1. Wykonanie obowiązków nałożonych na stronę decyzją ostateczną nie stanowi - w rozumieniu art. 105 Kpa - przesłanki do umorzenia postępowania w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego tą decyzją.2. Organ administracji państwowej, który w ostatniej instancji wydał zaskarżoną do sądu administracyjnego decyzję, utrzymującą w mocy niekorzystną dla strony skarżącej decyzję organu niższego stopnia

Ogólna zasada określona w art 8 Kpa, mająca na celu zapewnienie optymalnej, społecznej skuteczności decyzji administracyjnych wymaga, aby decyzja stwierdzająca nieważność innej decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa powoływała przepisy prawa materialnego z wyjaśnieniem na czym polegało ich rażące naruszenie.

1. Oczywisty charakter naruszenia prawa jest warunkiem koniecznym ale nie wystarczającym dla uznania naruszenia prawa za rażące. 2. Rażące naruszenie prawa od zwykłego naruszenia przepisu prawa różni się takimi cechami, jak gospodarcze lub społeczne skutki naruszenia, których istnienie powoduje, że nie jest możliwe zaakceptowanie decyzji, jako aktu wydanego przez organy państwowe w praworządnym państwie

W przepisie art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ określono nie tylko samą zasadę zwolnienia z obowiązku uiszczenia należności i opłaty rocznej osoby ubiegającej się o wyłączenie z produkcji gruntów na cele budownictwa mieszkaniowego - ale tylko o obszarze nie przekraczającym podwójnej powierzchni użytkowej mieszkań na

1. Organ odwoławczy rozpatruje sprawę ponownie merytorycznie w jej całokształcie. Oznacza to, że ma on obowiązek rozpatrzyć wszystkie żądania strony i ustosunkować się do nich w uzasadnieniu swojej decyzji. Zlecenie organowi I instancji, aby udzielił stronie wyjaśnień na niektóre wnioski i zarzuty odwołania jest niedopuszczalne. 2. Kodeks postępowania administracyjnego nie wymaga ani zgody skarżącego

Organ nadzoru, stwierdzając nieważność decyzji ostatecznej, działa jako organ kasacyjny, nie może więc w swojej decyzji rozstrzygać żadnej innej kwestii merytorycznej.

1. Przepisy art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa stanowią, że do Naczelnego Sądu Administracyjnego mogą być zaskarżone decyzje administracyjne z powodu niezgodności z prawem; oznacza to, że Sąd dokonuje oceny zaskarżonych decyzji stosując jako kryterium zgodność decyzji z obowiązującymi przepisami aktów ustawodawczych. 2. Kwestia jakie skutki dla obywateli wywoła określony przepis ustawy, a więc również

Szkodliwość, o jakiej mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1975 r. - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290/ musi pozostawać w odpowiedniej proporcji do rangi dóbr przepisem tym chronionych. Przesłanką decyzji, na podstawie tego przepisu wydanej, jest oparte na racjonalnych podstawach ustalenie, że przywóz z zagranicy, wywóz lub przewóz przez polski obszar celny konkretnego utworu lub przekazu

Odłogi są to grunty orne, które w ciągu co najmniej dwóch ostatnich lat nie były uprawiane /por. par. 13 pkt 12 "Zasady i sposób zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów oraz sporządzania wykazów gruntów", stanowiących załącznik do zarządzenia Ministrów Rolnictwa i Gospodarki Komunalnej z dnia 20 lutego 1969 r. w sprawie ewidencji gruntów - M.P. nr 11 poz. 98/. Organy administracji państwowej przed

Stosownie do art. 172 ust. 1 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /t.j. Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201/ pracownikowi naukowo-dydaktycznemu służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego wyłącznie w sprawach dotyczących rozwiązania stosunku pracy nawiązanego w drodze mianowania. Tym samym nie jest dopuszczalna skarga na odmowę mianowania na stanowisko docenta w trybie art. 165 ust. 1 cyt

Sąd uznaje wycofanie skargi na decyzję administracyjną za niedopuszczalne, jeżeli w wyniku takiego wycofania skargi i - w konsekwencji - umorzenia postępowania przed sądem administracyjnym /art. 355 par. 1 Kpc/ pozostałaby w obrocie prawnym decyzja dotknięta jedną z wad uzasadniających stwierdzenie jej nieważności /art. 203 par. 4 Kpc w związku z art. 211 i art. 156 par. 1 Kpa/.

1. Z art. 18 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ wynika, iż za działalność niezgodną z uprawnieniem powodującą cofnięcie uprawnienia, uważana jest zmiana w sposób zasadniczy rodzaju wykonywanego rzemiosła. Wykonywanie czynności i prac towarzyszących, niezbędnych do całkowitego wykonania usługi podstawowej, jest dopuszczalne i

1. Celem orzeczenia o przepadku w trybie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 26 marca 1975 r. Prawo celne /t.j. Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290/ jest w istocie zamiar spowodowania, aby utwory i przekazy informacji o treści szkodliwej dla dobra i interesów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej nie dostał się na teren państwa. Ze względu na taki cel, stroną, której interesu prawnego takie orzeczenie może dotyczyć, jest

Zgłoszone w imieniu samorządu mieszkańców miasta żądanie wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie dotyczącej innej osoby lub dopuszczenia samorządu do udziału w takim postępowaniu musi mieć podstawę w podjętej w tym przedmiocie uchwale zebrania mieszkańców osiedla /konferencji delegatów/ lub komitetu osiedlowego /art. 169 ust. 1 pkt 5 i ust. 3 oraz art. 171 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983

Uchylenie w trybie art. 155 Kpa decyzji ostatecznej, określającej wysokość odszkodowania za nieruchomość przejętą na własność Państwa, wywołuje taki skutek, że odszkodowanie musi być ustalone od nowa w pełnym zakresie, to jest co do wszystkich składników nieruchomości.

Zasada równości stron wobec prawa może być podstawą zakwestionowania decyzji administracyjnej w sprawach należących do sfery uznania administracyjnego, to jest gdy prawo pozostawia organowi administracji wybór sposobu rozstrzygnięcia sprawy. Nie odnosi się to natomiast do sytuacji, w których organ orzekający - ze względu na okoliczność sprawy - faktycznie nie ma takiego wyboru, a także do sytuacji

Cechą rażącego naruszenia prawa jest to, że treść decyzji pozostaje w sprzeczności z treścią przepisu przez proste ich zestawienie ze sobą. Nie chodzi tu bowiem o błędy w wykładni prawa, ale o przekroczenie prawa w sposób jasny i niedwuznaczny.

Wzruszenie ugody zawartej w postępowaniu administracyjnym o rozgraniczenie nieruchomości może nastąpić wyłącznie według zasad określonych przez prawo cywilne, w postępowaniu przed sądem powszechnym.

1. Dla ustalenia, czy Kodeks postępowania administracyjnego stosuje się w postępowaniu przed organami samorządu adwokackiego na ogólnej zasadzie z art. 1 par. 2 pkt 1 Kpa niezbędne jest wystąpienie łącznie dwóch przesłanek prawnych - przy czym żadnej z nich nie można domniemywać; organ taki musi być "z mocy prawa" powołany do rozstrzygania spraw indywidualnych, a sprawa musi być rozstrzygana decyzją

Oczywisty charakter naruszenia prawa jest warunkiem koniecznym, ale nie wystarczającym dla uznania naruszenia prawa za rażące. Rażące naruszenie prawa odróżniają cechy, których istnienie powoduje, że nie jest możliwe zaakceptowanie wydanej decyzji, jako aktu wydanego przez praworządne organy państwa.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, oddalający skargę na decyzję administracyjną, nie wyłącza możliwości zmiany lub uchylenia tej decyzji przez właściwy organ w trybie art. 155 Kpa.