W przypadku wydania przez organ administracji publicznej decyzji kończącej postępowanie administracyjne po wniesieniu skargi na bezczynność, ale przed wydaniem wyroku przez sąd, postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu lub podjęcia czynności staje się bezprzedmiotowe.
Lista świadczeniodawców realizujących umowy na świadczenia opieki zdrowotnej finansowane ze środków publicznych jest informacją publiczną, którą można udostępnić na wniosek w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, niezależnie od regulacji art. 135 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Mając na uwadze, iż wyrok prawomocny jest wiążący zarówno dla organów administracji publicznej, jak i sądów administracyjnych, to ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w prawomocnym wyroku sądu administracyjnego dotyczące kwalifikacji terenu pod kątem jego faktycznego zagospodarowania mają charakter wiążący i determinują sposób wydania decyzji o dopuszczalnym poziomie hałasu
Uzasadnienie wyroku sądowego musi zawierać kompleksowe odniesienie do wszystkich istotnych kwestii spornych podniesionych przez skarżącą, w tym należytą analizę dowodów i argumentacji stron, by wyrok był zgodny z wymogami art. 141 § 4 p.p.s.a. oraz umożliwiał dokonanie przez sąd nadzoru instancyjnego.
W przypadku ustalania wysokości opłat za pobyt w domu pomocy społecznej istotne jest prawidłowe wyliczenie zobowiązania względem obowiązujących przepisów, przy uwzględnieniu dokonanych wniesień i zmiany sytuacji dochodowej zobowiązanego; nieudokumentowane przez stronę twierdzenia o dodatkowych płatnościach nie mogą wpływać na ocenę zgodności decyzji administracyjnej z prawem.
Zezwolenie na niezwłoczne zajęcie nieruchomości musi być oparte na precyzyjnych ustaleniach rozmiaru terenu podlegającego zajęciu, a każde pominięcie w tym zakresie stanowi istotne naruszenie przepisów proceduralnych w rozumieniu art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a., wymagające uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.
Aby przyznać świadczenie pielęgnacyjne na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, niezbędne jest ustalenie bezpośredniego i ścisłego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy niepodejmowaniem lub rezygnacją z pracy a koniecznością sprawowania stałej i długotrwałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.