Dla biegu terminów o których stanowi art. 18 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie ma znaczenia to, że art. 28 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ posługuje się pojęciem "decyzja ustalająca", skoro przepisy podatkowego prawa materialnego /art. 27 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku

Art. 177 Kpa stanowi, że żądanie uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej ustalającej zobowiązanie podatkowe, wniesione po upływie roku od doręczenia tej decyzji nie podlega rozpoznaniu. Sformułowanie takie, wyłączające możliwość wszczęcia postępowania w trybie tzw. nadzoru z inicjatywy podatnika wskazuje, że jest to termin prawa materialnego.

Każde wymierzenie opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnej, która w świetle ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ opłacie tej nie podlega, stanowi rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

Zgodnie z regulacją, wynikającą z art. 169 par. 1 Kpa księgi prowadzone przez podatnika są dowodem w postępowaniu podatkowym. Zawarte w nich dane winny być zgodne ze wszystkimi dokumentami źródłowymi stanowiącymi podstawę zapisów w księdze. Podatkowa księga przychodów i rozchodów winna być prowadzona prawidłowo pod względem formalnym /niewadliwie/, jak i materialnym /rzetelnie/. O rzetelności księgi

Obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje nie z chwilą wydatkowania osiągniętego dochodu, lecz z chwilą jego uzyskania, wobec czego 5-letni okres przedawnienia ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w przypadku opodatkowania dochodu nie znajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów biegnie od końca roku podatkowego, w którym obowiązek podatkowy powstał, a

Wypłata zachowku stanowi przychód z innych źródeł, o którym w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Decyzja Urzędu Skarbowego, któremu Izba Skarbowa zwróciła sprawę w trybie art. 174 Kpa, ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego w kwocie niższej niż pierwotna decyzja tego samego Urzędu Skarbowego, jest wadliwa.

Nie może istnieć w obiegu prawnym decyzja, którą w sposób dowolny ustala się wartość udziałów w nieruchomości, nie zważając na jednoznaczne i nie wymagające jakiejkolwiek wykładni brzmienie przepisu.

1. W 1992 r. obowiązujące wówczas brzmienie art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./, przewidywało, że kosztami uzyskania przychodu są także inne rezerwy, jeżeli obowiązek ich tworzenia w ciężar kosztów wynika z innych przepisów. Wynika stąd, że przedmiotowe rezerwy na naprawy gwarancyjne byłyby kosztami uzyskania przychodów

Nie może być pracownikiem Spółki z o.o. osoba, która jest jedynym udziałowcem i dyrektorem Zarządu, bowiem nie powstał w związku z zawartą umową, nazwaną umową o pracę stosunek podporządkowania, będący immanentną cechą stosunku pracy.

W interesie ewentualnego podatnika jest przedstawienie materiału dowodowego, z którego wynikałoby, że jego wydatki znajdują pokrycie w źródłach przychodu już opodatkowanych lub wolnych od podatku.

Podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku gdy zakup danego towaru nie stanowi kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Zakup prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkiem mieszkalnym nie podlega odliczeniu w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Uchwała organu gminy, wyrażająca negatywna opinię o pracy dyrektora szkoły podstawowej prowadzonej przez gminę, wydana w zakresie spraw finansowych i administracyjnych na podstawie art. 34a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. nr 95 poz. 425 ze zm./, jest sprzeczna z prawem, a przez to nieważna.

Zadaniem organu odwoławczego nie jest jedynie kontrola prawidłowości dokonanych przez organ I instancji ustaleń, lecz rozpoznanie sprawy w pełnym jej zakresie, z uwzględnieniem wszystkich, również wysuniętych dopiero na etapie postępowania odwoławczego, zarzutów. Dopełnienie przez organ administracji tego obowiązku nakazują wymagania uczciwego procesu /sprawiedliwości proceduralnej/, znajdujące swoje

Na postanowienie oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, wydane na podstawie art. 34 par. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, zobowiązanemu przysługuje zażalenie do izby skarbowej.

Decyzję o odmowie wznowienia postępowania wydaje się wtedy, gdy we wstępnej fazie postępowania wznowieniowego można jednoznacznie stwierdzić, że nie istnieją podstawy wznowienia. Innymi słowy, decyzja taka może być wydana wtedy, gdy w podaniu o wznowienie postępowania w żaden sposób nie wskazuje się podstawy wznowienia przewidzianej art. 145 par. 1 Kpa. Jeżeli natomiast są jakiekolwiek wątpliwości

Po nowelizacji nowego Prawa budowlanego /ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ dokonanej ustawą z dnia 5 lipca 1996 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane /Dz.U. nr 100 poz. 465/, w stosunku do obiektów co do których wszczęte zostało postępowanie administracyjne przed dniem 1 stycznia 1995 r. mają zastosowanie przepisy dotychczasowe a więc przepisy ustawy z dnia 24 października

Artykuł 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ jest samoistną podstawą do wydania decyzji deklaratoryjnej przez organ podatkowy, korygującej wysokość podatku wykazanego przez podatnika w zeznaniu podatkowym.

Decyzja nie zawierająca podpisu z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do jej wydania jest nieważna z mocy art. 156 par. 1 pkt 7 Kpa. Braku takiej decyzji nie można uzupełnić po jej doręczeniu stronie.

W sytuacji, gdy określonym podatkiem obciążono nie tego podatnika, którego obciążyć należało lub też gdy nie obciążono tym zobowiązaniem wszystkich podmiotów, które tym podatkiem powinny być obciążone, organ odwoławczy powinien uchylić decyzję organu I instancji i przekazać mu sprawę do ponownego rozpatrzenia /art. 138 par. 2 Kpa/.

Zgodnie z przepisem art. 36 par. 2 Kro, każdy z małżonków może wykonywać samodzielnie zarząd majątkiem wspólnym. Do dokonania czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest zgoda drugiego małżonka wyrażona w formie wymaganej dla danej czynności prawnej. Wynajęcie przez jednego ze współmałżonków, części lokalu członkom najbliższej rodziny należy zakwalifikować jako czynność zwykłego

Obciążenie zobowiązanego kosztami postępowania egzekucyjnego nie pozbawia banku, będącego wierzycielem, prawa do żądania wydania postanowienia w sprawie kosztów egzekucyjnych /art. 64 par. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./.

Uchwała rady gminy, wydana na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ oraz par. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz opłat za wodę i wprowadzanie ścieków /Dz.U. nr 47 poz. 234 ze zm./ nie jest aktem wykonawczym do ustawy