W art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ znajduje się wyczerpujące wyliczenie przedmiotów opodatkowania indywidualnie nazwanych bez odwoływania się do innych jeszcze elementów klasyfikacyjnych. Użyte w tym przepisie sformułowanie "użytkowanie urządzenia przemysłowego

1. Sukcesorem praw i obowiązków związanych z uwłaszczonym mieniem komunalnym nie może być jednostka niekomunalna, a więc przykładowo spółka kapitałowa z mniejszościowym udziałem gminy, dzierżawiąca czy użytkująca na podstawie umowy cywilnoprawnej byłe mienie państwowe. 2. Zarządzenie nr 31 Ministra Finansów z dnia 27 maja 1992 r. w sprawie wprowadzenia maksymalnego wskaźnika wzrostu cen umownych energii

1. Decyzje administracyjne mogą być wydawane tylko na podstawie prawa powszechnie obowiązującego. 2. Przepisy gminne - zgodnie z art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ - stają się prawem powszechnie obowiązującym z dniem ogłoszenia, o ile nie przewidują wyraźnie terminu późniejszego. 3. Uchwała rady gminy ustalająca stawki podatku od nieruchomości

Cechą charakterystyczną współczesnej techniki wymiaru i poboru podatków jest radykalne odchodzenie od sytuacji, w których zobowiązanie podatkowe powstaje w drodze wydania i doręczania decyzji ustalających wysokość zobowiązań. W sposób wyraźny są preferowane przez ustawodawcę techniki obliczania i poboru podatku przez płatników oraz samoobliczenie podatku przez samego podatnika. Przejawem powyższej

1. Przepis art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie uzależnia jego stosowania od tego, czy w ogólnym rozrachunku wystąpił niedobór podatku, istotne jest, że umowa między stronami określa dla jednej z nich, to jest producenta, warunki rażąco niekorzystne pozwalające

Brak jest podstaw do odliczenia wydatków poniesionych na zakup lokalu mieszkalnego znajdującego się w budynku, który został wybudowany przez osobę prawną, która nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie budownictwa mieszkaniowego. Bez znaczenia jest przy tym okoliczność, że lokal w momencie nabycia znajdował się w stanie surowym.

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie uzależnia prawa do odliczenia od podstawy opodatkowania kwot wydatkowanych na wkład budowlany od jego wpłacenia w pełnej wysokości.

Wniosek o konieczności wydania jednej decyzji kończącej wznowione postępowanie wypływa z art. 149 par. 2 Kpa, zgodnie z którym postanowienie o wznowieniu postępowania stanowi podstawę do przeprowadzenia postępowania co do przyczyn wznowienia oraz co do rozstrzygnięcia istoty sprawy; wynika z tego, że postanowienie to wszczyna jedno postępowanie, w którym bada się zarówno przyczyny wznowienia, jak i

Cofnięcie odwołania przez stronę nie zwalnia organu odwoławczego z obowiązku oceny decyzji organu pierwszej instancji w zakresie jej zgodności zarówno z prawem, jak i z interesem społecznym, a zatem nie prowadzi wprost do umorzenia postępowania odwoławczego.

Działalność rolniczą prowadzi rolnicza spółdzielnia produkcyjna, nie zaś właściciel gruntu, który wniósł go do użytkowania spółdzielni; jego dochody z tego tytułu - w formie tzw. renty gruntowej - nie są dochodami z działalności opisanej przedmiotowo w art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, do której przepisy tej ustawy

Utworzenie przez radę gminy w formie zakładu budżetowego ośrodka samorządowej telewizji lokalnej nie pozostaje w sprzeczności z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, jeżeli zadaniem tego ośrodka ma być informowanie społeczności lokalnej o sprawach wspólnoty gminnej i poprzez to mobilizowanie społeczności lokalnej do współdziałania w realizacji

1. Brzmienie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie pozostawia wątpliwości co do tego, że zadania z zakresu administracji rządowej zlecone gminom na mocy ustaw muszą być przez te gminy wykonane. 2. Na właściwych organach administracji rządowej ciąży obowiązek zapewnienia środków finansowych, o których mowa w art. 8 ust. 3 ustawy o samorządzie

Zgodnie z art. 6 Kpa organy administracji działają na podstawie przepisów prawa. Decyzje administracyjne mogą być wydawane tylko na podstawie prawa powszechnie obowiązującego.

W świetle przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ niedopuszczalne jest wprowadzenie do statutu gminy instytucji "wotum nieufności" bądź też "wotum zaufania" rady gminy wobec zarządu gminy albo poszczególnych jego członków.

1. Postępowanie w sprawie wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego decyzją ostateczną i postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji - to dwie zupełnie odmienne drogi weryfikacji decyzji ostatecznych, różniące się zasadniczo wynikającymi z ich podstaw normatywnych kryteriami wadliwości decyzji, trybem postępowania oraz właściwością organów. 2. Organ wyższego stopnia /art. 17

W art. 21 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ oraz par. 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 kwietnia 1992 r. w sprawie podatku dochodowego od niektórych rodzajów dochodów zagranicznych osób fizycznych i osób prawnych mających miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą /Dz.U. nr 32 poz. 137/, enumeratywnie wymienia się

Według stanu prawnego obowiązującego w 1991 r. do zastosowania art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ wystarczało wykazanie bezpośredniego związku między wydatkami na remont i modernizację budynku /lokalu/ mieszkalnego z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych podatnika. Oznaczało to, że podatnik powinien mieszkać

1. Chociaż umowy leasingu nie można utożsamiać z umową licencyjną, to jednak "należności licencyjne" z art. 12 Umowy polsko-włoskiej należy uznać za równoznaczne z wszelkiego rodzaju należnościami wynikającymi z użytkowania lub prawa do użytkowania rzeczy lub praw na podstawie poszczególnych umów, i to nie tylko umów licencyjnych. 2. Organ podatkowy orzekający w sprawach opodatkowania należności licencyjnych

Pod pojęciem niepodatkowych należności budżetowych, użytym w art. 20 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 46 poz. 201 ze zm./, mieszczą się wyłącznie należności publicznoprawne - przepis ten jest bowiem konkretyzacją deklaracji zapowiedzianej przez ustawodawcę w art. 181a par. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr