Zaliczenie odsetek od pożyczki do kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 22 ust. 3 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ mogło nastąpić tylko wtedy, gdy pożyczka została zaciągnięta na potrzeby prowadzonej działalności w roku podatkowym, którego dotyczy, zaś wykorzystanie pożyczki ma wpływ na wielkość osiągniętego z tej działalności

Organ ma obowiązek ustalić stan faktyczny oraz prawny i dopiero potem określić prawa i obowiązki. Jeżeli organ nie dopełnia tego obowiązku decyzja może być uchylona jako niezgodna z prawem.

Dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego w takim zakresie, jak dokonanie darowizn, które mogą być odliczone od podstawy opodatkowania, wymaga aktywnego uczestnictwa strony. Do czasu wejścia w życie przepisu ograniczającego środki dowodowe, za pomocą których można wykazać fakty stanowiące o możliwości obniżenia podstawy opodatkowania, dowodzenie tych faktów następować mogło przy użyciu wszelkich środków

Organ pokrywa koszty postępowania ponoszone w wykonaniu obowiązku ustawowego, natomiast stronę obarczają koszty powstałe z jej winy /np. gdy czynność należało powtórzyć, w której strona bezzasadnie nie wzięła udziału/ i na skutek czynności wykonanych na żądanie strony lub w jej interesie. Tylko tego rodzaju koszty są ustalane w drodze postanowienia, o którym mowa w art. 264 par. 1 Kpa, czyli koszty

1. Radny nie jest wyodrębnionym podmiotem uprawnionym do zaskarżania do sądu administracyjnego uchwał rady gminy podjętych wbrew jego woli ujawnionej podczas głosowania. 2. Przy korzystaniu z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ należy wykazać już dokonane uchwałą organu gminy, a nie tylko ewentualnie zagrażające naruszenie interesu

1. Sformułowanie w art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ "orzeka sąd" należy rozumieć jako właściwość sądu do orzekania w pewnych kategoriach spraw o podział nieruchomości z wyłączeniem organu administracji państwowej. 2. Podział nieruchomości na podstawie art. 108 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo

1. Świadczenia pieniężne otrzymywane przez poborowych odbywających służbę kandydacką w Straży Granicznej wolne są od podatku dochodowego na zasadzie art. 21 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. 2. Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji /art. 157 par. 3 Kpa/ następuje wówczas, gdy żądanie

1. Brak w decyzji administracyjnej rozstrzygnięcia - pozytywnego bądź negatywnego - odnośnie do niektórych żądań strony daje - stosownie do art. 111 par. 1 Kpa - podstawę do żądania uzupełnienia decyzji. 2. Strona może skorzystać z ochrony prawnej przewidzianej w art. 216 Kpa dopiero wówczas, gdy po złożeniu żądania uzupełnienia decyzji właściwy organ nie rozstrzygnie tego żądania w ustalonym w przepisach

Zgodnie z art. 6 Kpa organy administracji działają na podstawie przepisów prawa. Zgodność działania z prawem nie może być ograniczona do formalnego powołania przepisu w decyzji, bądź w innym akcie administracyjnym. Realizując tę zasadę organ ma obowiązek ustalić treść obowiązującej normy prawnej, wyrazić stan faktyczny w języku normy i dopiero po "podciągnięciu" stanu faktycznego "pod" treść normy

W art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ustawodawca dokonał wyraźnego podziału pracowników na "skierowanych" i "nie skierowanych" do pracy za granicą, przyznając zwolnienie, o którym mowa w tym przepisie jedynie tym pierwszym.

Wniosek o przeprowadzenie egzaminu poprawkowego w zakresie znajomości przepisów dotyczących obchodzenia się z bronią dopuszczalny jest także po wydaniu decyzji przez organ I instancji. Z art. 136 Kpa wynika bowiem, że dodatkowe postępowanie w sprawie może być przeprowadzone także przez organ odwoławczy.

Jeżeli, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm. obecnie art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. "b" - zm. Dz.U. nr 137 poz. 638/, od dochodu stanowiącego podstawę obliczenia podatku od osób fizycznych odlicza się darowizny na cele kultu religijnego /do wysokości 10 procent dochodu/, to oczywiste jest, że skorzystanie

Wyjaśnienie podstawy prawnej /art. 107 par. 3 Kpa/ decyzji polega nie tylko na powołaniu konkretnego przepisu prawa, lecz przede wszystkim na umotywowanej ocenie stanu faktycznego sprawy na tle obowiązującego prawa oraz wykazaniu związku pomiędzy taką oceną a treścią rozstrzygnięcia.

Treść umowy cywilnoprawnej ma skutek wyłącznie pomiędzy stronami tej umowy i nie może modyfikować treści obowiązku podatkowego, który jest stosunkiem administracyjnoprawnym pomiędzy poszczególnymi podatnikami a budżetem państwa i kształtowany jest bezpośrednio przez normy prawne.

Naruszeniem prawa materialnego było uznanie świadczenia określonego przez prawo jako poprawiającego kondycję fizyczną personelu latającego dla podniesienia bezpieczeństwa lotów za świadczenie o charakterze socjalnym, nie mające związku z bezpieczeństwem i higieną pracy. Co za tym idzie błędnym i naruszającym art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

1. Przepisy ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 20 poz. 149 ze zm./ zawierają wystarczające i jednoznaczne wskazówki interpretacyjne pojęcia "stałej opłaty rocznej". "Stałość

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.

Stosownie do art. 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece /Dz.U. nr 19 poz. 147 ze zm./ ochrona nabywcy nieruchomości obejmuje jedynie prawa nabyte odpłatnie. Nabycie nieodpłatne nie może zostać ocenione jako powodujące nieodwracalne skutki prawne w rozumieniu art. 156 par. 2 Kpa. Nakłady poczynione na nieruchomość nie mogą być oceniane jako zaistnienie nieodwracalnych skutków

Wykładając art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ należy mieć na uwadze przepisy ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, a w szczególności jej art. 2 i na podstawie konkretnego stanu faktycznego rozpoznawanej sprawy ustalić rodzaj prowadzonej działalności związanej

W postępowaniu podatkowym obowiązuje zasada, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wyprowadza określone skutki prawne. W orzecznictwie sądu administracyjnego przyjmuje się w związku z tym, że podatnik, który zamierza odliczyć od dochodu darowizny, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr

Z uwagi na postanowienia art. 6 Kpa, o istnieniu obowiązku podatkowego nie może przesądzać jedynie dokonanie przez płatnika określonej czynności - uiszczenie z własnych funduszów podatku należnego od podatnika i to w sytuacji kiedy zasadność dokonania tej czynności została następnie przez płatnika zakwestionowana.

Jeżeli budynek mieszkalny został wybudowany w ramach niezarobkowej działalności gminy realizującej zadania budownictwa komunalnego, to późniejsza sprzedaż znajdujących się w nim lokali mieszkalnych nie daje podstaw do ulgi podatkowej, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Z przepisu par. 11 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 72 poz. 311 ze zm./ wynika obowiązek zamieszczenia w umowie sprzedaży lokalu wysokości oprocentowania ceny, która ma być płatna w ratach. Przepis ten nie oznacza zakazu dla rady gminy ustalenia w drodze uchwały

1. Stronami postępowania administracyjnego o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu mogą być właściciele lub użytkownicy wieczyści sąsiednich działek. 2. Odmówić udzielenia odpowiedzi w pozostałej części.