1. Obowiązek podatkowy płatnika z tytułu odpowiedzialności za podatek, do którego obliczenia, pobrania i odprowadzenia jest zobowiązany, odnośnie przychodów z art. 21 i art. 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ powstaje wraz z przychodem i jego wypłatą, czyli wypłatą określonych

Spółka nie uzyskuje nieodpłatnego świadczenia, jeśli zgodnie z zawartą umową obowiązana jest ponosić koszty ubezpieczenia otrzymanego majątku, podatek od nieruchomości, podatek od środków transportowych oraz wszelkie koszty związane z prowadzeniem działalności przy użyciu objętych używaniem części majątku likwidowanego przedsiębiorstwa.

W okresie wstrzymania wykonania decyzji na podstawie art. 135 lub art. 201 par. 1 albo par. 2 Kpa, jak również w razie wstrzymania wykonania decyzji z mocy prawa /art. 200 par. 6 Kpa/, zobowiązanie nie jest wymagalne i dłużnik nie pozostaje w tym okresie w zwłoce z jego zapłatą.

Przez usługi w zakresie administracji państwowej i samorządu terytorialnego, podlegające ustawowemu zwolnieniu zgodnie z przepisami /załącznik nr 2 do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, należy rozumieć różnego rodzaju czynności, wykonywane głównie przez uprawnione organy administracji publicznej /rządowej i samorządowej

W świetle art. 28 Kpa obydwu stronom czynności cywilnoprawnej przysługują prawa strony w postępowaniu o ustalenie wysokości opłaty skarbowej. Do organu podatkowego należeć będzie natomiast wybór strony, od której dochodzić będzie wyrównania zobowiązania.

Skoro odwołanie skarżącego zostało załatwione decyzją organu II instancji doręczoną skarżącemu, to stosownie do art. 110 Kpa organ ten jest nią związany, nie może więc wydawać wkrótce później decyzji innej treści, rozstrzygającej to samo odwołanie od tej samej decyzji organu I instancji. Oznacza to zgodnie z dyspozycją art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa, iż zaskarżona decyzja organu II instancji wydana później

1. Sołtys wykonuje swoje zadania społecznie. Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie przewiduje żadnej rekompensaty finansowej ani możliwości uregulowania tego problemu przez radę gminy. Do sołtysów nie mają również zastosowania postanowienia art. 25 ust. 4 i 5 ustawy o samorządzie terytorialnym dotyczące uprawnień radnych i członków komisji spoza

Po zakończeniu roku podatkowego, /a rokiem podatkowym jest w tym przypadku rok kalendarzowy/ postępowanie w sprawie zaniechania ustalania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych staje się bezprzedmiotowe.

Akt normatywny ma pełnić z założenia jakieś funkcje społeczne i nie może być traktowany jako abstrakcyjnie - w oderwaniu od zamiarów normodawcy - rozumiany zestaw norm prawnych. Z tego względu sięga się przy wykładni przepisów do uzasadnień projektów aktów normatywnych, dyskusji w komisjach sejmowych, wystąpień posłów sprawozdawców projektu ustawy.

W sytuacji, gdy została wydana przez organ podatkowy ostateczna decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego, to w toku późniejszej kontroli skarbowej nie może być wydany "wynik kontroli", w którym odmiennie określono by wysokość tego zobowiązania, gdyż taki wynik kontroli, mając na względzie treść art. 28 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm.

Usprawiedliwione koszty ponoszone przez spółkę z o.o. w związku z funkcjonowaniem jej organów /zarządu spółki/ stanowiły koszty uzyskania przychodu /art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania - Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym w 1992 r./.

Organ odwoławczy może umorzyć postępowanie co do istoty tylko wówczas, gdy w wyniku rozpoznania odwołania uchylił decyzję I instancji i stwierdził, że postępowanie przed tym organem jest bezprzedmiotowe /art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa/. Umorzenie zaś postępowania I instancji przez organ II instancji przy okazji rozpoznania zażalenia na postanowienie incydentalne, wydane w toku postępowania, jest niedopuszczalne

Przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy /Dz.U. 1992 nr 5 poz. 18/, a w szczególności art. 7 ust. 2 tej ustawy, nie stwarzają podstawy do zmiany wysokości przyznanego żołnierzowi uposażenia przez obniżenie stawki lub innego składnika wynagrodzenia, ustalonych ostateczną decyzją administracyjną, gdy uposażenie to zostało określone niezgodnie z warunkami ustawy bądź przepisami

1. W przypadku nie złożenia zeznania podatkowego, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądowego stwierdzającego prawo do spadku /art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn - Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./. 2. Podatek od spadków i darowizn po dniu 1 stycznia 1990 r. wymierza się na podstawie przepisów obowiązujących w dniu wymiaru podatku

Skoro skarżący jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą, zaewidencjonowaną w ewidencji działalności gospodarczej, to należy go uznać za inną jednostkę organizacyjną w rozumieniu art. 45 Kpa.

1. Wydając przepisy gminne na podstawie ogólnej normy kompetencyjnej, określonej w art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, rada gminy nie może stanowić przepisów karno-administracyjnych; do stanowienia tych przepisów konieczne jest wyraźne upoważnienie ustawowe. 2. Rada gminy nie może upoważnić Policji do karania za naruszenie postanowień

Podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów wszelkich kosztów ich uzyskania /art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania - Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./, pod tym jednak warunkiem, że mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalności gospodarczą, a ich poniesienie ma bądź też może mieć wpływ

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ nie przewidują możliwości odliczenia w ciągu roku wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe podatnika w roku poprzednim. Uwzględnienie tych wydatków może bowiem nastąpić dopiero w rocznym zeznaniu podatkowym.

1. Przepis art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ przewiduje możliwość uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków jeszcze nie poniesionych, lecz już zarachowanych. 2. Nie jest kosztem uzyskania przychodu comiesięczne księgowanie w ciężar kosztów kwoty premii obliczanej

1. Rozstrzygnięcie będące treścią decyzji /art. 107 par. 1 Kpa/ musi być tak sformułowane, aby wynikało z niego w sposób nie budzący wątpliwości, jakie uprawnienia zostały przyznane lub jakie obowiązki zostały a stronę nałożone. 2. Nie określając kwotowo /lecz procentowo/ wartości przyznanej ulgi w podatku dochodowym /par. 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania

1. W postępowaniu wymiarowym nie ma miejsca na podnoszenie okoliczności związanych z kondycją finansową podatnika. 2. W drodze wykładni nie można "uzupełniać ustawodawcy".

Odliczenie od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wydatków poniesionych w roku podatkowym na zakup lokalu mieszkalnego w budynku od osób, które wybudowały ten budynek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, obejmuje również koszty

Odliczenie od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wydatków poniesionych w roku podatkowym na zakup lokalu mieszkalnego w budynku od osób, które wybudowały ten budynek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ obejmuje również koszty