Stosownie do w art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa organ administracji państwowej zawiesza postępowanie, gdy rozpoznanie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Zatem zawieszenie postępowania na mocy powołanego przepisu dopuszczalne jest tylko wówczas, gdy istnieje związek pomiędzy rozstrzygnięciem sprawy będącej przedmiotem postępowania administracyjnego
W sytuacji, gdy w wyniku kontroli zgodności projektu zagospodarowania działki lub terenu z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego /art. 35 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, organ nadzoru budowlanego dostrzeże, niezgodność w tym zakresie, obowiązany jest zawiesić postępowanie o udzielenie pozwolenia na budowę na podstawie art
Odpowiedź organu administracji państwowej na skargę, nie może "uzupełnić" zaskarżonej decyzji przez zamieszczenie w niej rozważań i ocen, które zgodnie z art. 107 par. 3 Kpa powinno zawierać jej uzasadnienie faktyczne i prawne.
Do dnia 31 grudnia 1993 r. wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ mogły być wykazywane wszelkimi środkami dowodowymi, nie wyłączając oświadczenia podatnika. Sytuacja taka nie zwalniała jednak podatnika zamierzającego skorzystać z możliwości dokonania odliczeń od wykazania staranności i
1. Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ pozwala na odliczenie od dochodu wydatków na nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntu tylko w sytuacji, gdy grunt ten jest dopiero przeznaczony pod budowę budynku mieszkalnego. Fakt nie zakończenia budowy nie ma zasadniczego znaczenia dla omawianej kwestii
Notariusz nie prowadzi działalności gospodarczej, lecz samodzielną działalność w zakresie wolnego zawodu /art. 13 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. W związku z tym nie może korzystać z ulgi z tytułu nauki zawodu, zatrudniając na podstawie umowy o pracę aplikanta notarialnego.
Opinie przewidziane w art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /Dz.U. nr 85 poz. 428 ze zm./ nie są zaskarżalne do sądu administracyjnego.
1. Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin /Dz.U. nr 129 poz. 600 ze zm./ zarząd gminy może upoważnić wójta, burmistrza /prezydenta miasta/ do rozstrzygania spraw dotyczących m. in. "zgody" na umorzenie zaległości podatkowych w sprawach dotyczących podatków i opłat lokalnych stanowiących dochody gminy. Powołany przepis nie przewiduje możliwości dalszego cedowania
1. Postępowanie w trybie art. 155 Kpa może być przeprowadzone wtedy tylko, jeżeli strona żąda zmiany bądź uchylenia decyzji niewadliwej lub decyzji dotkniętej wadą niekwalifikowaną. W sytuacji zaś, gdy z samego wniosku strony wynika, iż domaga się ona weryfikacji decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa, postępowanie w sprawie winno się zakończyć wydaniem decyzji odmawiającej a limine zastosowania
Wspólnikom spółki cywilnej przysługuje prawo do odliczenia od dochodu darowizny dokonanej z majątku spółki na cele przewidziane w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ proporcjonalnie do ich udziału w zyskach spółki /art. 867 par. 1 Kc/.
1. Postanowienia kontraktu dowodzą bezspornie, iż podatnik był jedynie pośrednikiem zajmującym się za wynagrodzeniem prowizyjnym sprzedaży towarów producenta. Wprowadzając w księdze podatkowej zapisy dokumentujące sprzedaż towarów jako własnych wraz z wszystkimi konsekwencjami takiej operacji, która w rzeczywistości nie miała miejsca, podatnik niewątpliwie zniekształcał istotę prowadzonej przez siebie
Rada gminy jest właściwa do nadania nazwy tylko ulicy będącej drogą publiczną /art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm. - w związku z art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych - Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./.
1. Na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ zdarzeń gospodarczych nie domniemywa się; konieczne jest ich wykazanie. 2. Fakt wystawienia przez podmiot gospodarczy weksla dopóty nie ma istotnego znaczenia dla celów podatku dochodowego, dopóki nie zostanie wykazane, że wystawienie tego papieru wartościowego nastąpiło w związku
Podjęcie przesyłki adresowanej do strony postępowania przez dorosłego domownika i złożenie podpisu na zwrotnym potwierdzeniu odbioru oznacza podjęcie się przez niego oddania decyzji adresatowi.
Gmina może - jako właściciel i dysponent mienia komunalnego - określać zasady sprzedaży lokali mieszkalnych, mieszkalno-użytkowych i użytkowych będących jej własnością. Uprawnienia te wynikają z pozycji właściciela mienia. Określając takie zasady w formie uchwały kierowanej do zarządu gminy rada gminy czyni to nie pod postacią prawa gminnego a aktu kierownictwa wewnętrznego. Taki charakter uchwały
Organ nadzoru wydający rozstrzygnięcie w sprawach, w których ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie przewiduje w ogóle środków odwoławczych, powinien jednocześnie pouczyć stronę o tym, iż możliwość wniesienia skargi do sądu administracyjnego musi zostać poprzedzona zwróceniem się do organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.
Organ administracyjny ma obowiązek wyczerpującego zbadania wszystkich okoliczności faktycznych związanych z określoną sprawą, aby w ten sposób stworzyć jej rzeczywisty obraz i uzyskać podstawę do trafnego zastosowania przepisów prawa. Organ administracji państwowej obowiązany jest przeprowadzić dowody służące ustaleniu stanu faktycznego sprawy. Obowiązek wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego
1. Na podatniku dokonującym w zeznaniu podatkowym za 1993 r. odliczeń wydatków z art. 26 ust. 1 pkt 1-4 i 7-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ ciążył obowiązek wykazania ich poniesienia wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi kodeksem postępowania administracyjnego, a ocena wiarygodności tych dowodów pozostawiona była
Leasing nie może być traktowany jako umowa sprzedaży na raty, gdyż przeniesienie własności rzeczy na leasingobiorcę stanowi tu tylko ewentualność. Przy umowie sprzedaży na raty z warunkiem zawieszającym przeniesienie własności jest koniecznością, co przejawia się tym, że przeniesienie to następuje automatycznie z chwilą spełnienia warunku zawieszającego, tj. zapłaceniu wszystkich rat ceny.
1. Spółka z o.o. przed dokonaniem wpisu do rejestru handlowego /art. 160 Kh/ istnieje jako szczególny rodzaj podmiotu prawnego od chwili jej zawiązania w drodze umowy lub aktu założycielskiego. Zobowiązania zaciągnięte w imieniu "spółki z o.o. w organizacji" przez osoby o których mowa w art. 171 par. 2 Kh stają się również zobowiązaniami samej spółki, w szczególności gdy spółka potwierdziła je po dokonaniu
Możliwość wypowiedzenia umowy szczególnej zawartej na czas określony wykracza poza granice swobody umów. W związku z tym jej zastrzeżenie należy uznać za bezskuteczne. Tym samym możliwość ta nie mogła być przyjęta przez Ministerstwo Finansów za jedno z kryteriów oceny, na podstawie których można określić prawdopodobieństwo przeniesienia przedmiotu tej umowy na leasingobiorcę. Sąd podlega tylko ustawom
Spółka cywilna zawierając umowy zlecenia z osobami, z których każda była spokrewniona z jednym ze wspólników i wypłacając wynagrodzenie pięciokrotnie wyższe, niż pobierane za wykonanie tych samych czynności przez biura rachunkowe - tym samym wyczerpała przesłanki do zastosowania art. 25 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./
Podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji nie stanowi - z reguły - naruszenie, i to nawet istotne, przepisów procedury administracyjnej z wyjątkiem bezzasadnego skasowania decyzji ostatecznych na podstawie art. 145 par. 1, art. 154, art. 155, art. 156 par. 1 i art. 161 par. 1 i 2 Kpa. Naruszenia procedury administracyjnej, nawet istotne, np. art. 10 par. 1 Kpa, mogą skutkować, gdy decyzja jest ostateczna