W świetle prawa, zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego oparte na umowie o pracę, która nie wiąże się z rzeczywistym wykonywaniem pracy w reżimie pracowniczym, nie stanowi ważnego tytułu do objęcia ubezpieczeniami społecznymi; sąd kasacyjny nie ma kompetencji do przewartościowania ustaleń faktycznych i dowodowych dokonanych przez sądy niższych instancji.

Wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością posiadający 99 procent udziałów nie podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2023 r., poz. 1230).

Sąd Najwyższy może orzekać w ramach podstawy faktycznej ustalonej przez sąd drugiej instancji, a organ rentowy jest uprawniony do kontroli deklarowanej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, w przypadku gdy działalność gospodarcza ma pozory rzeczywistej i nie zmierza do osiągnięcia zarobku, lecz do uzyskania świadczeń ubezpieczeniowych kosztem innych ubezpieczonych i wbrew zasadzie solidaryzmu

Praca elektromontera nie zawsze będzie kwalifikowana jako praca w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla potrzeb prawa do emerytury pomostowej; decydujące jest umieszczenie danego rodzaju pracy w stosownych wykazach prac zawartych w załącznikach do ustawy o emeryturach pomostowych.

Jeżeli wyłączną przyczyną wypadku jest naruszenie przez ubezpieczonego przepisów o ochronie życia i zdrowia z powodu rażącego niedbalstwa, to zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy wypadkowej ubezpieczony traci prawo do świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego.

Złożone struktury umów prawa cywilnego nie wyłączają z mocy prawa obowiązku podlegania ubezpieczeniu społecznemu wynikającego z faktycznego wykonywania pracy, a samo redagowanie wielu umów z jednym wykonawcą nie prowadzi do powstawienia wielokrotnych tytułów ubezpieczenia, jeśli faktycznie istnieje de facto tylko jeden stosunek prawny. Interpretacja prawa materialnego w sprawach z zakresu ubezpieczeń

W przypadku braku w decyzji, określającej warunki umorzenia należności składkowych i informacji o wysokości należności niepodlegających umorzeniu, organ rentowy ma obowiązek, na wniosek ubezpieczonego, udzielić pełnej i precyzyjnej informacji o tych należnościach w sposób umożliwiający ich spłatę, a naruszenie tego obowiązku może skutkować nieważnością decyzji o odmowie umorzenia należności.

W przypadku wniosku o rekompensatę z tytułu pracy w szczególnych warunkach, prawo do świadczenia emerytalnego wypłacane jest począwszy od miesiąca złożenia wniosku o rekompensatę, a nie od wcześniejszej daty, chyba że zachodzą szczególne okoliczności wskazujące na błąd organu rentowego. W sytuacji, gdy wnioskodawca złoży wniosek o rekompensatę dopiero po kilku latach od osiągnięcia wieku emerytalnego

Przepisy ustawy obniżające wysokość emerytur za okres służby na rzecz totalitarnego państwa mogą być zgodne z Konstytucją RP jedynie gdy są proporcjonalne, adekwatne oraz nie naruszają zasady sprawiedliwości społecznej oraz równości obywateli przed prawem.

W przypadku żołnierzy, których emerytury obliczone zostały zgodnie z regulacjami określonymi w art. 15a i art. 18e ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych, nie dotyczy zasada niemożności kumulacji świadczeń – emerytury wojskowej oraz emerytury powszechnej, o ile dotyczy to żołnierzy powołanych do służby po 1 stycznia 1999 r. lub po 31 grudnia 2012 r.

W sprawach dotyczących zwrotu nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczeń społecznych, organ rentowy ma prawo żądać ich zwrotu za okres trzech lat, licząc do momentu ostatniej wypłaty tych świadczeń.

W kontekście art. 9 ust. 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych pojęcie renta obejmuje tylko te świadczenia, które są zdefiniowane wewnątrz systemu ubezpieczeń społecznych jako renty, czyli rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz rentę rodzinną, natomiast definicja ta nie rozciąga się na świadczenia z innych systemów, takie jak renta socjalna, nie będąca świadczeniem wypłacanym z tytułu ubezpieczenia

Umowa o pracę, na podstawie której pracownik podjął faktyczne świadczenie pracy, a pracodawca to świadczenie przyjął, nie może być uznana za pozorną i nieważną tylko z uwagi na motywacje związane z uzyskaniem świadczeń z ubezpieczenia społecznego, jeśli faktycznie realizuje elementy charakterystyczne dla stosunku pracy.

Zgodnie z art. 194j oraz art. 194i ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, prawo do ponownego ustalenia podstawy obliczenia emerytury bez zastosowania przepisu art. 25 ust. 1b przysługuje ubezpieczonym urodzonym w 1953 r., którzy złożyli wniosek o emeryturę zgodnie z art. 24 przed dniem 1 stycznia 2013 r. i spełnili przed tym dniem wszystkie warunki nabycia prawa do emerytury

Bieg terminu przedawnienia należności składkowych ulega zawieszeniu w przypadku wydania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzji o charakterze deklaratoryjnym w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, podstawy wymiaru składek lub obowiązku opłacania składek, od dnia wszczęcia postępowania do dnia, w którym decyzja ta staje się prawomocna, co przejawia się w konieczności wstrzymania

Przepis art. 15c ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, określający ograniczenie wysokości emerytury do miesięcznej kwoty przeciętnej emerytury wypłacanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, rodzajowi tego ograniczenia, zastosowanego także do świadczeń uzyskanych za okresy służby niezaliczane jako „służba na rzecz państwa totalitarnego” oraz za okresy służby po 1 sierpnia 1990 r., może naruszać zasady sprawiedliwości

Organ rentowy nie może dokonać korekty wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne pracownika po upływie terminu przedawnienia należności składkowej, gdyż przedawnienie wygasza zobowiązanie składkowe i uniemożliwia dokonanie zmian w zakresie ustalonej podstawy wymiaru składek.

Prawo do renty rodzinnej, jako świadczenia o charakterze alimentacyjnym, ma za zadanie kompensację utraconych środków utrzymania w razie śmierci żywiciela rodziny, i jest przyznawane dzieciom zmarłego ubezpieczonego równymi częściami, chyba że okoliczności konkretnej sprawy wskazują na naruszenie zasady równego traktowania wynikającej z art. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych czy z istoty

Ocena przynależności do służb totalitarnego państwa w kontekście prawa do emerytury zaopatrzeniowej musi opierać się na analizie wszystkich okoliczności sprawy, w tym indywidualnych czynów funkcjonariusza, a nie tylko na formalnych kryteriach przynależności do tych służb, przy czym ustalenia te dokonuje sąd, który ma również wyłączną kompetencję do kwalifikacji prawnej ustalonych faktów. Ponadto, mechanizmy

W ocenie prawa do emerytury policyjnej i jej wysokości w przypadku byłych funkcjonariuszy służących w okresie totalitarnego państwa, kluczowa jest nie tylko formalna przynależność do określonych służb, ale przede wszystkim ocena indywidualnych działań funkcjonariusza i ich wpływu na naruszenie podstawowych praw i wolności. Naruszenie tych zasad i automatyczne obniżanie emerytur na podstawie samej formalnej

Prowadzenie działalności gospodarczej przez osobę pobierającą zasiłek chorobowy i macierzyński nie pozbawia automatycznie prawa do tych świadczeń i nie obliguje do ich zwrotu, o ile działalność ta nie miała charakteru równoważnego do normalnej aktywności zawodowej skarżącej, co wymaga dokładnego ustalenia okoliczności faktycznych przez sąd.

Działalność o charakterze incydentalnym i nieposiadająca cech ciągłości, organizacji oraz zarobkowości, takich jak sporadyczny wynajem garażu i inne pojedyncze działania, nie stanowi pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu prawa ubezpieczeń społecznych, nie uprawniając do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych.

Cudzoziemcy wykonujący pracę na podstawie umowy zlecenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych, niezależnie od charakteru ich pobytu, w świetle obowiązujących przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz umów międzynarodowych o zabezpieczeniu społecznym, co potwierdza zasadę równego traktowania ubezpieczonych i zapewnia im ochronę

W ocenie wysokości emerytury policyjnej funkcjonariuszy, którzy pełnili służbę na rzecz totalitarnego państwa przed 1990 rokiem, nie można stosować mechanizmów korygujących przewidzianych w art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, które obniżają wysokość świadczenia do poziomu przeciętnej emerytury ogłoszonej przez Prezesa ZUS, ze względu na ich niezgodność z Konstytucją RP