Artykuł 161 par. 1 Kpa stanowi odstępstwo od podstawowej zasady stabilności decyzji ostatecznych, wobec czego organ podejmujący decyzję o zmianie lub uchyleniu innej decyzji ostatecznej z powołaniem się na ten przepis ma obowiązek wykazać, że istotnie zachodziła w sprawie sytuacja /stan zagrożenia/ w nim określona.

1. Jeżeli od decyzji wydanej przez organ pierwszej instancji zostało wniesione odwołanie, winno ono być załatwione w trybie przepisów Kpa o odwołaniach. Tryb odwoławczy ma w przepisach tego kodeksu pierwszeństwo przed trybem nadzoru obejmującym m.in. stwierdzenie nieważności decyzji /art. 156 par. 1 Kpa/. 2. Tok instancyjny, zgodnie z art. 15 Kpa, jest regułą obowiązującą przy załatwianiu tych spraw

Niewykonanie przez właściciel /posiadacza/ gruntów stanowiących użytki rolne obowiązku rolniczego ich wykorzystania /art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79/ powinno spowodować zastosowanie przez organ administracji przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /art. 40 powyższej ustawy/. Wydanie decyzji zobowiązującej "

Nie można podzielić poglądu, że ustawodawca dopuścił możliwość zatrudnienie już po wejściu w życie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145/ osób, które nie mając uprawnień radcowskich sprawowałyby funkcję radcy prawnego. Sytuacja, w której obsługę prawną może wykonywać inna osoba niż radca prawny przewidziana została w przepisie art. 9 ust. 3 ustawy o radcach prawnych

Przytoczony jako podstawa prawna drugi z przepisów ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ art. 40 ust. 2 nie dotyczy w ogóle wymiaru należności. Przewidziano w nim bowiem jedynie możliwość zastosowania przez naczelnika kary celem przymuszenia /grzywny/ odpowiadającej wysokością dziesięciokrotnej należności, którą nakłada się dopiero w wypadku niewykonania

1. Ustawa z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214/, jak i rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1983 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków urzędników administracji celnej /Dz.U. nr 5 poz. 34/, nie znają formy przeniesienia urzędnika państwowego /funkcjonariusza celnego/ na inne stanowisko służbowe w ramach tego samego urzędu, poza przypadkami

W razie nabycia rzeczy i praw majątkowych w drodze spadku, długi i ciężary wymienione w art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207/ dotyczą spadku jako całości, bez względu na to, w jakich proporcjach ponieśli je poszczególni spadkobiercy. Dla dochodzenia ewentualnych roszczeń z tego tytułu właściwa jest droga procesu cywilnego.

1. Zasada z art. 80 Kpa, w myśl której organ administracji państwowej ocenia na podstawie całokształtu materiału dowodowego czy dana okoliczność została udowodniona, odnosi się również do sytuacji, w której występują rozbieżności w ocenach biegłych. 2. Jeżeli organ administracji państwowej uzasadnił przekonująco w decyzji /art. 107 par. 3 Kpa/, dlaczego uwzględnił opinię jednego biegłego i odmówił

Obowiązek podatkowy może powstać z tytułu sprzedaży określonego materiału także wówczas, gdy podatnik nie prowadzi żadnej działalności produkcyjnej z takiego materiału. Jeżeli jednak podatnikowi postawiono zarzut, że sprzedaż materiału była związana z prowadzoną działalnością wytwórczą, a organy finansowe prowadziły w sprawie postępowanie na okoliczność sprowadzonego do kraju przez podatnika materiału

1. Wyrażenie przez Ministra Sprawiedliwości zgody na wykonywanie przez adwokata zawodu indywidualnie lub wspólnie z innym adwokatem /art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze - Dz.U. nr 16 poz. 124/ jest rozstrzygnięciem w drodze decyzji administracyjnej sprawy indywidualnej przy zastosowaniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego /art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa/, podlegającym

Stosując art. 169 par. 2 Kpa, organ podatkowy obowiązany jest wykazać w uzasadnieniu swej decyzji, jakiej wielkości obrót dla danej branży uznał za przeciętny i w jaki sposób to ustalił, a zwłaszcza - czy obrót przeciętny został określony na podstawie obrotów zeznanych przez innych podatników, czy ustalony przez ten organ w inny sposób.

Art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ stosuje się do typowych zaniedbań użytkownika gruntu rolnego, gdy stan istniejący nie łączy się z przyczynami i skutkami niezależnymi od rolnika. W innych bowiem wypadkach konkretyzacja obowiązków następuje decyzją z uwzględnieniem np. trybu i warunków określonych w art. 23 ust. 1 pkt 2 i

Wydanie decyzji w sprawie, w której z mocy przepisów regulujących postępowanie administracyjne, zawartych czy to w kodeksie postępowania administracyjnego czy w ustawach szczególnych istnieje obowiązek przeprowadzenia postępowania wyjaśniająco-dowodowego w tym zwłaszcza czynności ściśle określonych, bez takiego postępowania, jest niewątpliwie rażącym naruszeniem prawa, skutkującym - stosownie do przepisu

Przewidziane w art. 25 par. 1 pkt 1 Kpa wyłączenie organu administracji państwowej od załatwienia sprawy dotyczącej jego kierownika lub osób pozostających z tym kierownikiem w stosunkach określonych w art. 24 par. 1 pkt 2 i 3 Kpa oznacza, że niedopuszczalne jest wydanie decyzji administracyjnej również "z upoważnienia" tego organu przez podległego mu pracownika.

Zaskarżenie decyzji nie uniemożliwia zawieszenie obowiązku uiszczenia opłaty jeśli z oświadczenia właściciela wynika zobowiązanie do zlikwidowania w terminie 3 miesięcznym - odłogów. Termin powyższy należy jednak liczyć dopiero od chwili gdy decyzja nakazująca uiszczenie przedmiotowej opłaty zyska przymiot ostateczności.

W ustawie z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ przewidziana jest szczególna ochrona ziemi, jako środka produkcji niezbędnego do wyżywienia narodu. Zgodnie z art. 30 ust. 1 cyt. ustawy obowiązek rekultywacji /przywrócenia wartości użytkowych gleby, poprawy jej cech fizycznych i chemicznych/ spoczywa na tym, kto spowodował degradację ziemi. Właściciel działki

Ustawa z dnia 22 listopada 1973 r. o zagospodarowaniu lasów nie stanowiących własności Państwa /Dz.U. nr 48 poz. 283 ze zm./, określająca szczegółowo zasady zamiany gruntu rolnego na leśny, stanowi lex specialis w stosunku do ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/.

Organ nie może skorzystać z omawianego przepisu po przekazaniu skargi do sądu administracyjnego, co jest także logicznym następstwem i tego, że nie dysponuje już aktami sprawy, a oceny słuszności skargi dokonał w odpowiedzi na skargę wniesionej w wykonaniu obowiązku określonego w art. 200 par. 3 Kpa.

Nie narusza prawa decyzja organu administracji państwowej o uchyleniu - w wyniku wznowienia postępowania - decyzji ostatecznej o stwierdzeniu nabycia prawa własności nieruchomości przez posiadacza samoistnego, nie zawierająca wszakże nowego rozstrzygnięcia o istocie sprawy /art. 151 par. 1 pkt 2 Kpa/, jeżeli w wyniku wznowienia postępowania i uchylenia decyzji dotychczasowej sprawa podlega przekazaniu

O tym, czy nieuznanie za dowód w postępowaniu podatkowym ksiąg prowadzonych przez podatnika było prawnie uzasadnione, decydują tylko te okoliczności, które zostały podane przez organ podatkowy w uzasadnieniu decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego /art. 169 par. 2 zd. ostatnie Kpa/.

Jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że strony są gotowe zawrzeć ugodę administracyjną, zgodną z przepisami prawa budowlanego co do lokalizacji obiektu budowlanego, organ administracji, który nie wykorzystuje tej możliwości i rozstrzyga sprawę bez uwzględnienia interesów obu stron zainteresowanych, narusza art. 13 i art. 114 Kpa.