspólnym i tym samym, mimo sprzeciwu współmałżonka, nie ma potrzeby uzyskiwania przez niego zezwolenia sądu wydawanego na podstawie art. 39 k.r.o.

Uchwała zarządu gminy o zatwierdzeniu wykazu stanowiących własność gminy nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, oddania w użytkowanie wieczyste, użytkowanie, dzierżawę i najem, a także uchwała tego organu o ogłoszeniu przetargu jako czynności z zakresu zarządu mieniem komunalnym mogą być zaskarżone do sądu administracyjnego jako sprawy z zakresu administracji publicznej w trybie art. 101 ust. 1

1. Zarząd gminy nie jest właściwy do podjęcia uchwały w sprawie wniesienia przez gminę skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze kwestionujące uchwałę rady gminy (art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym Dz.U. nr 16, poz. 95 z późn. zm.). 2. W razie wniesienia skargi na rozstrzygnięcie organu nadzorczego bez podjęcia przez właściwy organ gminy uchwały, o której mowa w art.

Artykuł 29 k.p.k. zakazuje jedynie sądowi powszechnemu wszczęcia negatywnego sporu kompetencyjnego z sądem wojskowym, ale nie zmienia niczego w zakresie uprawnienia stron do zaskarżania orzeczeń sądu wojskowego w kwestii właściwości. Oznacza to, te na postanowienie sądu wojskowego o przekazaniu sprawy sądowi powszechnemu lub nieprzyjęciu sprawy przekazanej przez sąd powszechny – z wyjątkiem wypadków

Przepis art. 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym określa jedynie właściwość przedmiotową rady gminy i może być podstawą prawną przepisów gminnych tylko wówczas, gdy upoważnia radę do podejmowania uchwał w konkretnej sprawie. Żaden z przepisów objętych punktami od 1 do 15 w art. 18 ust. 2 tej ustawy nie zawiera upoważnienia do regulowania uchwałami rady gminy spraw czynszu najmu

Z racji szczególnego unormowania legitymacji do zaskarżania orzeczeń w trybie rewizji nadzwyczajnej (art. 464 i art. 591 § 1 k.p.k.) należy przyjąć, że art. 380 § 2 k.p.k., przewidujący możliwość cofnięcia przez oskarżonego wniesionego na jego korzyść środka odwoławczego, nie ma odpowiedniego zastosowania do postępowania toczącego się w trybie tej rewizji (por. art. 462 k.p.k.).

Zgodnie z art. 101 ustawy o samorządzie terytorialnym, każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ gminy, w sprawie z zakresu administracji publicznej, może po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Wniesienie skargi jest możliwe po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia. Spełnieniem warunku dopuszczającego

l. Ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 r. nr 17 poz. 99 ze zm./ nie przewiduje możliwości "zawieszenia planu zagospodarowania przestrzennego" uchwałą rady gminy. 2. Uchwała rady gminy, pozbawiająca właścicieli nieruchomości, którym przysługiwałoby odszkodowanie za grunty wydzielone pod budowę ulic, możliwości realizacji zabudowy mieszkaniowej przewidzianej w planie

Orzeczenie (postanowienie) b. Najwyższego Sądu Wojskowego, rehabilitujące skazanego, a wydane pod rządem poprzednio obowiązującej procedury karnej, jako przybierające postać prawomocnego umorzenia postępowania karnego, jest orzeczeniem ostatecznym (finalnym) uwalniającym niesłusznie skazanego od winy i kary. Uzasadnia to potraktowanie go na równi z wyrokiem uniewinniającym wydanym przez Sąd Najwyższy

Rada gminy nie jest uprawniona do podejmowania uchwał powodujących w swym efekcie uchylenie ostatecznych decyzji administracyjnych. Takie uprawnienia rady gminy nie wynikają z dyspozycji art. 40 ustawy o samorządzie terytorialnym, ani też z przepisów innych ustaw.

1. Postępowanie przetargowe i jego poszczególne fazy, jak ogłoszenie o przetargu, przyjmowanie ofert i wybór najkorzystniejszej oferty, podlegają ocenie na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego. 2. W treści delegacji do stanowienia przepisów gminnych /art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym/ w zakresie zasad zarządu mieniem gminy nie mieści się dyspozycja do stanowienia

Bez względu na przedmiot sprawy i jego rzeczywisty związek z interesem prawnym, gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, w której decyzję wydaje wójt tej gminy.

1. Zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym organem właściwym gminy do podejmowania uchwał o ogłoszeniu przetargu i zatwierdzaniu regulaminów przetargu, oddawania w dzierżawę lub najem komunalnych lokali użytkowych jest zarząd gminy. 2. Przetarg publiczny jako forma postępowania poprzedzająca zbycie mienia komunalnego stanowi sprawę z zakresu administracji

Pracownicy korzystający z urlopu wychowawczego, której w podstawie art. 361 § 1 kodeksu pracy skrócono okres wypowiedzenia, przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia, jakie otrzymałaby, gdyby stosunek pracy rozwiązał się z upływem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia.

Wydanie przez zakład pracy opinii o pracy bez dopełnienia obowiązku zapoznania pracownika z projektem opinii i wysłuchania jego uwag oraz bez uzyskania stanowiska zakładowej organizacji związkowej (art. 98 § 5 k.p.) stanowi przesłankę żądania zniszczenia opinii i wydania nowej.

Niedopuszczalne jest podjęcie przez radę gminy na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ uchwały ustalającej opłatę administracyjną od czynności urzędowych, które na mocy odrębnej ustawy zostały od takiej opłaty zwolnione.

1. Sprawy targowisk - w myśl art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ należą do zadań własnych gminy służących zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, a zatem regulacja w drodze uchwały rady gminy jest regulacją w sprawie z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 101 tej ustawy. 2. Interes prawny i uprawnienie

1. Postanowienie uchwały organów gminy, ograniczające w sposób ogólny i abstrakcyjny dopuszczalność oddawania w najem lub dzierżawę składników mienia komunalnego tylko na rzecz mieszkańców gminy, ma charakter przepisu gminnego z zakresu administracji publicznej. Postanowienie takie może być zaskarżone do sądu administracyjnego w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym

1. Przewidziane w art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/ oświadczenie zarządu gminy o aktualizacji ceny gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste oraz ustalone w takim oświadczeniu zaktualizowane opłaty roczne za użytkowanie wieczyste gruntu nie stanowią decyzji administracyjnej ani aktu prawnego zarządu gminy z